Φρέντυ Γερμανός

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Φρέντυ Γερμανός
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Φρέντυ Γερμανός (Ελληνικά)
Γέννηση5  Σεπτεμβρίου 1934[1]
Αθήνα
Θάνατος21  Μαΐου 1999[1]
Αθήνα
Τόπος ταφήςΠρώτο Νεκροταφείο Αθηνών
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
ΣπουδέςΒαρβάκειος Σχολή
Πάντειο Πανεπιστήμιο
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδημοσιογράφος
συγγραφέας
τηλεοπτικός παραγωγός
τηλεοπτικός παρουσιαστής
Οικογένεια
ΣύζυγοςΕριέττα Μαυρουδή (1964–1967)
Μαρία Ιωαννίδου (έως 1999)
ΤέκναΝαταλία Γερμανού

Ο Φρέντυ Γερμανός (5 Σεπτεμβρίου 1934 - 21 Μαΐου 1999) ήταν Έλληνας δημοσιογράφος και συγγραφέας, γνωστός για τις τηλεοπτικές παραγωγές του και τα ευθυμογραφήματα του.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 5 Σεπτεμβρίου 1934, Με καταγωγή από τη Λέσβο όπου σε ηλικία οκτώ ετών έβγαλε την πρώτη του εφημερίδα, με τίτλο Όλα για όλους την οποία κυκλοφορούσε σε είκοσι με εικοσιπέντε αντίτυπα [2] και στην οποία η μητέρα του έγραφε το ερωτικό διήγημα. Μεγάλωσε στα Εξάρχεια και στην Κυψέλη. Πήρε απολυτήριο Γυμνασίου από το Βαρβάκειο. Έγινε πλασιέ υφασμάτων και υπάλληλος λογιστηρίου. Στράφηκε στη δημοσιογραφία, κρατώντας όλα τα κείμενα και διηγήματα που έγραψε σε ηλικία 17 με 26 ετών στο συρτάρι, μέχρι το 1998, ενώ συνέχισε τις σπουδές του στην τότε Πάντειο Ανωτάτη Σχολή και στη Σχολή Δημοσιογραφίας Όλσον. Μιλούσε αγγλικά και γαλλικά και ήταν μόνιμος κάτοικος Αθηνών. Ήταν υποστηρικτής του Παναθηναϊκού.[3]

Απεβίωσε στα 65 του χρόνια, την Παρασκευή 21 Μαΐου 1999 από γενικευμένη κακοήθη νεοπλασία. Είχε στο πλευρό του μέχρι την τελευταία στιγμή τη σύζυγο του, ηθοποιό και χορεύτρια Μαρία Ιωαννίδου, και την κόρη του (από την πρώτη του σύζυγο, Εριέττα Μαυρουδή), στιχουργό και δημοσιογράφο, Ναταλία Γερμανού.

Δημοσιογραφική δράση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από το 1953 ως ελεύθερος ρεπόρτερ ανέλαβε πολλές δημοσιογραφικές αποστολές σε διάφορες χώρες (Αμερική, Καναδά, Ρωσία, Αφρική και Περσία) για λογαριασμό εφημερίδων και περιοδικών. Συνάντησε δεκάδες διάσημα πρόσωπα, πολιτικούς αρχηγούς, λογοτέχνες, ηθοποιούς, και τους πήρε συνέντευξη. Υπήρξε σχεδόν ο κατ' αποκλειστικότητα ρεπόρτερ που κάλυψε τον πριγκιπικό γάμο της Σοφίας και του Χουάν Κάρλος και στη συνέχεια τον βασιλικό γάμο του Κωνσταντίνου και της Άννας Μαρίας στο περιοδικό "Εικόνες". Είχε επισκεφτεί το ακρωτήριο Κανάβεραλ (σήμερα Κένεντι) το 1969 ως απεσταλμένος της "Απογευματινής" για να παρακολουθήσει το άλμα του ανθρώπου στο φεγγάρι-όντας ο μόνος Έλληνας δημοσιογράφος[2]- και μετά από δέκα περίπου χρόνια βγήκε στις προθήκες των βιβλιοπωλείων το πρώτο του μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας (Ο Εχθρικός Πλανήτης) και είχε μεγάλη επιτυχία. Έγινε γνωστότατος ως ευθυμογράφος με πηγαίο χιούμορ, παρατηρητικότητα και πρωτότυπο ύφος. Οι σχολιασμοί του στις διάφορες συνεντεύξεις που παρουσιάστηκε ήσαν τόσο οξυδερκείς, ώστε ορισμένοι νόμιζαν πως του ήσαν γνωστές από πριν οι ερωτήσεις και είχε προετοιμάσει τις απαντήσεις. Ήταν μέλος της Ενώσεως Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών. Εργάστηκε στις εφημερίδες "Ελευθερία" 1954 - 1960, "Μεσημβρινή" 1960 - 1967, "Απογευματινή" 1968 - 1973, και "Ελευθεροτυπία" 1975 - 1990.

