Fusō (θωρηκτό)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Fusō
To θωρηκτό Fusō κατά την διάρκεια θαλάσσιων δοκιμών, μετά τον πρώτο εκσυγχρονισμό του (10 Μαΐου 1933).
Πληροφορίες
Τύπος και κλάσηΘωρηκτό κλάσης Fusō.
ΝαυπηγείοΝαυπηγεία Κουρε
Έναρξη ναυπήγησης11 Μαρτίου 1912
Καθέλκυση28 Μαρτίου 1914
Ένταξη σε υπηρεσία8 Νοεμβρίου 1915
Δίδυμα σκάφηYamashiro
Κατάληξηβυθίστηκε κατά την διάρκεια της ναυμαχίας των στενών του Σουριγκάο, στις 25 Οκτωβρίου 1944
Γενικά χαρακτηριστικά
Εκτόπισμαstandard: 29339 LT
πλήρες: 35.900 LT
Μήκος205,13 m
Πλάτος28,65 m
Βύθισμα8,69 m
Ταχύτητα23 kn
Αυτονομία8.000 ναυτικά μίλια, με ταχύτητα πλεύσης 14 kn
Πλήρωμα1.198 αξιωματικοί και ναύτες
Οπλισμός12 πυροβόλα των 356 mm (14 in)
16 πυροβόλα των 152 mm
6 τορπιλοσωλήνες των 533 mm
Σημειώσεις
Τα στοιχεία αφορούν το πλοίο όταν ολοκληρώθηκε το 1915. Στην διάρκεια της επιχειρησιακής του ζωής ο οπλισμός και άλλες παράμετροι άλλαξαν.
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Το Fusō (ιαπωνικά: 扶桑) ήταν θωρηκτό του Ιαπωνικού Αυτοκρατορικού Ναυτικού, το πρώτο από τα δύο της ομώνυμης κλάσης. Καθελκύστηκε το 1914 και ολοκληρώθηκε το επόμενο έτος. Δεν έλαβε μέρος σε πολεμικές επιχειρήσεις στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Στα 1930-35 και ξανά στα 1937-41 έγινε ριζικός εκσυγχρονισμός του, στον οποίο περιλαμβάνονταν μεταξύ των άλλων βελτιώσεις στην θωράκιση και τον μηχανολογικό εξοπλισμό καθώς και η προσθήκη νέας υπερκατασκευής που είχε χαρακτηριστική μορφή παγόδας. Τα κύρια πυροβόλα της είχαν διαμέτρημα 14 ιντσών, γεγονός που το καθιστούσε υποδεέστερο σε ισχύ πυρός συγκριτικά με άλλα θωρηκτά που διέθετε η Ιαπωνία στις αρχές του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.

Στο μεγαλύτερο μέρος της σύρραξης δεν χρησιμοποιήθηκε σαν μονάδα πρώτης γραμμής αλλά ανέλαβε δευτερεύοντα καθήκοντα. Συμμετείχε όμως στην μεγάλη ναυμαχία του Λέυτε (1944) ως μέλος της Νότιας Δύναμης υπό τον αντιναύαρχο Shōji Nishimura. Τις πρώτες πρωινές ώρες της 25ης Οκτωβρίου 1944, κατά την διάρκεια της ναυμαχίας στα στενά του Σουριγκάο, το Fusō τορπιλίσθηκε, κόπηκε στα δύο και βυθίστηκε.

Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Fusō είχε μήκος 202,7 m, πλάτος 28,7 m και βύθισμα 8,7 m.[1] Είχε εκτόπισμα 29.326 LT (standard) και 35.900 LT με πλήρη φόρτο.[2] Το πλήρωμα αποτελούνταν αρχικά από 1.198 αξιωματικούς και ναύτες ενώ μετά τον εκσυχρονισμό του το 1935 αυξήθηκε στους 1.395. Κατά την διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου κυμαίνονταν στους 1.800-1.900.[3] Στα 1930-33 έγινε ριζικός εκσυγχρονισμός του πλοίου κατά την διάρκεια του οποίου τροποποιήθηκε η εμπρόσθια υπερκατασκευή του και έγινε ανακατασκευή της οπίσθιας προκειμένου να εγκατασταθούν συστήματα ελέγχου πυρός και δύο αντιαεροπορικά πυροβόλα των 127 mm. Στην δεύτερη φάση του εκσυγχρονισμού του (1934-35) το ολικό μήκος έφτασε στα 212,75 m, το πλάτος του στα 33,1 m και το βύθισμα στα 9,69 m. Το εκτόπισμα με πλήρη φόρτο έφτανε πλέον τους 39.154 LT.[4]

