Ψυχρόμετρο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Το Ψυχρόμετρο είναι ένα μετεωρολογικό όργανο εδάφους, τύπου υγρόμετρου με το οποίο μετριέται η υγρασία ατμόσφαιρας.

Το ψυχρόμετρο θεωρείται γενικά ως το ακριβέστερο όργανο μετρήσεων στο είδος του. Το εφεύρε το 1825 ο Γερμανός R. Assman, εξ ου και το όνομά του «απορροφητικό ψυχρόμετρο Άσμαν». Αποτελείται από ένα ζεύγος υδραργυρικών θερμομέτρων όπου μόνο η κάτω άκρη του ενός, (δηλαδή το δοχείο του υδραργύρου του) σκεπάζεται από ύφασμα μουσελίνας που φέρει φυτίλι, η άκρη του οποίου καταλήγει βυθισμένη σε δοχείο με απεσταγμένο νερό. Έτσι το θερμόμετρο αυτό υγραίνεται συνεχώς σε αντίθεση με το άλλο του ζεύγους, που παραμένει ξηρό.

Όταν η ατμόσφαιρα είναι υγρή δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ των δύο θερμομέτρων του ψυχρόμετρου. Αν όμως είναι ξηρή τότε η εξάτμιση στο υγρό θερμόμετρο είναι μεγάλη με συνέπεια η θερμοκρασία μεταξύ υγρού και ξηρού θερμομέτρου να παρουσιάζει μεγαλύτερη διαφορά. Η διαφορά αυτή της θερμοκρασίας μεταξύ των δύο θερμομέτρων και η ενδεικτική θερμοκρασία του υγρού θερμομέτρου μας δίνουν την τιμή της σχετικής υγρασίας έτοιμη από σχετικούς πίνακες που ονομάζονται πίνακες σχετικής υγρασίας.

Η γνώση της σχετικής υγρασίας παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον διότι είναι εκείνη που πληροφορεί για τα υδάτινα ή ατμοσφαιρικά κατακρημνίσματα καθώς και για τις συνθήκες πάγου που κρίνονται επικίνδυνες στις αερομεταφορές.