Diamond Head

Diamond Head
Diamond Head
	Οι Diamond Head στην Ιαπωνία το 2008
Πληροφορίες
Προέλευση	Μεγάλη Βρετανία
Μουσικά είδη	Heavy metal, New Wave of British Heavy Metal
Παρουσία	1976–1985, 1990–1994, 2000–παρόν
Δισκογραφική εταιρεία	Happy Face Records, Woolfe Records, MCA, Bronze Records, Cargo Records
Μέλη	Μπράιαν Τάτλερ; Ράσμους Μπομ Άντερσεν; Καρλ Ουίλκοξ; Ντιν Άστον; Άντι Άμπερλεϊ
Πρώην μέλη	Σιν Χάρις; Άντριαν Μιλς; Ντάνκαν Σκοτ; Φλόιντ Μπρέναν; Κόλιν Κίμπερλεϊ; Πιτ Βούκοβιτς; Ρόμπι Φρανς; Ντέιβ Ουίλιαμσον; Τζος Φίλιπς-Γκορς; Μέρβιν Γκόλντσγουόρθι; Έντι Μούχαν; Νικ Ταρτ
Ιστότοπος
	https://www.diamondheadofficial.com
	wikidata (π)

Οι Diamond Head είναι βρετανικό heavy metal συγκρότημα, το οποίο σχηματίστηκε το 1976 στο Στόρμπριτζ και θεωρείται ένας από τους πρωτοπόρους του New Wave of British Heavy Metal.

Επίσης, είναι γνωστοί ως μεγάλη επιρροή της μετέπειτα thrash metal σκηνής, με τους Metallica να διατηρούν τη διασκευή τους στο κομμάτι "Am I Evil?" στις ζωντανές τους εμφανίσεις μέχρι σήμερα.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1976-1985[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι Diamond Head δημιουργήθηκαν από τον κιθαρίστα Μπράιαν Τάτλερ, το ντράμερ Ντάνκαν Σκοτ και τον τραγουδιστή Σιν Χάρις τον Ιούνιο του 1976 και πήραν το όνομα τους από την ομώνυμη ταινία του Φιλ Μανζαρένα. Τα μέλη του συγκροτήματος ήταν ακόμη μαθητές σε εκείνο το διάστημα και ένας ακόμη συμμαθητής τους, ο μπασίστας Κόλιν Κίμπερλεϊ ολοκλήρωσε την πρώτη σύνθεση των Diamond Head.

Ο Νικ Ταρτ με τον Μπράιαν Τάτλερ το 2005

Μετά από δύο χρόνια ζωντανών εμφανίσεων που βοήθησαν στη βελτίωση των μουσικών τους ικανοτήτων, ηχογράφησαν το πρώτο τους ντέμο μέσα στο 1978 και περιόδευσαν ανοίγοντας τις εμφανίσεις των AC/DC και των Iron Maiden. Το 1980, κυκλοφόρησαν το πρώτο τους σινγκλ με τίτλο "Shoot Out The Lights" μέσω της δικής τους δισκογραφικής εταιρείας "Happy Face Records". Στη συνέχεια, χρηματοδότησαν την ηχογράφηση του πρώτου τους άλμπουμ, το οποίο πωλούνταν μέσω ταχυδρομικής παραγγελίας, αλλά και στις συναυλίες τους. Τα αντίτυπα κυκλοφόρησαν σε λευκό εξώφυλλο, με κάθε ένα να φέρει την υπογραφή ενός μέλους του συγκροτήματος. Ο δίσκος έγινε γνωστός με τον τίτλο "Lightning to the Nations" και τα αρχικά χίλια αντίτυπα του εξαντλήθηκαν γρήγορα και έγιναν συλλεκτικά. Η δεύτερη έκδοση του άλμπουμ διέφερε στο ότι είχε τους τίτλους των τραγουδιών στο οπισθόφυλλο, ενώ αργότερα κυκλοφόρησε στην Ευρώπη μέσω της γερμανικής "Woolfe Records". Ακολούθησε το σινγκλ "Sweet And Innocent" μέσω της "Media Records", σε παραγωγή του Ρόμπιν Τζορτζ.

Το 1981, οι Diamond Head κυκλοφόρησαν άλλα δύο σινγκλ, τα "Waited Too Long" και το ΕΡ "Diamond Lights", τα οποία τους βοήθησαν να εμφανιστούν ζωντανά στην ραδιοφωνική εκπομπή "Friday Rock Show", ενώ αναγνωρίστηκαν ως ένα από τα σπουδαιότερα συγκροτήματα της εποχής για τις ζωντανές τους εμφανίσεις. Λίγους μήνες αργότερα, υπέγραψαν συμβόλαιο με την εταιρεία "MCA" και κυκλοφόρησαν το ΕΡ "Four Cuts" στις αρχές του 1982 και το "In The Heat Of The Night" τον Σεπτέμβριο εκείνης της χρονιάς, το οποίο έγινε το μοναδικό τους σινγκλ που μπήκε στα τσαρτ της πατρίδας τους, σκαρφαλώνοντας στο # 67. Στις 12 Μαρτίου, είχε κυκλοφορήσει το άλμπουμ "Borrowed Time", το οποίο ανέβηκε στο # 24 των βρετανικών τσαρτ και το συγκρότημα περιόδευσε στην πατρίδα του για την προώθηση του δίσκου.

