Χάινριχ Βίλχελμ Όλμπερς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Χάινριχ Βίλχελμ Όλμπερς
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Heinrich Wilhelm Matthias Olbers (Γερμανικά)
Γέννηση11  Οκτωβρίου 1758[1][2][3]
Χεμελίνγκεν (Βρέμη)[2][3]
Θάνατος2  Μαρτίου 1840[1][2][3]
Βρέμη[4][2]
Τόπος ταφήςΒρέμη
Χώρα πολιτογράφησηςΒρέμη
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά
ΣπουδέςAthenaeum
Πανεπιστήμιο του Γκέτινγκεν (από 1777)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταφυσικός
αστρονόμος
ιατρός (1781–1823)[5]
πολιτικός
Αξιοσημείωτο έργοOlbers' paradox[6]
Οικογένεια
ΤέκναDorothea Focke
Georg Heinrich Olbers
ΓονείςJohann Georg Olbers
ΑδέλφιαTheodor Olbers
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης
ΒραβεύσειςΕταίρος της Βασιλικής Εταιρίας (4  Δεκεμβρίου 1804)[7]
Τάγμα του Ερυθρού Αετού
βραβείο Λαλάντ (1803)
μέλος στην Αμερικανική Ακαδημία Τεχνών και Επιστημών
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Χάινριχ Βίλχελμ Ματτέους Όλμπερς (Heinrich Wilhelm Matthias Olbers, 11 Οκτωβρίου 17582 Μαρτίου 1840) ήταν Γερμανός ιατρός και αστρονόμος.

Βιογραφία και ανακαλύψεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Όλμπερς γεννήθηκε στο Αρμπέργκεν (Arbergen), κοντά στη Βρέμη, και σπούδασε Ιατρική στο Γκέτινγκεν. Μετά την αποφοίτησή του το 1780, άρχισε να εξασκεί την Ιατρική στη Βρέμη. Τις νύχτες αφιέρωνε ώρες σε αστρονομικές παρατηρήσεις, μετατρέποντας τον επάνω όροφο του σπιτιού του σε αστεροσκοπείο. Επινόησε την πρώτη ικανοποιητική μέθοδο υπολογισμού κομητικών τροχιών.

Το 1802 ο Όλμπερς ανακάλυψε και ονόμασε τον δεύτερο αστεροειδή που ανακαλύφθηκε ποτέ, την Παλλάδα. Το 1807 ανακάλυψε τον αστεροειδή 4 Εστία, και επέτρεψε στον Καρλ Φρίντριχ Γκάους να του δώσει όνομα. Ο όρος «αστεροειδής» δεν είχε ακόμα εφευρεθεί και η βιβλιογραφία της εποχής αναφερόταν σε αυτά τα πλανητικά σώματα ως κανονικούς πλανήτες. Ο Όλμπερς πρότεινε πρώτος τη θεωρία ότι οι αστεροειδείς της Κύριας Ζώνης, στους οποίους συγκαταλέγονται και οι παραπάνω, ήταν τα απομεινάρια ενός πλανήτη που καταστράφηκε. Αυτή η θεωρία απορρίπτεται σήμερα από όλη σχεδόν την επιστημονική κοινότητα.

Στις 6 Μαρτίου 1815 ο Όλμπερς ανακάλυψε και ένα περιοδικό κομήτη, τον 13P/Όλμπερςs.

Ο Όλμπερς εξουσιοδοτήθηκε από τους συμπολίτες του να συμμετάσχει στη βάπτιση του Ναπολέοντα Β΄ στις 9 Ιουνίου 1811. Επίσης, ήταν μέλος του «νομοθετικού σώματος» (corps legislatif) στο Παρίσι το 1812-1813. Απεβίωσε στη Βρέμη σε ηλικία 81 ετών. Είχε κάνει δύο γάμους και άφησε πίσω του ένα γιο.

Το Παράδοξο του Όλμπερς, που περιέγραψε το 1823 (και επαναδιατύπωσε το 1826), είναι η παρατήρηση ότι ο νυκτερινός ουρανός είναι σκοτεινός, ενώ σε ένα άπειρο και αιώνιο στατικό Σύμπαν σε κάθε σημείο της ουράνιας σφαίρας θα αντιστοιχούσε η επιφάνεια ενός αστέρα (από τους άπειρους), οπότε ο ουρανός θα ήταν φωτεινός.

Ονομάσθηκαν προς τιμή του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερική πηγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Cunningham, C.J.: The Origin of the Asteroids: Olbers versus Regner, Star Lab Press, 2006, ISBN 0-9708162-5-1