Συγγραφικό έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε ηλικία δεκαεννιά χρονών, το 1953 συμμετέχει στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Διηγήματος Νέων της εφημερίδας «Η Βραδυνή» και το μυθιστόρημά του Για μιαν εκδίκηση, έλαβε το δεύτερο βραβείο και χρηματικό έπαθλο πεντακοσίων δραχμών. Επίσης,το 1964 εξέδωσε το πρώτο του βιβλίο Με συγχωρείτε, λάθος (επρόκειτο για ευθυμογραφήματα με σκίτσα του Κυρ)[2] Έγραψε συνολικά 25 βιβλία, πολλά από τα οποία σημείωσαν μεγάλη επιτυχία κάνοντας τον Φρέντυ Γερμανό έναν από τους πιο πολυδιαβασμένους Έλληνες συγγραφείς του καιρού μας (έρευνα του περιοδικού «Διαβάζω»).

Βραβεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Μάϊος 1953: Στα δεκαεννιά του χρόνια κέρδισε το δεύτερο βραβείο στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Διηγήματος Νέων της εφημερίδας "Η Βραδυνή" που οργάνωνε ο Μπάμπης Κλάρας.
  • Νοέμβριος 1968: Πήρε το πρώτο βραβείο της εφημερίδας "Απογευματινή" για τις συνεντεύξεις του, κυρίως για την περίφημη συνέντευξη με τον Σταμάτη Κόκοτα με τίτλο Γράψ' το όπως το λέω, που έγινε νούμερο στην επιθεώρηση, παρ' ολίγον αφορμή μονομαχίας και τίτλος βιβλίου που κυκλοφόρησε ο Φρέντυ Γερμανός τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους.

Βιβλία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τηλεοπτικές εκπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1966 άρχισε να ασχολείται με την τηλεόραση ως παρουσιαστής ειδήσεων. Με δημοσιογραφική επιμέλεια συνέλεγε υλικό όταν ένα θέμα το έβρισκε συναρπαστικό, ταξιδεύοντας σε διάφορες χώρες και παίρνοντας συνεντεύξεις από αυτόπτες μάρτυρες. Οι τηλεοπτικές του δημιουργίες Αλάτι και Πιπέρι και Η Πρώτη Σελίδα είχαν γίνει παράδειγμα σωστής τηλεοπτικής εκπομπής και είχαν αγαπηθεί πολύ από τους τηλεθεατές. Δημιούργησε τις εκπομπές :

  • Ηχώ Των Γεγονότων (6/1966-1/1969) ΕΙΡ
  • Καλειδοσκόπιο (1-4/1969) ΕΙΡ
  • Αλάτι Και Πιπέρι (4/1969-10/1975) ΥΕΝΕΔ
  • Το Πορτραίτο της Πέμπτης (1/1976-7/1977) ΕΡΤ
  • Πορτραίτο της Πέμπτης (1/1976-7/1977) ΕΡΤ
  • Φλας Μπακ (10-12/1977) ΕΡΤ
  • Σάββατο Βράδυ, Κυριακή Πρωί (1-2/1978) ΕΡΤ
  • Πρώτη Σελίδα (12/1980-12/1987) ΕΡΤ
  • Μέρες Τηλεόρασης (12/1989-2/1990) ΕΤ1
  • Ελλάς Υπό Το Μηδέν (1-6/1991) Mega
  • Οι Εκπομπές Που Αγάπησα (10/1993-12/1994) ΕΤ1

Θεατρικά έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δυό από τα τρία θεατρικά του έργα τιμήθηκαν με κρατικές διακρίσεις:

Δισκογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Φρέντυ Γερμανός είχε επίσης μια δισκογραφική επιτυχία με τον δίσκο Ο 20ός αιώνας.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 (Αγγλικά) Discogs. 4953422. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. 2,0 2,1 2,2 Μάκης Δελαπόρτας, «Γερμανός Φρέντυ», στο:Λουκία Δρούλια-Γιούλα Κουτσοπανάγου (επίμ.), Εγκυκλοπαίδεια του Ελληνικού Τύπου,τομ.1ος, Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών-Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, Αθήνα, 2008, σελ.423
  3. «Πράσινοι και ερυθρόλευκοι επώνυμοι οπαδοί!». SPORT 24. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2020. 
  4. Ποιος σκότωσε τον Δραγούμη

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • "Who's Who 1979" σελ.108.
  • Μάκης Δελαπόρτας, «Γερμανός Φρέντυ», στο: Λουκία Δρούλια-Γιούλα Κουτσοπανάγου (επίμ.), Εγκυκλοπαίδεια του Ελληνικού Τύπου, τομ.1ος, Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών-Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, Αθήνα, 2008, σελ.422-424

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]