Φάνι και Αλέξανδρος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Φάνι και Αλέξανδρος
ΣκηνοθεσίαΊνγκμαρ Μπέργκμαν[1][2][3]
ΠαραγωγήJörn Donner
ΣενάριοΊνγκμαρ Μπέργκμαν
ΠρωταγωνιστέςBörje Ahlstedt[4][5][6], Άννα Μπέργκμαν[4], Gunn Wållgren[4][5], Κριστίνα Άντολφσον[4][6], Έρλαντ Γιόσεφσον[4], Ματς Μπέργκμαν[4], Jarl Kulle[4], Λένα Ολίν[4], Χάριετ Άντερσον[4], Allan Edwall[4][5], Ewa Fröling[4][5], Jan Malmsjö[4], Christina Schollin[4], Kerstin Tidelius[4], Marianne Aminoff[4], Mona Malm[4], Περνίλα Όγκαστ[4][3], Pernilla Wahlgren[4], Stina Ekblad[4], Svea Holst[4], Siv Ericks[4], Inga Ålenius[4], Gösta Prüzelius[4], Hans Strååt[4], Carl Billquist[4], Axel Düberg[4], Olle Hilding[4], Peter Stormare[4], Gerd Andersson[4], Gunnar Björnstrand[4][3], Heinz Hopf[4], Ernst Günther[4], Μαρί-Ελέν Μπρεγιά[7], Κέμπι Λάρεταϊ[7], Georg Årlin[7], Per Mattsson[7], Majlis Granlund[7], Marianne Karlbeck[7], Pernilla Allwin[7], Lars-Owe Carlberg[7], Gus Dahlström[7], Sune Mangs[7], Marrit Ohlsson[7], Eva von Hanno[7], Μόνα Άντερσον[7], Marianne Nielsen[7], Hugo Hasslo[7] και Sonya Hedenbratt[8]
ΜουσικήΝτάνιελ Μπελ
ΦωτογραφίαΣβεν Νίκβιστ
ΜοντάζSylvia Ingemarsson
ΕνδυματολόγοςMarik Vos-Lundh[8]
Εταιρεία παραγωγήςGaumont Film Company
ΔιανομήSandrew Metronome και Netflix
Πρώτη προβολή17  Δεκεμβρίου 1982 (Σουηδία)[9], 17  Ιουνίου 1983 (Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής)[10] και 8  Οκτωβρίου 1983 (Γερμανία)[11]
Διάρκεια188 λεπτά
ΠροέλευσηΓαλλία[12][13][14], Γερμανία[12][14] και Σουηδία[12][13][14]
ΓλώσσαΣουηδικά[15]
δεδομένα (π • σ • ε )

Το Φάνι και Αλέξανδρος (σουηδικά: Fanny och Alexander) είναι δραματική ταινία παραγωγής 1983 σε σκηνοθεσία Ίνγκμαρ Μπέργκμαν. Η ταινία βραβεύτηκε με τέσσερα βραβεία όσκαρ, μεταξύ των οποίων και με Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας. Ο Μπέργκμαν προόριζε το έργο αυτό για την τηλεόραση και γι' αυτό το λόγο σκηνοθέτησε δυο εκδοχές την τηλεοπτική (312 λεπτών) και την κινηματογραφική (189 λεπτών), που προβλήθηκαν αμφότερες στους κινηματογράφους.

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

 Η παρακάτω περίληψη πλοκής του έργου που αφορά το λήμμα είναι ημιτελής. Μπορείτε να επεξεργαστείτε το λήμμα ώστε να περιλαμβάνει την πλήρη πλοκή του έργου (συμπεριλαμβανομένου του τέλους) ώστε να δίνει εγκυκλοπαιδική αξία στο λήμμα.
Η Βικιπαίδεια δεν είναι κατάλογος πωλήσεων ή ενοικιάσεων βιβλίων ή ταινιών ώστε να περιλαμβάνει μόνο τις πληροφορίες από το οπισθόφυλλο ή τη συσκευασία ενός έργου.

