Amar Shonar Bangla

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
আমার সোনার বাংলা
Amar Shonar Bangla
Χρυσή μου Βεγγάλη
Εθνικός ύμνος Μπανγκλαντές Μπανγκλαντές
Μουσική Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ , (1905)
Στίχοι Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ , (1905)
Υιοθετήθηκε 1972

Το Amar Shonar Bangla (Χρυσή μου Βεγγάλη) (στα βεγγαλικά: আমার সোনার বাংলা) είναι ένα τραγούδι του 1906 με συνθέτη και στιχουργό τον Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ. Οι πρώτοι 10 στίχοι καθιερώθηκαν το 1972 ως ο εθνικός ύμνος του Μπανγκλαντές.

Η λέξη shonar στην κυριολεξία σημαίνει "φτιαγμένο από χρυσάφι", όμως στο τραγούδι shonar Bangla μπορεί να ερμηνευτεί ως ύμνος της πολυτιμότητας της Βεγγάλης ή ότι κάνει αναφορά στους αγρούς πριν την συγκομιδή. Το τραγούδι γράφτηκε το 1906 στη διάρκεια της περιόδου Μπανγκαμπάνγκα (Bôngobhôngo - το 1905, όταν χωρίστηκε από τη βρετανική κυβέρνηση η Βεγγάλη σε δύο τμήματα ανάλογα με τη θρησκεία). Το τραγούδι αυτό, όπως και άλλα, υμνεί το ενωτικό πνεύμα της Βεγγάλης.

Ένα ακόμα ποιήμα του Ταγκόρ (Jana Gana Mana) καθιερώθηκε ως εθνικός ύμνος της Ινδίας.

Στίχοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο ακόλουθος πίνακας παρέχει τους στίχους του "Amar Sonar Bangla" όπως τους έγραψε ο Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ. Μόνο οι 10 πρώτες γραμμές του τραγουδιού αποτελούν τον εθνικό ύμνο του Μπανγκλαντές, οι οποίες επισημαίνονται με έντονα γράμματα.

Βεγγαλικό κείμενο Φωνητική μεταγραφή Ελληνική μετάφραση
আমার সোনার বাংলা
Χρυσή μου Βεγγάλη (Αμάρ Σονάρ Μπάνγκλα)


আমার সোনার বাংলা, আমি তোমায় ভালোবাসি।
চিরদিন তোমার আকাশ, তোমার বাতাস, আমার প্রাণে বাজায় বাঁশি॥
ও মা, ফাগুনে তোর আমের বনে ঘ্রাণে পাগল করে,
মরি হায়, হায় রে—
ও মা, অঘ্রাণে তোর ভরা ক্ষেতে আমি কী দেখেছি মধুর হাসি॥

কী শোভা, কী ছায়া গো, কী স্নেহ, কী মায়া গো—
কী আঁচল বিছায়েছ বটের মূলে, নদীর কূলে কূলে।
মা, তোর মুখের বাণী আমার কানে লাগে সুধার মতো,
মরি হায়, হায় রে—
মা, তোর বদনখানি মলিন হলে, ও মা, আমি নয়নজলে ভাসি॥

তোমার এই খেলাঘরে শিশুকাল কাটিলে রে,
তোমারি ধুলামাটি অঙ্গে মাখি ধন্য জীবন মানি।
তুই দিন ফুরালে সন্ধ্যাকালে কী দীপ জ্বালিস ঘরে,
মরি হায়, হায় রে—
তখন খেলাধুলা সকল ফেলে, ও মা, তোমার কোলে ছুটে আসি॥

ধেনু-চরা তোমার মাঠে, পারে যাবার খেয়াঘাটে,
সারা দিন পাখি-ডাকা ছায়ায়-ঢাকা তোমার পল্লীবাটে,
তোমার ধানে-ভরা আঙিনাতে জীবনের দিন কাটে,
মরি হায়, হায় রে—
ও মা, আমার যে ভাই তারা সবাই, ও মা, তোমার রাখাল তোমার চাষি॥

ও মা, তোর চরণেতে দিলেম এই মাথা পেতে—
দে গো তোর পায়ের ধুলা, সে যে আমার মাথার মানিক হবে।
ও মা, গরিবের ধন যা আছে তাই দিব চরণতলে,
মরি হায়, হায় রে—
আমি পরের ঘরে কিনব না আর, মা, তোর ভূষণ ব'লে গলার ফাঁসি

Amar shonar Bangla, ami tomay bhalobashi/
Chirodin tomar akash, tomar batash, amar prane bajay bãshi.
Ο ma, phagune tor amer bone ghrane pagol kôre,
Mori hay, hay re—
Ο ma, Ôghrane tor bhôra khete ami ki dekhechhi modhur hashi.

