Χουάν Μανουέλ Σάντος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Χουάν Μανουέλ Σάντος
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Juan Manuel Santos Calderón (Ισπανικά)
Γέννηση10  Αυγούστου 1951[1][2][3]
Μπογκοτά
Χώρα πολιτογράφησηςΚολομβία
ΘρησκείαΚαθολικισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΙσπανικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΙσπανικά
Αγγλικά[4]
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Κάνσας
Σχολή Οικονομικών του Λονδίνου
Σχολή Χάρβαρντ Κένεντι
Πανεπιστήμιο Ταφτς
Σχολή Νομικής και Διπλωματίας Φλέτσερ
Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Κάνσας[5]
Colegio inediluz
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
δημοσιογράφος
οικονομολόγος
δικηγόρος[6]
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαSocial Party of National Unity και Colombian Liberal Party
Οικογένεια
ΣύζυγοςMaría Clemencia Rodríguez Múnera (από 1987)
ΓονείςEnrique Santos Castillo
ΑδέλφιαEnrique Santos Calderón
Luis Fernando Santos
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΠρόεδρος της Κολομβίας (2010–2018)
Minister of Defense of Colombia (2006–2009)[7]
Minister of Finance and Public Credit (2000–2002)[8]
Βραβεύσειςβραβείο Νόμπελ Ειρήνης (2016)[9][10]
Πρόγραμμα Φουλμπράιτ
κολάρο του Τάγματος της Ισαβέλλας της Καθολικής (2015)[11]
Μεγάλο κολάρο του Τάγματος του Πρίγκιπα Ενρίκε[12]
Kew International Medal (2017)
Grand Collar of the Order of Liberty[12]
Order of Boyacá
Order of San Carlos
Sacred Military Constantinian Order of Saint George
Order of José Matías Delgado
Global Citizen Awards (2015)[13]
Ιστότοπος
juanmanuelsantos.com
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Χουάν Μανουέλ Σάντος Καλντερόν (Juan Manuel Santos, γενν. 10 Αυγούστου 1951) είναι Κολομβιανός δημοσιογράφος, οικονομολόγος, πολιτικός και υπηρέτησε ως Πρόεδρος της Κολομβίας από το 2010 ως το 2018. Ανήκει στην συντηρητική παράταξη του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος της Εθνικής Ενότητας (Partido Social de Unidad Nacional), που ονομάζεται επίσης Άλβαρο Ουρίμπε ή Partido de «la U». Είναι ένας από τους ιδρυτές και ιστορικό στέλεχος του κόμματος. Ανέλαβε πρόεδρος στις 7 Αυγούστου 2010, για τέσσερα χρόνια σύμφωνα με το κολομβιανό σύνταγμα, και μετά την ήττα που είχε ο προκάτοχός του και πρώην πρόεδρος της χώρας Αντάνας Μόκους κατά τον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών. Ο Σάντος είχε προηγουμένως υπηρετήσει ως Υπουργός Εθνικής Άμυνας, Υπουργός Εμπορίου και Υπουργός Οικονομικών.

Ο Σάντος γεννήθηκε στην Μπογκοτά και προέρχεται από μια πλούσια και πολιτική οικογένεια της Κολομβίας. Ο θείος του Εδουάρδο Σάντος (Eduardo Santos) ήταν ο 20ός Πρόεδρος της χώρας, από το 1938 έως το 1942, ενώ ένας μακρινός εξάδελφός του, ο Φρανσίσκο Σάντος Καλντερόν ήταν πρόεδρος της χώρας το 1882.

Συμπεριελήφθη στον κατάλογο που εξέδωσε το περιοδικό Time για τα «Πρόσωπα με τη Μεγαλύτερη Επιρροή Παγκοσμίως» για το έτος 2012.[14]

Επανεξελέγη πρόεδρος στις προεδρικές εκλογές του 2014.

