Armstrong Whitworth Atlas

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Armstrong Whitworth Atlas
Το Armstrong Whitworth Atlas Mk Ι
Τύποςαεροσκάφος στρατιωτικής συνεργασίας
ΚατασκευαστήςArmstrong Whitworth Aircraft
Χώρα προέλευσηςΗνωμένο Βασίλειο
Παρθενική πτήση10 Μαΐου 1925
Κύριος χειριστήςRoyal Air Force
Royal Canadian Air Force
Παραγωγή1927 - 1933
Μονάδες που παρήχθησαν478

Το Atlas ήταν βρετανικό μονοκινητήριο διπλάνο, σχεδιασμένο και κατασκευασμένο από την Armstrong Whitworth Aircraft. Υπηρέτησε ως αεροσκάφος στρατιωτικής συνεργασίας με την Βρετανική Βασιλική Αεροπορία τις δεκαετίες του 1920 και 1930, ενώ υπήρξε το πρώτο αεροσκάφος ειδικά σχεδιασμένο για αποστολές στρατιωτικής συνεργασίας που υπηρέτησε με τη RAF.

Εξέλιξη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Armstrong Whitworth Atlas σχεδιάστηκε από μία ομάδα με επικεφαλής τον Τζων Λόιντ (John Lloyd), αρχισχεδιαστή της Armstrong Whitworth Aircraft, με σκοπό να αντικαταστήσει τα DH.9A και Bristol Fighter σε αποστολές στρατιωτικής συνεργασίας της RAF, εξελισσόμενο παράλληλα με τα παρόμοια Armstrong Whitworth Ajax και Armstrong Whitworth Aries και σύμφωνα με τις προδιαγραφές 20/25.

Το πρωτότυπο Atlas, με νηολόγιο G-EBLK κατασκευάστηκε με ιδιωτική προτοβουλία της Armstrong Whitworth και πέταξε πρώτη φορά στις 10 Μαΐου 1925[1]. Στη συνέχεια παραδόθηκε στη Μονάδα Δοκιμών Αεροσκαφών και Οπλισμού (Aeroplane and Armament Experimental Establishment - A & AEE), στο Μάρτλεσχαμ Χήθ, όπου αξιολογήθηκε απέναντι στα Bristol Boarhound, de Havilland Hyena, Vickers Vespa και Shorts Chamois. Αποδείχθηκε ανώτερο από τους ανταγωνιστές του, έχοντας καλύτερες επιδόσεις και πτητικά χαρακτηριστικά και προτάθηκε για παραγωγή.

Παρόλο που οι επιδόσεις του ήταν γενικά καλές, το πρωτότυπο δεν μπορούσε να εκτελέσει κλειστές στροφές και αυτό είχε ως αποτέλεσμα τον επανασχεδιασμό του, με την τοποθέτηση μεταλλικών, οπισθοκλινών, πτερύγων. Στις επακόλουθες δοκιμές αποδείχθηκε ότι το Atlas είχε χάσει τα καλά πτητικά χαρακτηριστικά του, παρουσιάζοντας επικίνδυνα χαρακτηριστικά απώλειας στήριξης. Όμως το Atlas είχε ήδη παραγγελθεί και, μετά από μία σειρά ατυχημάτων κατά τη διάρκεια προσαπογειώσεων τους πρώτους μήνες του σε υπηρεσία, τροποποιήθηκε με την τοποθέτηση αυτόματων πτερυγίων στο χείλος των πτερύγων (slats) και αυξημένη οπισθόκλιση των πτερύγων, βελτιώνοντας τα πτητικά του χαρακτηριστικά[1].

Η έκδοση παραγωγής του Atlas διέθετε μεταλλική σωληνωτή άτρακτο, καλυμμένη με ύφασμα και οπισθοκλινείς μεταλλικές πτέρυγες. Υπήρχε, επίσης, η δυνατότητα τοποθέτησης αγκίστρου κάτω από την άτρακτο για τη λήψη μηνυμάτων από το έδαφος και μπορούσε να μεταφέρει φορτίο βομβών 460 λιβρών κάτω από τις πτέρυγες.

Επιχειρησιακή ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πρώτη παρτίδα 37 αεροσκαφών παραγγέλθηκε το 1927 και εισήλθε σε υπηρεσία με τις 13η και 26η μοίρες της RAF τον ίδιο χρόνο[1]. Με την επίλυση των προβλημάτων στα πτητικά χαρακτηριστικά του, το Atlas αποδείχθηκε ιδανικό για τον ρόλο του αεροσκάφους στρατιωτικής συνεργασίας, υπηρετώντας τόσο εντός της Μεγάλης Βρετανίας όσο και στο εξωτερικό, με τη 208η Μοίρα, η οποία υπήρξε η πρώτη που χρησιμοποίησε το Atlas εκτός Βρετανίας, αντικαθιστώντας με αυτό τα Bristol Fighter στην Αίγυπτο το 1930[2].

