Boulton Paul Balliol
| Boulton Paul Balliol | |
|---|---|
 Το Boulton Paul Balliol | |
| Τύπος | εκπαιδευτικό αεροσκάφος |
| Κατασκευαστής | Boulton Paul Aircraft |
| Χώρα προέλευσης | Ηνωμένο Βασίλειο |
| Σχεδιασμός | John Dudley North |
| Παρθενική πτήση | 30 Μαΐου 1947 |
| Κύριος χειριστής | RAF |
| Άλλοι χειριστές | Fleet Air Arm |
| Μονάδες που παρήχθησαν | 229 |
Τα Boulton Paul Balliol και Sea Balliol ήταν ελικοφόρα αεροσκάφη προκεχωρημένης εκπαίδευσης που αναπτύχθηκαν για την RAF και την Fleet Air Arm από την Boulton Paul Aircraft. Η ανάπτυξη του Balliol ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του 1940 προκειμένου να αντικατασταθούν τα North American Harvard. Το Sea Balliol ήταν εξειδικευμένη έκδοση κατάλληλη για αποπροσνηώσεις.[1]
Σχεδιασμός και ανάπτυξη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Balliol σχεδιάστηκε για να καλύψει Απαίτηση T.7/45 του Υπουργείου Αεροπορίας. Αυτή αφορούσε στην ανάπτυξη τριθέσιου αεροσκάφους προκεχωρημένης εκπαίδευσης που θα προωθούνταν από turboprop κινητήρα. Στον ίδιο διαγωνισμό συμμετείχε επίσης το ανταγωνιστικό Avro Athena. Το εκπαιδευτικό της Boulton Paul ήταν ένα χαμηλοπτέρυγο μονοπλάνο με ανασυρόμενο σύστημα προσγείωσης. Εκπαιδευτής και εκπαιδευόμενος κάθονταν ο ένας δίπλα στον άλλο μπροστά από τον παρατηρητή.
Το αρχικό πρωτότυπο πραγματοποίησε την παρθενική του πτήση στις 30 Μαΐου 1947, προσωρινά με αστεροειδή κινητήρα Bristol Mercury 30 των 820 hp Στις 17 Μαΐου του 1948 ακολούθησε το δεύτερο πρωτότυπο που προωθούνταν από τον turboprop Armstrong Siddeley Mamba, που ήταν ο επιλεγμένος κινητήρας για τον τύπο.[2] Παρόλα αυτά το Υπουργείο Αεροπορίας αναθεώρησε τις προδιαγραφές για το νέο εκπαιδευτικό και βάσει των νέων αναγκών εξέδωσε την απαίτηση T.14/47, που περιέγραφε ένα διθέσιο αεροσκάφος με εμβολοφόρο κινητήρα Rolls-Royce Merlin.
Το Balliol T.2 ήταν η έκδοση με τον Merlin και πραγματοποίησε την παρθενική του πτήση στις 10 Ιουλίου 1948.[2] Ακολούθησαν ενδελεχείς συγκριτικές δοκιμές και τελικά το σχέδιο της Boulton Paul επελέγη αντί του ανταγωνιστικού Athena.[3] Τα Balliol σχεδιάζονταν να παραχθούν σε σημαντικούς αριθμούς προκειμένου να αντικατασταθούν εν μέρει τα Harvard που διέθετε η RAF,[3] όμως το 1951 και ενώ το όλο πρόγραμμα ήταν εν εξελίξει το Υπουργείο Αεροπορίας αναθεώρησε για ακόμα μία φορά τις ανάγκες του, αυτή την φορά κρίνοντας πως ήταν αναγκαία η απόκτηση αεριωθούμενου εκπαιδευτικού. Τον ρόλο αυτό κάλυψε τελικά το de Havilland Vampire T.Mk11.
Επιχειρησιακή ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1950 τα αεροσκάφη προπαραγωγής παραδόθηκαν στο Κεντρικό Σχολείο Ιπταμένων (Central Flying School). Τα Balliol υπηρέτησαν αργότερα στην αεροπορική βάση του College (RAF College, Cranwell) μέχρι την αντικατάστασή τους από τα de Havilland Vampire T.Mk 11 το 1956.[3] καθώς και με το Νο. 288 Σμήνος. Οι επιχειρήσεις με το Νο. 288 συνεχίστηκαν μέχρι την διάλυση του Σμήνους το 1957.[4] Δύο Balliol αξιοποιήθηκαν σε δοκιμές για ειδικές βαφές που απορροφούν την ακτινοβολία των ραντάρ.[5] Μόνο δώδεκα Balliol εξήχθησαν, συγκεκριμένα για την Βασιλική Αεροπορία της Κεϋλάνης.[6]
Τα Sea Balliol εντάχθηκαν στο Νο. 781 Σμήνος στο Lee-on-Solent και στο Νο. 1843 Σμήνος στο Abbotsinch. Το τελευταίο εξ αυτών παραδόθηκε τον Δεκέμβριο του 1954.[1] Κάποια παρέμειναν επιχειρησιακά μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1963.[6]
Εκδόσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- P.108 Balliol T.Mk 1
- Τρία πρωτότυπα με turboprop κινητήρες Armstrong Siddeley Mamba.
- Balliol T.Mk 2
- Διθέσιο αεροσκάφος προκεχωρημένης εκπαίδευσης για την RAF. Κατασκευάστηκαν 196 μονάδες.
- Sea Balliol T.Mk 21
- Διθέσιο εκπαιδευτικό για την Fleet Air Arm. Κατασκευάστηκαν 30 μονάδες.
Χρήστες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παρόμοια αεροσκάφη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 2,0 2,1 Thetford 1957, pp. 94–95.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Donald 1997
- ↑ Jefford 2001, p. 85.
- ↑ Brew, Boulton Paul Aircraft
- ↑ 6,0 6,1 "Boulton Paul Balliol T. 21." Αρχειοθετήθηκε 2009-08-10 στο Wayback Machine. RAF Museum. Retrieved: 10 August 2009.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Donald, David, ed. The Encyclopedia of World Aircraft. London: Aerospace Publishing, 1997. ISBN 1-85605-375-X.
- Ellis, Ken. Wrecks & Relics, 21st edition. Manchester, UK: Crécy Publishing, 2008. ISBN 978-0-85979-134-2.
- Jefford, Wing Commander C.G., MBE, BA, RAF (Retd). RAF Squadrons, a Comprehensive Record of the Movement and Equipment of all RAF Squadrons and their Antecedents since 1912. Shrewsbury, Shropshire, UK: Airlife Publishing, 2001. ISBN 1-84037-141-2.
- Thetford, Owen. Aircraft of the Royal Air Force 1918-57. London: Putnam, First Edition 1957.
- Thetford, Owen. British Naval Aircraft since 1912, Fourth Edition. London: Putnam, 1994. ISBN 0-85177-861-5.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Balliol at British Aircraft Directory
- Sea Balliol entry at RAF Museum
- P.108 In The Air - a 1948 Flight article on flying the Balliol Mercury-engined prototype
| ||||||||||||||||||||||||||||
|