Φυσικό καταφύγιο Σρεμπάρνα

Φυσικό καταφύγιο Σρεμπάρνα
Φυσικό καταφύγιο Σρεμπάρνα
	Εθνικό Πάρκο Σρεμπάρνα 44°6′40″N 27°4′20″E
Τοποθεσία	Srebarna lake
Χώρα	Βουλγαρία
Διοικητική υπαγωγή	Σιλίστρα
Χαρακτηρισμός	20 Σεπτεμβρίου 1948
Κατηγορία πρ. περιοχής	IUCN category IV: Habitat/Species Management Area
Καθεστώς προστασίας	Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς και Υγροβιότοπος Ραμσάρ
Έκταση	638 εκτάριο και 673 εκτάριο
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα (π • σ • ε )

Συντεταγμένες: 44°6′40.018″N 27°4′19.942″E / 44.11111611°N 27.07220611°E / 44.11111611; 27.07220611

Το Φυσικό καταφύγιο Σρεμπάρνα (βουλγαρικά: Сребърна) βρίσκεται στη βόρεια Βουλγαρία κοντά στον Δούναβη, περίπου 17 χλμ. δυτικά της πόλης Σιλίστρα. Εκτείνεται σε περισσότερα από 6000 στρέμματα στα οποία ενδημούν 99 και ξεχειμωνιάζουν 80 είδη μεταναστευτικών πουλιών.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η λίμνη Σρεμπάρνα ανακηρύχθηκε ήδη από το 1942 σε εθνικό επίπεδο ως καταφύγιο πουλιών και το 1948 ως εθνικό πάρκο. Ακολούθησε η αναγνώριση της το 1973 ως υγρότοπος διεθνούς σημασίας, το 1975 η ένταξη της στη σύμβαση Ραμσάρ και το 1977 αναγνωρίστηκε για πρώτη φορά από την UNESCO ως βιότοπος. Το 1983 ορίστηκε μια ζώνη προστασίας γύρω από τη λίμνη και την ίδια χρονιά προστέθηκε στον κατάλογο των μνημείων της παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO. Η κατασκευή ενός φράγματος στο Δούναβη οδήγησε στη σταδιακή αποξήρανση της λίμνης μιας και εμπόδισε την ετήσια πλημμύρα του ποταμιού. Αυτό οδήγησε στο να τεθεί ο δρυμός από το 1992 έως το 2002 στα μνημεία υπο κίνδυνο της λίστας επειδή, ανάμεσα στα άλλα, καταγράφηκε μείωση του πληθυσμού των πελεκάνων.

Η λίμνη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Σρεμπάρνα βρίσκεται στις πεδιάδες κατάκλυσης ένα χιλιόμετρο νότια του Δούναβη, το φυσικό σύνορο με τη γειτονική Ρουμανία, και 19 χλμ. από τη Σιλίστρα. Οι ακριβείς γεωγραφικές συντεταγμένες της είναι: 44°07'N, 27°04'E. Η προστατευόμενη περιοχή καταλαμβάνει μια επιφάνεια 6000 στρεμμάτων και βρίσκεται σε υψόμετρο ανάμεσα στα 10 με 13 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Η λίμνη καταλαμβάνει μια επιφάνεια 1200 στρεμμάτων ανοικτού νερού και περιλαμβάνει και 4.000 στρέμματα καλαμόνων. Το βάθος της φτάνει τα 3,3 μέτρα.

Χλωρίδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το καταφύγιο της Σρεμπάρνα ανήκει βιογεωγραφικά στις κεντροευρωπαϊκές δενδρώδεις διαπλάσεις. Το τοπίο περιλαμβάνει λιμνάζοντα νερά με υδρόβια βλάστηση, βάλτους, καλαμώνες, υδρότοπους, λειβάδια και εκτάσεις με λεύκες. Το κυρίαρχο είδος βλάστησης είναι το καλάμι (Phragmites australis) και επίσης το λευκό νούφαρο του γένους Nymphaea alba καθώς και διάφορα είδη ιτιάς. Συνολικά στο πάρκο βρίσκονται 2 είδη βλάστησης που βρίσκονται υπό εξαφάνιση σε διεθνές επίπεδο και 11 που απειλούνται σε εθνικό επίπεδο.

Πανίδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η θέση του βιοκαταφυγίου της Στεμπάρνα επάνω στην ανατολική διαδρομή των μεταναστευτικών πουλιών, την επονομαζόμενη "Via Pontica" που καταλήγει στη δυτική Μαύρη Θάλασσα, εξηγεί την ποικιλία της βιοπανίδας του. Στο πάρκο υπάρχουν 233 είδη πουλιών, από τα οποία 80 είναι μεταναστευτικά και 99 αναπαράγονται εκεί. Στα τελευταία ανήκουν ο Αργυροπελεκάνος (Pelecanus crispus, στο πάρκο βρίσκεται το 10% του πληθυσμού τους παγκοσμίως), οκορμοράνος, (Phalacrocorax carbo), η λιθόπαπια (Aythya nyroca) και η κοκκινόχηνα (Branta ruficolli). Επίσης διάφορα είδη ερωδιών όπως ο νυχτοκόρακας (Nycticorax nycticorax) και ο μικροτσικνιάς (Ixobrychus minutus) βρίσκουν στο πάρκο ένα φιλόξενο χώρο αναπαραγωγής. Συνολικά στο πάρκο βρίσκονται 12 είδη πτηνών απειλούμενα με εξαφάνιση σε διεθνές επίπεδο και 57 που απειλούνται σε εθνικό επίπεδο.

Εκτός από τα πολλά είδη πουλιών στο πάρκο υπάρχουν 41 είδη θηλαστικών, 18 ψαριών, 14 ερπετών και 12 αμφίβιων.

Πρόσβαση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υπάρχουν οργανωμένες διαδρομές για την επίσκεψη στο καταφύγιο ενώ το ψάρεμα και το κυνήγι απαγορεύονται. Ολόκληρη η περιοχή περιβάλλεται από έναν φράκτη. Ένα Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, μέρος του καταφυγίου, δέχεται ετησίως περίπου 15.000 επισκέπτες.