Ki shobha, ki chhaya go, ki sneho, ki maya go—
Ki ãchol bichhayechho bôţer mule, nodir kule kule/
Ma, tor mukher bani amar kane lage shudhar môto,
Mori hay, hay re—
Ma, tor bôdonkhani molin hole, ο ma, ami nôyonjôle bhashi.

Tomar ei khêlaghôre shishukal kaţile re,
Tomari dhulamaţi ôngge makhi dhonno jibôn mani/
Tui din phurale shondhakale ki dip jalish ghôre,
Mori hay, hay re—
Tôkhon khêladhula shôkol phele, ο ma, tomar kole chhuţe ashi.

Dhenu-chôra tomar maţhe, pare jabar kheyaghaţe,
Shara din pakhi-đaka chhayay-đhaka tomar pollibaţe,
Tomar dhane-bhôra anginate jibôner din kaţe
Mori hay, hay re—
Ο ma, amar je bhai tara shôbai, ο ma, tomar rakhal tomar chashi.

Ο ma, tor chôronete dilem ei matha pete—
De go tor payer dhula, she je amar mathar manik hôbe/
Ο ma, goriber dhôn ja achhe tai dibo chôrontôle,
Mori hay, hay re—
Ami pôrer ghôre kinbo na ar, ma, tor bhushon bole gôlar phãshi.

Χρυσή μου Βεγγάλη, σε αγαπώ.
Για πάντα οι ουρανοί σου, Ο αέρας σου δίνει τον τόνο στην καρδιά μου σαν να ήταν φλάουτο.,
Ω μητέρα μου! Την άνοιξη, ω μητέρα μου, το άρωμα από τα περιβόλια σου των μάνγκο μου δίνει ξέφρενη χαρά,
Ω, τι συγκίνηση!
Το φθινόπωρο, ω μητέρα μου, στις ολάνθιστους ορυζώνες, βλέπω παντού γλυκά χαμόγελα διάσπαρτα.

Ω, τι ομορφιά, τι σκιές, τι στοργή και τι τρυφερότητα!

Τι πάπλωμα έχεις απλώσει στις ρίζες των δέντρων μπάνιαν και κατά μήκος της όχθης κάθε ποταμού,
Ω μητέρα μου, οι λέξεις από τα χείλη σου είναι σαν νέκταρ στα αυτιά μου.
Ω, τι συγκίνηση!
Εάν η λύπη, ω μητέρα μου! Σκορπά μια θλίψη στο πρόσωπό σου, τα μάτια μου γεμίζουν δάκρυα!

Περνώντας την παιδική μου ηλικία στην παιδική χαρά σου
Το χώμα και το έδαφος σου έλουσαν όλο μου το σώμα, θεωρώ τον εαυτό μου προνομιούχο.
Η θαυμάσια λάμπα που ανάβεις στο σούρουπο,
Ω, τι συγκίνηση!
Σταματώ το παιχνίδι και τρέχω πίσω στην αγκαλιά σου αμέσως, Ω μητέρα!

Στο βοσκοτόπι, στην προβλήτα στο ρεύμα της διασταύρωσης,
Σκιασμένες διαβάσεις χωριών, γαλήνιες με πουλιά που καλούν,
Η ανοιχτή βεράντα γεμάτη με ώριμο ρύζι συνεχίζει τη ζωή μου.
Ω, τι συγκίνηση!
Όλοι οι βοσκοί και οι αγρότες σου είναι αδελφοί μου.

Αυτή τη φορά προσφέρω το κεφάλι μου κάτω από τα πόδια σου,
Ευλόγησε με με τη σκόνη σου, θα είμαι υποχρεωμένος να καμαρώνω πάνω από το κεφάλι.
Θα σου προσφέρω μαζικά ότι έχω στο σπίτι,
Ω, τι συγκίνηση!
Δεν θα ασχοληθώ ποτέ να σε αγοράσω, από άλλους, ένα σχοινί που μεταμφιέζεται σαν στέμμα.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]