Homo Universalis
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Homo Universalis είναι ο χαρακτηρισμός του ιδανικού ανθρώπου της Αναγεννήσεως (15ος-16ος αιώνας). Η ονομασία είναι λατινική και σημαίνει «καθολικός, συνολικός άνθρωπος».
Homo Universalis είναι ο χαρακτηρισμός ενός ανθρώπου που συμπύκνωνε όλα τα ιδανικά της εποχής της Αναγέννησης: ερευνητικό και κριτικό πνεύμα, φιλοπεριέργεια, και κυρίως μία τάση για ενασχόληση με κάθε αντικείμενο της τέχνης και της επιστήμης. Ο όρος αναφέρεται στο εύρος ή την επιθυμητή "καθολικότητα" της πολυμάθειας που μπορούσε να αποκτήσει κανείς.
Ο πιο χαρακτηριστικός και ίσως ο μόνος[εκκρεμεί παραπομπή] πραγματικός Homo Universalis είναι ο διάσημος Λεονάρντο ντα Βίντσι, που όπως μαρτυρούν οι πηγές, ασχολούνταν —εκτός από τη ζωγραφική, τη γλυπτική και γενικώς την τέχνη— με τη μηχανική, την ανατομία, την αρχιτεκτονική, ήταν φυσιοδίφης, αρχαιοδίφης και ιστοριοδίφης, συγγραφέας, χημικός και κατείχε πολλές άλλες ιδιότητες. Άλλες τέτοιες χαρακτηριστικές πολυσχιδείς προσωπικότητες ήταν ο Αβικέννας, ο Ισαάκ Νεύτων, ο Γαλιλαίος Γαλιλέι, η Χίλντεγκαρντ του Μπίνγκεν,ο Γκυστάβ Λε Μπον κ.ά. Αναχρονιστικά ο όρος μπορεί να αποδοθεί και σε πολυμαθείς της αρχαιότητας όπως ο Αριστοτέλης και ο Ερατοσθένης.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατελής Βίγκλας, Βυζαντινοί και Αναγεννησιακοί φιλόσοφοι. Όψεις του έργου και της ζωής τους. Μελετήματα, Εκδοτικός Οίκος Κ. & Μ. Αντ. Σταμούλη, Θεσσαλονίκη 2019, σελ. 248, ISBN: 978-618-5306-48-9.