Το 2016 βραβεύθηκε με το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης «για τις αποφασιστικές προσπάθειες του να φέρει τέλος στον άνω των 50 ετών εμφύλιο πόλεμο στη χώρα, ο οποίος έχει κοστίσει τη ζωή σε τουλάχιστον 220.000 Κολομβιανούς και τον εκτοπισμό σχεδόν 6 εκατομμυρίων ανθρώπων».[15]

Σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σπούδασε στο ιδιωτικό κολέγιο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης Σαν Κάρλος.[16] Συνέχισε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο του Κάνσας και είναι μέλος της Αδερφότητας Δέλτα Ύψιλον.[17] Αποφοίτησε το 1973 με πτυχίο στα Οικονομικά και στη Διοίκηση Επιχειρήσεων.[18] Εν συνεχεία παρακολούθησε μαθήματα στο London School of Economics και από εκεί απέκτησε πτυχίο Μάστερ στην Οικονομική Ανάπτυξη το 1975[19], ενώ πήρε και δεύτερο Μάστερ, στη Δημόσια Διοίκηση, από τη Σχολή Διοικήσεως Τζον Φ. Κένεντι του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ το 1981.[20]

Υπηρέτησε ως υπουργός Διεθνούς Εμπορίου κατά τη διακυβέρνηση του προέδρου Σέσαρ Γκαβίρια από το 1991 ως το 1994,[21] και υπουργός Οικονομικών επί προεδρίας του Άντρες Παστράνα από το 2000 ως το 2002.[22]

Το 1994 ίδρυσε το Ίδρυμα Ορθής Διοίκησης.[23][24][25]Ο οργανισμός αυτός πρότεινε μεταξύ άλλων μια αποστρατιωτικοποημένη ζώνη και τη διεξαγωγή ειρηνευτικών συνομιλιών με τους αριστεριστές αντάρτες του FARC.[26]

Το 2000 διορίστηκε υπουργός Οικονομικών από τον πρόεδρο Άντρες Παστράνα.[22]

Από τις 19 Ιουλίου 2006 έως τις 18 Μαΐου 2009 ήταν υπουργός Άμυνας. Στις 4 Νοεμβρίου 2008 ο Σάντος παραδέχθηκε ότι ο στρατός είχε διαπράξει εξωδικαστικές εκτελέσεις και υποσχέθηκε να επιλύσει το θέμα.[27] Έπειτα από εσωτερική ΕΔΕ στους χώρους του στρατού 27 αξιωματικοί, μεταξύ των οποίων και 3 στρατηγοί και 11 συνταγματάρχες, απολύθηκαν ως υπαίτιοι για διοικητικά σφάλματα και ατασθαλίες κατά την αναφορά θυμάτων του εχθρού.[28] Έπειτα από τα γεγονότα, παραιτήθηκε ο διοικητής του Εθνικού Στρατού της Κολομβίας.[29] Ως το Μάιο του 2009 είχαν καταδικαστεί συνολικά 67 στρατιώτες και είχαν συλληφθεί περισσότεροι από 400, αναμένοντας τη δίκη τους.[30]

Πρόεδρος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 20 Ιουνίου 2010, μετά τη διεξαγωγή δύο γύρων ψηφοφορίας στις προεδρικές εκλογές, ο Σάντος εξελέγη πρόεδρος της χώρας του και ορκίστηκε στις 7 Αυγούστου 2010 εν μέσω διπλωματικής κρίσης με τη Βενεζουέλα, η οποία επιλύθηκε σύντομα.[31]

Ο Σάντος επανεξελέγη στις προεδρικές εκλογές του δεύτερου γύρου, στις 14 Ιουνίου 2014, με ποσοστό 50,9% των ψήφων έναντι 45% του αντιπάλου του, Όσκαρ Σουλουάγα.[32]

Μετά την επανεκλογή του, ορκίστηκε για μια δεύτερη θητεία, στις 8 Αυγούστου 2014.

