Doom (σειρά)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Doom
Δημιουργόςid Software και Nerve Software
ΕκδότηςGT Interactive Software, Activision και Bethesda Softworks
Πλατφόρμαπροσωπικός υπολογιστής, DOS, Linux, FreeBSD, Unix, Macintosh, AmigaOS, Super Nintendo Entertainment System, 32X, Sega Saturn, 3DO Interactive Multiplayer, PlayStation, Game Boy Advance, Atari Jaguar, Xbox, Xbox 360, Xbox One, PlayStation 3, Playstation 4, iOS, Android και Microsoft Windows
δεδομένα (π  σ  ε )

Το Doom είναι σειρά βιντεοπαιχνιδιών βολών πρώτου προσώπου από την id Software. Η σειρά επικεντρώνεται στα εκμεταλλεύματα ενός ανώνυμου πεζοναύτη που λειτουργεί υπό την αιγίδα της Union Aerospace Corporation (UAC), ο οποίος πολεμά ορδές δαιμόνων και νεκρών για να επιβιώσει.

Το Doom θεωρείται ένα από τα πρωτοποριακά παιχνίδια shooter πρώτου προσώπου, παρουσιάζοντας σε υπολογιστές συμβατούς με IBM PC χαρακτηριστικά όπως τρισδιάστατα γραφικά, διαδικτυακό gameplay για πολλούς παίκτες και υποστήριξη για τροποποιήσεις που έχουν δημιουργηθεί από τον παίκτη με τη μορφή Doom WAD. Από την κυκλοφορία του Doom το 1993, η σειρά έχει δημιουργήσει πολυάριθμες συνέχειες, πακέτα επέκτασης και μια ταινία. Πολλοί πιστεύουν ότι η σειρά ξεκίνησε το είδος FPS.

Από το ντεμπούτο του, έχουν πουληθεί πάνω από 10 εκατομμύρια αντίτυπα παιχνιδιών στη σειρά Doom.

Παιχνίδια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύρια σειρά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Άλλα παιχνίδια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κοινά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα βιντεοπαιχνίδια Doom αποτελούνται από παιχνίδια βολών πρώτου προσώπου όπου ο παίκτης χειρίζεται έναν ανώνυμο πεζοναύτη γνωστός και ως Doomguy. Ο παίκτης πρέπει να πολεμήσει τις δυνάμεις της κόλασης που αποτελούνται από δαίμονες και νεκρούς. Στο Doom II: Hell on Earth, ο παίκτης για άλλη μια φορά αναλαμβάνει το ρόλο του ανώνυμου θαλάσσιου χώρου. Μετά την επιστροφή από την κόλαση, ο παίκτης διαπιστώνει ότι οι δαίμονες έχουν επίσης εισβάλει στη Γη όπου έχουν σκοτώσει δισεκατομμύρια ανθρώπους.[1]

Υποδοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Next Generation το 1996 κατέταξε τη σειρά ως το 19ο κορυφαίο παιχνίδι όλων των εποχών, γιατί "παρά τους εκατοντάδες τίτλους copycat, κανένα δεν κατάφερε ποτέ να ισοσταθμίσει το πρωτότυπο, παλλόμενο κλασικό της id."[2]

Ο πρωταγωνιστής της σειράς, ένας πεζοναύτης, δέχτηκε θετική υποδοχή. Το GameDaily το 2009 τον περιλάμβανε στον κατάλογο των "δέκα ηρώων παιχνιδιών που αποτυγχάνουν σε απλά πράγματα", για την ανικανότητά του να κοιτάζει πάνω και κάτω στην αρχική σειρά.[3] Η UGO Networks τον κατέταξε τέταρτο στον κατάλογο των καλύτερων σιωπηλών πρωταγωνιστών του 2012 στα βιντεοπαιχνίδια, σημειώνοντας το θάρρος του να συνεχίσει στη σιωπή ακόμα και όταν αντιμετωπίζει τον στρατό της κόλασης.[4] Το περιοδικό Complex κατέταξε τον Doomguy ως τον 16ο στον κατάλογο των μεγαλύτερων στρατιωτών στα βιντεοπαιχνίδια καθώς είναι "ο αρχικός πεζοναύτης στα βιντεοπαιχνίδια" και "ένας από τους κλασικούς ήσυχους πρωταγωνιστές".[5]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «DOOMTEXT.HTM: Storylines for Doom, Doom II, Final Doom, Doom 64». Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2011. 
  2. Next Generation 21 (Σεπτέμβριος 1996), σελ. 68.
  3. «Character Flaws: Ten Game Heroes Who Fail at the Simple Stuff Gallery by GameDail». GameDaily. 25 Απριλίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Απριλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2012. 
  4. Basile, Sal (15 Μαρτίου 2012). «Best Silent Protagonists In Video Games». UGO Networks. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2013. 
  5. Chad Hunter, Michael Rougeau, The 50 Greatest Soldiers In Video Games Αρχειοθετήθηκε 2014-06-27 στο Wayback Machine., Complex.com, 25 Μαΐου 2013.