Φρανσουά Κενέ
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Φρανσουά Κενέ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | François Quesnay (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 4 Ιουνίου 1694[1][2][3] Μερέ[4] |
| Θάνατος | 16 Δεκεμβρίου 1774[1][2][5] Βερσαλλίες |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ισπανικά[6] Γαλλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | φιλόσοφος οικονομολόγος ιατρός εγκυκλοπαιδιστής χειρουργός φυσιοδίφης συγγραφέας[7] |
| Αξιοσημείωτο έργο | Tableau économique |
| Επηρεάστηκε από | Κομφούκιος[8] |
| Συγγενείς | Alfred Quesnay de Beaurepaire και Jules Quesnay de Beaurepaire |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Εταίρος της Βασιλικής Εταιρίας (28 Μαΐου 1752) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Φρανσουά Κενέ (γαλλικά: François Quesnay, 4 Ιουνίου 1694 – 16 Δεκεμβρίου 1774) ήταν Γάλλος οικονομολόγος και γιατρός, ιδρυτής της σχολής των φυσιοκρατών και θεμελιωτής της πολιτικής οικονομίας. Γεννήθηκε στο Μερέ (Méré), κοντά στο Παρίσι και ήταν γιος δικηγόρου.
Θεωρίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Διατύπωσε τις θεωρίες του για πρώτη φορά σε ηλικία 62 ετών όταν, με την πείρα μεγάλου γαιοκτήμονα έγραψε στην Εγκυκλοπαίδεια δύο λήμματα αγροτικής οικονομίας, υποστηρίζοντας ότι το κράτος πρέπει να ενισχύει την αγροτική παραγωγή και όχι το εμπόριο ή τη βιοτεχνία και τη βιομηχανία. Η γεωργία έχει πρωταρχική σημασία γιατί μόνο απ' αυτήν παράγεται το καθαρό προϊόν απ' αυτήν εξαρτώνται όλοι οι υπόλοιποι κλάδοι της εθνικής εργασίας και γι' αυτό πρέπει να πληρώνει όλους τους φόρους. Στη διανομή του εθνικού εισοδήματος μεσολαβούν τρεις τάξεις η παραγωγική τάξη, που αποτελείται από τους αγρότες οι οποίοι καλλιεργούν τη γη, η διανεμητική τάξη, οι γαιοκτήμονες οι οποίοι εισπράττουν πρώτοι το πραγματικό εθνικό εισόδημα με μορφή μίσθωσης της γης και η στείρα τάξη δηλαδή οι έμποροι, οι βιοτέχνες, οι βιομήχανοι, οι ελεύθεροι επαγγελματίες και άλλοι. Εκτός από αυτές τις τάξεις, υπάρχει και ο λαουτζίκος.
Αργότερα ο Κενέ απέδειξε τον τρόπο αυτό της διανομής του εισοδήματος στο μεγαλοφυές έργο του Οικονομικοί πίνακες (1758). το οποίο αποτελεί το μοντέλο κυκλοφορίας όπου διαγράφει τη διαδικασία του κοινωνικού προϊόντος στις διάφορες φάσεις του, από την παραγωγή ως τη διανομή. Έγραψε επίσης το έργο Γενικά αξιώματα οικονομικής διακυβέρνησης (1760) και άλλα.
Η διδασκαλία του Κενέ αποτελεί όχι μόνο οικονομική θεωρία αλλά και φιλοσοφικό σύστημα. Υποστήριξε ότι στην οικονομία κυριαρχούν φυσικοί νόμοι ότι δηλαδή η ικανοποίηση οικονομικού ατομικού συμφέροντος είναι κινητήρας των οικονομικών λειτουργιών, γι' αυτό και η πολιτική δεν πρέπει να επεμβαίνει καθόλου στην οικονομική ζωή παρά μόνο περιθωριακά. Από εδώ και το περίφημο αξίωμα των φυσιοκρατών αφήστε να γίνει και αφήστε να περάσει, ο κόσμος βαδίζει από μόνος του (laissez faire et laissez passer).
Οι αναφορές από τον Μαρξ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Κενέ θεωρείται αρχηγός των οικονομολόγων που μετονομάστηκαν φυσιοκράτες. Θεωρείται επίσης ότι είναι εκείνος που ανήγαγε την πολιτική οικονομία σε επιστήμη. Ο Καρλ Μαρξ τον ονόμασε πατέρα της πολιτικής οικονομίας αναφέροντας ότι η κυριότερη υπηρεσία που πρόσφερε ήταν ότι μετέφερε την πηγή της υπεραξίας από τον τομέα της κυκλοφορίας. Καταπολέμησε το μερκαντιλισμό και τον προστατευτισμό στον τομέα της παραγωγής υποστηρίζοντας λαθεμένα ότι η αγροτική οικονομία αποτελεί το μοναδικό κλάδο της υλικής παραγωγής που δημιουργεί υπεραξία (καθαρό προϊόν).
Ήταν ο δημιουργός και επικεφαλής της φυσιοκρατικής σχολής. Σύμφωνα με την σχολή αυτή, υπάρχει ένας φυσικός νόμος στην οικονομία και στην κοινωνία γενικότερα, ο μηχανισμός του οποίου πρέπει να είναι σεβαστός από όλους. Το έργο του «Οικονομικό πλάνο» (1758) μπορεί να θεωρηθεί ως η πρώτη προσπάθεια οργάνωσης της οικονομικής σκέψης.
Επιστήμονας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Κενέ, επαγγελματικά, αναδείχθηκε εξαιτίας της ισχυρής θέλησής του, σε χειρουργό, έγραψε διάφορα ιατρικά συγγράμματα, με τα οποία ανέτρεψε αντιλήψεις μεγάλων χειρουργών της εποχής του. Ίδρυσε τη χειρουργική Ακαδημία έγινε μέλος της Ακαδημίας των Επιστημών, γιατρός της μαντάμ Πομπαντούρ, του βασιλιά, του διαδόχου.
Θάνατος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πέθανε στις 16 Δεκεμβρίου 1774, σε ηλικία. Προηγουμένως, πρόλαβε να δει τον καλύτερο μαθητή του, τον Τιργκό, να αναλαμβάνει το αξίωμα του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb121577604. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) SNAC. w6tj070p. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 www
.academie-sciences .fr /pdf /eloges /quesnay _p85 _vol3573 .pdf. - ↑ www
.academie-sciences .fr /pdf /eloges /quesnay _p85 _vol3573 .pdf. - ↑ www
.academie-sciences .fr /fr /Liste-des-membres-depuis-la-creation-de-l-Academie-des-sciences /les-membres-du-passe-dont-le-nom-commence-par-q .html. - ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb121577604. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
- ↑ Wu-Wei in Europe. Σχολή Οικονομικών του Λονδίνου. 2005. eprints
.lse .ac .uk /22479 /1 /wp12 .pdf.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Εγκυκλοπαίδεια Επιστήμη και Ζωή
- John M. Hobson: The Eastern Origins of Western Civilization, Cambridge University Press, 2004, ISBN 0-521-54724-5
|