Σύντομα, εμφανίστηκαν προβλήματα στις σχέσεις μεταξύ των μελών του συγκροτήματος και μετά τις ηχογραφήσεις του επόμενου τους άλμπουμ, με τίτλο "Canrerbury", οι Κίμπερλεϊ και Σκοτ αποχώρησαν. Το άλμπουμ κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 1983 σκαρφαλώνοντας στο # 32 στα τσαρτ της Μεγάλης Βρετανίας, με την πτώση των πωλήσεων να αιτιολογείται στα προβλήματα της αρχικής έκδοσης του δίσκου του οποίου οι πρώτες 20.000 κόπιες είχαν διάφορα προβλήματα.

Το μπάσο ανέλαβε ο Μέρβιν Γκόλντσγουόρθι και τα τύμπανα ο Ρόμπι Φρανς, με τους Diamond Head να εμφανίζονται στο φεστιβάλ "Monsters of Rock" στις 20 Αυγούστου 1983 μαζί με τους Whitesnake, ZZ Top, Twisted Sister, Dio, κ.α.. Σύντομα, ο Γκόλντσγουόρθι αντικαταστάθηκε από τον Ντέιβ Ουίλιαμσον και στη σύνθεση του συγκροτήματος προστέθηκε ο κιμπορντίστας Τζος Φίλιπς-Γκορς, για να περιοδεύσουν ανοίγοντας τις εμφανίσεις των Black Sabbath, τον Σεπτέμβριο του 1983.

Το συγκρότημα ξεκίνησε τις ηχογραφήσεις του τέταρτου δίσκου του με την αρχική ονομασία "Fight East", αλλά η "MCA" διέκοψε τη συνεργασία της μαζί τους και οι Diamond Head διαλύθηκαν. Ο Τάτλερ σχημάτισε τους Radio Moscow, ο Γκόλντσγουόρθι εντάχθηκε στους FM και στη συνέχεια στους Romeo's Daughter, ενώ ο Φρανς έπαιξε για ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα στους UFO και κατά τη δεκαετία του '90 έγινε μέλος των Skunk Anansie. Τέλος, ο Σιν Χάρις δημιούργησε τους Notorious μαζί με τον Ρόμπιν Τζορτζ των Magnum.

Η προσωρινή επανένωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το συγκρότημα ανέκτησε ένα μέρος της δημοτικότητας του όταν το 1984 οι Metallica διασκεύασαν το "Am I Evil?" για τη δεύτερη πλευρά του σινγκλ "Creeping Death". Λόγω της ιδιαίτερα θετικής αντίδρασης στο τραγούδι, οι Metallica το συμπεριέλαβαν στο set list τους. Ακολούθησε η διασκευή του "Helpless" για το "The $5.98 E.P.: Garage Days Re-Revisited" το 1987, το "The Prince" για το σινγκλ του "Harvester of Sorrow" και το "It's Electric" για το "Garage Inc." του 1998. Οι συγκεκριμένες εκτελέσεις βοήθησαν τους Diamond Head να επανέλθουν στο φως της δημοσιότητας.

Το 1991, οι Τάτλερ και Χάρις σχημάτισαν και πάλι το συγκρότημα με τον μπασίστα Έντι Μούχαν και το ντράμερ Καρλ Ουίλκοξ, έχοντας αρχικά την ονομασία Dead Reckoning. Οι ιδιαίτερα θετικές κριτικές από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ώθησαν το συγκρότημα να περιοδεύσει και πάλι στη Μεγάλη Βρετανία το Νοέμβριο του 1990, πριν επιστρέψουν στο στούντιο για την ηχογράφηση του "Death and Progress", το οποίο κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 1993 μέσω της "Bronze Records". Στο συγκεκριμένο δίσκο, συμμετείχαν και οι Ντέιβ Μαστέιν των Megadeth και Τόνι Αϊόμι των Black Sabbath. Κατά την περιοδεία για την προώθηση του άλμπουμ, άνοιξαν την εμφάνιση των Metallica στο Μίλτον Κέινς, αλλά διαλύθηκαν και πάλι το 1994, με τον Χάρις να συνεχίζει με την ονομασία Easy και διατηρώντας όλα τα μέλη του σχήματος εκτός του Τάτλερ, αλλά η προσπάθεια δεν ευδοκίμησε και διαλύθηκαν.