Ατμοστρόβιλοι Brown-Curtis παρείχαν μέγιστη ισχύ 40.000 shp. Η ακτίνα δράσης ήταν 8.000 ναυτικά μίλια, με ταχύτητα πλεύσης 14 kn, ενώ η μέγιστη ταχύτητα ήταν 23 kn.[5] Κατά τον εκσυγχρονισμό οι ατμοστρόβιλοι αντικαταστάθηκαν από τουρμπίνες Kanpon, που παρείχαν μέγιστη ισχύ 75.000 shp.[6] Στις θαλάσσιες δοκιμές του 1933 το θωρηκτό έφτασε την ταχύτητα των 24,7 kn.[1] Στον πρώτο εκσυγχρονισμό αυξήθηκε επίσης η μεταφερόμενη ποσότητα καυσίμου, με αποτέλεσμα το πλοίο να έχει πλέον ακτίνα δράσης 11.800 ναυτικών μιλίων με ταχύτητα πλεύσης 16 kn.[6]

Η κύρια ζώνη θωράκισης είχε πάχος από 305 mm μέχρι 229 mm, ενώ του καταστρώματος από 32 mm ως 51 mm. Οι πύργοι των κύριων πυροβόλων προστατεύονταν από θωράκιση 279,4 mm στο μπροστινό μέρος, 228,6 mm στα πλάγια και 114,5 mm επάνω. Οι πλευρές της γέφυρας προστατεύονταν από 351 mm θωράκισης. Κατά την διάρκεια του πρώτου εκσυγχρονισμού, η μέγιστη θωράκιση του καταστρώματος αυξήθηκε στα 114 mm.

Ο κύριος οπλισμός αποτελούνταν από δώδεκα πυροβόλα των 14 ιντσών, τοποθετημένα ανά δύο σε έξι πύργους.[7] Επίσης ήταν εγκατεστημένοι έξι τορπιλοσωλήνες των 533 mm.[3] Υπήρχαν δύο πύργοι στην πλώρη, ένας πίσω από την εμπρόσθια υπερκατασκευή, ένας πίσω από την οπίσθια υπερκατασκευή και άλλοι δύο στην πρύμνη.

Ο δευτερεύων οπλισμός άλλαξε πολλές φορές κατά την διάρκεια της επιχειρησιακής ζωής του πλοίου. Αρχικά διέθετε δεκαέξι πυροβόλα των 150 mm,[8][9] Σε αυτά προστέθηκαν το 1918 πέντε αντιαεροπορικά πυροβόλα των 80 mm,[8][10] τα οποία όμως αντικαταστάθηκαν από οκτώ πολυβόλα των 12,7 mm στον εκσυγχρονισμό των αρχών της δεκαετίας του 1930.[11][12] Τότε προστέθηκαν επίσης τέσσερα τετράδυμα πολυβόλα των 13,2 mm.[13] Στον εκσυγχρονισμό του 1937-38 αφαιρέθηκαν δύο από τα πυροβόλα των 150 mm[14] και αντικαταστάθηκαν τα πολυβόλα των 13,2 mm από οκτώ αντιαεροπορικά πυροβόλα Type 93 των 25 mm.[3] Τα Type 93 ήταν ανεπαρκή όπλα, τα οποία οι Ιάπωνες χρησιμοποίησαν εκτενώς στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.[15] Κατά την διάρκεια του πολέμου η αντιαεροπορική προστασία του θωρηκτού αυξήθηκε δραματικά: τον Ιούλιο του 1943 έφθανε τα 37 όπλα,[16] ενώ τον Ιούλιο του επόμενου έτους ανέρχονταν στα 93.[17]

To Fusō μετέφερε επίσης αναγνωριστικά υδροπλάνα. Από το 1942 και μετά ήταν τύπου Mitsubishi F1M.[18]

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Gardiner & Gray, p. 229
  2. Jentschura, Jung and Mickel, p. 25
  3. 3,0 3,1 3,2 Skulski, p. 30
  4. Skulski, pp. 11, 29
  5. Jentschura, Jung and Mickel, pp. 25–26
  6. 6,0 6,1 Skulski, p. 17
  7. Skulski, p. 18
  8. 8,0 8,1 Skulski, p. 20
  9. Campbell, p. 189
  10. Campbell, p. 198
  11. Skulski, p. 21
  12. Campbell, pp. 192–93
  13. Skulski, pp. 21–22
  14. Skulski, pp. 20, 30
  15. Stille, p. 11
  16. Stille, p. 23
  17. Skulski, p. 22
  18. Skulski, pp. 25–26

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]