Φενταγίν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Φενταγίν (αραβικά: فدائيون) είναι η ονομασία μελών παραστρατιωτικών ομάδων στη Μέση Ανατολή, αποτελούμενων από Άραβες Παλαιστίνιους αντάρτες που ενεργούν επιθέσεις εναντίον του Ισραήλ. Φενταγίν στα αραβικά σημαίνει «αυτός που είναι έτοιμος να θυσιαστεί». Τον όρο χρησιμοποίησε για πρώτη φορά το 1955, ο πρόεδρος της Αιγύπτου Νάσερ. Οι πρώτες μονάδες Φενταγίν δημιουργήθηκαν στην Αίγυπτο και έδρασαν στους πολέμους τους '67 και του '73 εναντίον του Ισραήλ.

Στη δεκαετία του '70, ο όρος Φενταγίν υιοθετήθηκε και από τους Παλαιστίνιους μέλη ισλαμικών οργανώσεων, όπως ήταν η οργάνωση Μαύρος Σεπτέμβρης.

Αργότερα, το 1995 δημιουργήθηκε το σώμα των Φενταγίν, ειδικά για την καταστολή της αντιπολίτευσης μέσα στο Ιράκ. Τα μέλη των Φενταγίν ήσαν φανατικοί υποστηρικτές του καθεστώτος του Σαντάμ Χουσεΐν. Ο όρος προκαλεί συναισθηματική φόρτιση στους Άραβες. Αυτό το αίσθημα εκμεταλλεύθηκε ο Ουντάι Χουσεΐν (πρωτότοκος γιος του Σαντάμ), όταν ονόμαζε το σώμα των εθελοντών του «Φενταγίν του Σαντάμ».