Ψυχογλωσσολογία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η ψυχογλωσσολογία ή ψυχολογία της γλώσσας είναι η μελέτη των φυσιολογικών και νευροβιολογικών παραγόντων που επιτρέπουν στον άνθρωπο να αποκτήσει, να χρησιμοποιήσει, να παραγάγει και να κατανοήσει την γλώσσα. Οι πρώτες προσπάθειες της ψυχογλωσσολογίας ήταν κατά βάση φιλοσοφικές αναζητήσεις, κυρίως επειδή δεν υπήρχαν συνεκτικά δεδομένα που να εξηγούσαν πώς λειτουργεί ο εγκέφαλος. Η σύγχρονη έρευνα χρησιμοποιεί τη βιολογία, τη νευροεπιστήμη, την γλωσσολογία και τη θεωρία πληροφορίας για να ερευνήσει πώς ο εγκέφαλος επεξεργάζεται τη γλώσσα. Υπάρχουν διάφοροι υποκλάδοι με μη επεμβατικές τεχνικές που μελετούν τη νευρική δραστηριότητα του εγκεφάλου: για παράδειγμα, η νευρογλωσσολογία είναι σήμερα από μόνη της ξεχωριστή επιστήμη.

Η ψυχογλωσσολογία ασχολείται με τις γνωστικές διεργασίες που δίνουν την ικανότητα να παράγουμε γραμματικές και με νόημα προτάσεις βασιζόμενοι στο λεξιλόγιο και στις γραμματικές δομές, καθώς επίσης και με τις διεργασίες που μας κάνουν ικανούς να κατανοούμε εκφωνήματα, λέξεις, κείμενα κτλ. Η αναπτυξιακή ψυχογλωσσολογία μελετά την ικανότητα των παιδιών να μαθαίνουν μία γλώσσα.