Επιλεγμένα έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. santos-calderon-juan-manuel. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 Roglo. p=juan+manuel;n=santos.
  3. ↑ 3,0 3,1 (Γερμανικά) Munzinger Personen. 00000028305. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ CONOR.SI. 116648547.
  5. ↑ Ανακτήθηκε στις 8  Ιουλίου 2019.
  6. ↑ Ανακτήθηκε στις 14  Ιουνίου 2019.
  7. ↑ Ανακτήθηκε στις 27  Μαΐου 2022.
  8. ↑ Ανακτήθηκε στις 28  Μαΐου 2022.
  9. ↑ www.nobelprize.org/nobel_prizes/peace/laureates/2016/press.html. Ανακτήθηκε στις 7  Οκτωβρίου 2016.
  10. ↑ www.nobelprize.org/nobel_prizes/about/amounts/.
  11. ↑ BOE-A-2015-2134.
  12. ↑ 12,0 12,1 www.ordens.presidencia.pt?idc=154.
  13. ↑ www.atlanticcouncil.org/events/flagship-event/global-citizen-awards/previous-gca-recipients/.
  14. ↑ Juan Manuel Santos Αρχειοθετήθηκε 2012-04-21 στο Wayback Machine., The 100 Most Influential People in the World, Time Magazine, Απρίλιος 2012.
  15. ↑ «The Nobel Peace Prize 2016». Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2016. 
  16. ↑ «El Colegio San Carlos ha sido un gran formador de líderes, destacó el Presidente Santos» (στα Ισπανικά). Μπογκοτά: Colombia, Office of the President. 6 Φεβρουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2013. 
  17. ↑ Esau, John (Νοέμβριος 2012). «Colombian President Juan Manuel Santos Visits Delta Upsilon Chapter at the University of Kansas». Delta Upsilon Quarterly (Indianapolis, IN: Delta Upsilon Fraternity) 130 (4): 38–39. OCLC 6644516. http://issuu.com/deltaupsilon/docs/quarterly130no4/40. Ανακτήθηκε στις 2013-07-05. 
  18. ↑ «Colombian president to visit KU Sept. 24». Lawrence, KS: Πανεπιστήμιο του Κάνσας. 4 Σεπτεμβρίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2013. 
  19. ↑ «LSE Leaders». London School of Economics. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Φεβρουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2014. 
  20. ↑ Gavel, Doug (24 Ιουνίου 2010). «Kennedy School Alumnus Elected President of Colombia». Cambridge, MA: John F. Kennedy School of Government. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2013. 
  21. ↑ «Retos del Nuevo Gabinete» (στα ισπανικά). El Tiempo (Μπογκοτά). 1991-11-10. ISSN 0121-9987. OCLC 28894254. http://www.eltiempo.com/archivo/documento/MAM-188182. Ανακτήθηκε στις 2014-05-28. 
  22. ↑ 22,0 22,1 «En Sus Puestos» (στα ισπανικά). El Tiempo (Μπογκοτά). 2000-07-18. ISSN 0121-9987. OCLC 28894254. http://www.eltiempo.com/archivo/documento/MAM-1275966. Ανακτήθηκε στις 2014-05-28. 
  23. ↑ Fundacion Buen Gobierno. «Portal de Fundacion Buen Gobierno». Buengobierno.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Αυγούστου 2010. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2010. 
  24. ↑ «Juan Manuel Santos - Biografia Y Fotos». ColombiaLink.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Μαΐου 2010. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2010. 
  25. ↑ «Fundación Buengobierno». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Φεβρουαρίου 1999. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2014. 
  26. ↑ «Propuesta de Paz». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Φεβρουαρίου 1999. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2014. 
  27. ↑ (Ισπανικά) «El Mindefensa reconoce ejecuciones extrajudiciales». El Espectador. 4 Νοεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2010. 
  28. ↑ (Ισπανικά) «El 'dossier' secreto de los falsos positivos». Semana (Κολομβία). 25 Ιανουαρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Απριλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2010. 
  29. ↑ «Colombian army commander resigns». BBC News. 2008-11-04. http://news.bbc.co.uk/2/hi/americas/7709073.stm. Ανακτήθηκε στις 2010-10-07. 
  30. ↑ «Toxic fallout of Colombian scandal». BBC News. 2009-05-07. http://news.bbc.co.uk/2/hi/americas/8038399.stm. Ανακτήθηκε στις 2010-10-07. 
  31. ↑ «Venezuela Resumes Relations It Severed with Colombia». Latin American International Tribune. 2010-08-11. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2021-02-25. https://web.archive.org/web/20210225042713/http://www.laht.com/article.asp?ArticleId=362587&CategoryId=10717. Ανακτήθηκε στις 2010-08-19. 
  32. ↑ «Επανεξελέγη ο Σάντος στην προεδρία της Κολομβίας». Νέα Κρήτη (ηλεκτρονική έκδοση). 16 Ιουνίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Μαρτίου 2016. 
π • σ • ε Βραβευμένοι με Νόμπελ Ειρήνης 2001–σήμερα
  • Υπόλοιπες περίοδοι: 1901–1925
  • 1926–1950
  • 1951–1975
  • 1976–2000
    • Καθιερωμένοι όροι
    Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Χουάν_Μανουέλ_Σάντος&oldid=10180688"