Χατζής
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο όρος Χατζής, αραβικά Χάτζι, απαντάται εθιμικά ως προσωνύμιο μουσουλμάνων και χριστιανών, σημαίνοντας το προσκύνημα που έχει κάνει αυτός που το φέρει, στον ιερό τόπο της θρησκείας του. Πολλά ονόματα έχουν το πρώτο συνθετικό τη λέξη Χατζη ή είναι εξ'ολοκλήρου Χατζής.
Ισλάμ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ως τίτλος απονέμεται στους, μουσουλμάνους στο θρήσκευμα, προσκυνητές που πραγματοποιούν το Χατζ, το ιερό προσκύνημα δηλαδή στην ιερή πόλη του Ισλάμ τη Μέκκα (το οποίο λαμβάνει χώρα κάθε χρόνο τον δωδέκατο ισλαμικό μήνα, Ντουλ - Χιτζά) και το οποίο αποτελεί τον πέμπτο από τους πέντε στύλους του Ισλάμ.
Το Ισλάμ ορίζει πως κάθε μουσουλμάνος επιβάλλεται να πραγματοποιήσει το ιερό προσκύνημα στη Μέκκα τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του εφόσον:
- Έχει ενηλικιωθεί
- Είναι ψυχικά και σωματικά υγιής
- Είναι ελεύθερος
- Οι πόροι του να είναι επαρκείς ώστε να πραγματοποιήσει το ταξίδι, να είναι συνεπής στις οικονομικές του υποχρεώσεις και να μπορούν να συντηρηθούν οι οικίοι του στη διάρκεια της απουσίας του
- Συνοδεύεται από τον σύζυγό της εάν είναι γυναίκα
Ο τίτλος για τους άντρες που πραγματοποιούν το τελετουργικό προσκύνημα είναι Χατζή και για τις γυναίκες Χατζά.
Χριστιανισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ως προσωνύμιο τίθεται (κατ΄ έθιμο) προ του ονόματος του κάθε Ορθόδοξου Χριστιανού (στο θρήσκευμα) που επισκέπτεται τους Αγίους Τόπους και που βαπτίζεται στον Ιορδάνη ποταμό. Η αποδοχή του προσωνυμίου "Χατζής" δεν είναι υποχρεωτική. Αποτελεί όμως νόμιμο λόγο (εθιμικού δικαίου) αλλαγής του επιθέτου των απογόνων του προσκυνητή. Έχουν δε σημειωθεί πολλές τέτοιες αντικαταστάσεις επιθέτων.[εκκρεμεί παραπομπή] Π.χ. ένας χριστιανός που ονομάζεται Ανδρέας επισκέπτεται τους Αγίους Τόπους και όταν επιστρέφει προσφωνείται Χατζηανδρέας. Τα παιδιά του, που ενδεχομένως έφεραν το επίθετο Ανδρέου, μπορούν να το αντικαταστήσουν με το Χατζηανδρέου.
Ανεξάρτητα από την επιστολογραφία σε εμπορικές κυρίως επιγραφές (ταμπέλες) προς περιορισμό του ονόματος αντί Χατζής τίθεται το ενδεικτικό Χ" προ του επιθέτου. Σήμερα το έθιμο αυτό τείνει να σβήσει.