Αναδημιουργία και νέες κυκλοφορίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μπράιαν Τάτλερ και ο Άντι Άμπερλεϊ το 2008

Το 1999, τους προσφέρθηκε μία θέση στο φεστιβάλ New Wave of British Heavy Metal στην Ιαπωνία, μαζί με τους Praying Mantis και τους Tank, αλλά αρνήθηκαν. Η οριστική τους επανένωση ήλθε στις 21 Νοεμβρίου 2001, με μία ζωντανή εμφάνιση η οποία πραγματοποιήθηκε με ακουστικό σετ στο κλαμπ "Limelight" του Κρου. Στη συνέχεια εμφανίστηκαν σαν πρώτο όνομα στο φεστιβάλ "Metal Meltdown" στο Νιου Τζέρσεϊ. Η σύνθεση τους αποτελούνταν από τον Σιν Χάρις στα φωνητικά, τον Μπράιαν Τάτλερ και τον Φλόιντ Μπρέναν στις κιθάρες, τον Έντι Μούχαν στο μπάσο και τον Καρλ Ουίλκοξ στα τύμπανα. Μέσα στο 2002 πραγματοποίησαν διάφορες ζωντανές εμφανίσεις επί βρετανικού εδάφους και κυκλοφόρησαν το ΕΡ "Acoustic Four Cuts" στον περιορισμένο αριθμό των χιλίων αντιτύπων, τον Μάρτιο του 2002.

Τον Αύγουστο εκείνης της χρονιάς έπαιξαν στο φεστιβάλ "Bloodstock" του Ντέρμπι και περιόδευσαν εκτενώς στη Μεγάλη Βρετανία τον Σεπτέμβριο. Μέσα στο 2003 ξεκίνησαν τις ηχογραφήσεις για ένα νέο δίσκο, κάτι που αποτέλεσε το λόγο για την αναβολή της εμφάνισης τους στο φεστιβάλ του "Wacken" εκείνης της χρονιάς. Παρ' όλα αυτά, ο Σιν Χάρις αποχώρησε τον Αύγουστο του 2004 δίνοντας τη θέση του στον Νικ Ταρτ, ο οποίος έπαιξε ζωντανά για πρώτη φορά με τους Diamond Head στις 1 Δεκεμβρίου 2004 στο "Dudley JB's Club".

Η νέα σύνθεση άνοιγε τις ευρωπαϊκές εμφανίσεις των Megadeth στις αρχές του 2005, ενώ στα τέλη Οκτωβρίου κυκλοφόρησε ο δίσκος "All Will Be Revealed" μέσω της "Cargo Records". Τον Ιούνιο της επόμενης χρονιάς, κυκλοφόρησαν το ζωντανά ηχογραφημένο "It's Electric" το οποίο ηχογραφήθηκε στο "Astoria Theatre" του Λονδίνου στις 4 Νοεμβρίου 2005, ενώ κυκλοφόρησε και σε DVD με τον τίτλο "To The Devil His Due".

Λίγους μήνες αργότερα, οι Diamond Head ανακοίνωσαν ότι το επόμενο τους άλμπουμ θα ονομάζεται "What's in Your Head?". Στις 14 Απριλίου 2007 εμφανίστηκαν ζωντανά στο φεστιβάλ "Keep It True", με το δίσκο να κυκλοφορεί τρεις μήνες αργότερα και το συγκρότημα να περιοδεύει στη Μεγάλη Βρετανία ανοίγοντας τις εμφανίσεις των Thin Lizzy.

Το 2008, η "Geffen" επανεξέδωσε τα άλμπουμ "Borrowed Time" και "Canterbury" για την ιαπωνική αγορά, ενώ το συγκρότημα διέκοψε τις ζωντανές του εμφανίσεις λόγω προβλήματος λαρυγγίτιδας του Νικ Ταρτ. Το Νοέμβριο του 2009, ο Μπράιαν Τάτλερ κυκλοφόρησε τη βιογραφία του με τίτλο "Am I Evil?" στον περιορισμένο αριθμό των 500 αντιτύπων, τα οποία εξαντλήθηκαν. Την επόμενη χρονιά περιόδευσαν ως γκεστ των Europe για τη βρετανική τους περιοδεία.

Το 2011, έπαιξαν σε διάφορες συναυλίες των "Big 4" και περιόδευσαν για πρώτη φορά στην καριέρα τους στις Ηνωμένες Πολιτείες. Μέσα στο 2013 πραγματοποίησαν άλλη μία αμερικάνικη περιοδεία, ενώ μία δεύτερη η οποία ήταν προγραμματισμένη για τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς έγινε με τον Τσας Γουέστ στα φωνητικά, αφού ο Νικ Ταρτ αναγκάστηκε να γυρίσει στην Αυστραλία λόγω του θανάτου του πατέρα του.

Το 2016, επέστρεψαν στην δισκογραφία με το ομώνυμο άλμπουμ τους, το πρώτο με τον Ράσμους Μπομ Άντερσεν στα φωνητικά.