Το Atlas χρησιμοποιήθηκε επίσης σε ρόλους αεροσκάφους επικοινωνίας[2] καθώς και ως προκεχωρημένο εκπαιδευτικό, με την κατασκευή 175 αεροσκαφών με διπλά χειριστήρια ελέγχου[1].

Το Atlas υπηρέτησε ως αεροσκάφος στρατιωτικής συνεργασίας μέχρι την αντικατάστασή του από το Hawker Audax, μία έκδοση του Hawker Hart, με τελευταία επιχειρησιακή Μοίρα την 208η, η οποία το απέσυρε το 1935[1]. Επίσης, αντικαταστάθηκε ως προκεχωρημένο εκπαιδευτικό το 1935 από την εκπαιδευτική έκδοση του Hawker Hart[2].

Τέσσερα εκπαιδευτικά Atlas με πολιτικό νηολόγιο χρησιμοποιήθηκαν από την Air Service Training Ltd για προκεχωρημένη εκπαίδευση, τα οποία με τη σειρά τους αποσύρθηκαν το 1938[3].

Το Atlas σε Ελληνική υπηρεσία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1928 παραγγέλθηκαν δύο Atlas για λογαριασμό της Ελληνικής Ναυτικής Αεροπορίας, τα οποία έφτασαν στην Ελλάδα τον Ιούλιο του 1929. Παράλληλα, κατασκευάστηκαν, κατόπιν αδείας, δέκα ακόμα αεροσκάφη στο Εργοστάσιο Αεροσκαφών Φαλήρου. Τα Ελληνικά Atlas διέφεραν από τα αντίστοιχα Βρετανικά, καθώς είχαν ξύλινη δομή πτερύγων, δεν έφεραν slats, ενώ οι κινητήρες Jaguar είχαν τροποποιηθεί με την τοποθέτηση κιβωτίου υποπολλαπλασιασμού των στροφών και μεγαλύτερες έλικες.

Εκδόσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Atlas I Αεροσκάφος στρατιωτικής συνεργασίας. Κατασκευάστηκαν 271 για την RAF.
  • Atlas Trainer Εκπαιδευτική έκδοση με διπλά χειριστήρια ελέγχου, κατασκευάστηκαν 175..
  • Atlas II Έκδοση με ισχυρότερο κινητήρα Armstrong Siddeley Panther, ισχύος 525 ίππων. Απορρίφθηκε από τη RAF υπέρ Hawker Audax[1]. Κατασκευάστηκαν 15 για την Κινεζική Αεροπορία[3] .
  • Ajax Έκδοση με ελάχιστες διαφορές από το Atlas I. Κατασκευάστηκαν 4 για τη RAF.
  • Aries Βελτιωμένη έκδοση του Atlas I με ευκολότερη πρόσβαση για συντήρηση και αυξημένες διαστάσεις. Κατασκευάστηκε ένα.

Χρήστες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στρατιωτικοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καναδάς Καναδάς
Κίνα Κίνα
 Αίγυπτος
Ελλάδα Ελλάδα
Ιαπωνία Ιαπωνία
Ηνωμένο Βασίλειο Ηνωμένο Βασίλειο

Πολιτικοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ηνωμένο Βασίλειο Ηνωμένο Βασίλειο
  • Air Service Training Ltd.

Τεχνικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Armstrong Whitworth Atlas II
Armstrong Whitworth Atlas
Ρόλος αεροσκάφος στρατιωτικής συνεργασίας
Πλήρωμα 2
Διαστάσεις
Μήκος 8,73 m
Εκπέτασμα 12,09 m
Ύψος 3,23 m
Επιφάνεια πτέρυγας 36,32 m²
Βάρος
Κενό 1160 kg
Μέγιστο απογείωσης 1827 kg
Σύστημα πρόωσης
Κινητήρες 1 × Armstrong Siddeley Jaguar IVC 14, ισχύος 450 shp
Επιδόσεις & οπλισμός
Μέγιστη ταχύτητα 229 km/h
Μέγιστο ύψος πτήσης 5120 m
Ακτίνα δράσης 644 km
Οπλισμός 1 εμπρόσθιο πυροβόλο Vickers,
1 οπίσθιο πυροβόλο Lewis
Μέχρι 450 λίβρες βομβών (4 βόμβες των 112 λιβρών)

Πηγή:[1]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Mason, Francis K (1994). The British Bomber since 1914. Putnam Aeronautical Books. ISBN 0-85177-861-5. 
  2. 2,0 2,1 2,2 Thetford, Owen (1957). Aircraft of the Royal Air Force 1918-57 (1st edition έκδοση). London: Putnam. CS1 maint: Extra text (link)
  3. 3,0 3,1 Jackson, A.J. (1974). British Civil Aircraft since 1919 Volume 1. London: Putnam. ISBN 0 370 10006 9. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]