Στην Ουψάλα της Σουηδιας κατά την πρώτη δεκαετία του 20ού αιώνα, την ημέρα της γιορτής των Χριστουγέννων, η Έλενα (Γκουν Βάλγκρεν) μια διάσημη ηθοποιός, που είναι πλέον γιαγιά, καλεί την οικογένειά της να γιορτάσουν μαζί τα Χριστούγεννα. Η οικογένεια αποτελείται από τον γιο της Οσκαρ (Άλαν Έντβαλ), τη γυναίκα του Εμιλι (Εύα Φρόλινγκ) και τα δυο τους παιδιά τη Φάνι (Περνίλα Όλγουιν) και τον Αλέξανδρο (Μπέρτιλ Γκούβε), το δεύτερο γιο της Καρλ (Μπέργελ Άλστεντ) και τη Γερμανίδα γυναίκα του καθώς και τον τρίτο της γιο το μπερμπάντη Γκουστάβ (Γιαρλ Κούλε) με τη σύζυγό του. Τα παιδιά παρακολουθούν με χαρά και ενδιαφέρον τις συζητήσεις και περνούν όμορφα. Οι όμορφες μέρες όμως θα χαθούν, όταν ξαφνικά θα πεθάνει ο Οσκαρ και λίγο αργότερα η μητέρα της Φάνι και του Αλέξανδρου, η Εμιλι, θα παντρευτεί έναν επίσκοπο (Γιαν Μάλμσο) που της ζητά να αποποιηθεί την παλιά της ζωή. Ο επίσκοπος, με το συντηρητικό τρόπο ζωής και τις σκουριασμένες ιδέες, θα φέρεται τυραννικά σχεδόν στα παιδιά, τα οποία αναπολούν τις παλιές ευτυχισμένες μέρες και η ζωή τους θ' αλλάξει ριζικά. Μέσα από τη δυστυχία όμως μπορεί πάντα να γεννηθεί κάτι καλό.

Παραγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρόκειται για το κύκνειο άσμα του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν, ο οποίος είχε την ιδέα του Φάνι & Αλέξανδρος, όσο βρισκόταν στο Μόναχο όπου έζησε έξι χρόνια καθώς δε μπορούσε να επιστρέψει στη Σουηδία όπου διώκονταν για φοροδιαφυγή. Το 1978 είχε γυρίσει την ταινία Φθινοπωρινή Σονάτα (Höstsonaten), με πρωταγωνίστρια την Ίνγκριντ Μπέργκμαν, η οποία είχε κάνει τεράστια εισπρακτική επιτυχία και τον είχε βοηθήσει να βγει από τη μαύρη αυτή περίοδο της ζωής του. Ο Μπέργκμαν άρχισε τις προετοιμασίες για το οικογενειακό αυτό δράμα που παρουσιάζει πολλούς παραλληλισμούς με την ιστορία του Άμλετ του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ. Ο σκηνοθέτης σκόπευε να σταματήσει να ασχολείται με τη σκηνοθεσία μετά την ολοκλήρωση του Φάνι και Αλέξανδρος, εντούτοις συνέχισε να συμμετέχει ενεργά στη συγγραφή σεναρίων και να σκηνοθετεί ταινίες για την τηλεόραση. Μετά την ολοκλήρωση των γυρισμάτων ο Μπέργκμαν μπήκε στην αίθουσα του μοντάζ, όπου επεξεργάστηκε δυο εκδοχές του έργου του. Η πρώτη είχε διάρκεια τριών ωρών και επρόκειτο για την κινηματογραφική εκδοχή, ενώ η δεύτερη με διάρκεια που ξεπερνούσε τις πέντε ώρες ήταν η τηλεοπτική εκδοχή που αντικατόπτριζε με καλύτερο τρόπο το όραμα του Μπέργκμαν.

Διανομή Ρόλων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώτη επιλογή του Μπέργκμαν για το ρόλο της Έμιλυ, της μητέρας των δύο παιδιών, ήταν η Λιβ Ούλμαν, που είχε γίνει μούσα του από το 1966 με τη συμμετοχή της στην ταινία Περσόνα (Persona). Η Ούλμαν αλλά αρνήθηκε και ο ρόλος πήγε στην Εύα Φρόλινγκ. Άλλη μια προσπάθεια να δώσει ρόλο σε παλιό συνεργάτη ναυάγησε. Ο ρόλος του Επισκόπου Έντβαρντ Βεργκέρους προοριζόταν για τον Μαξ Φον Σίντοφ χρόνια συνεργάτη του Μπέργκμαν, αλλά μια κακή συνεννόηση με τον αντζέντη του Φον Σίντοφ είχε σαν αποτέλεσμα ο ρόλος να πάει στον Γιαν Μάλμσο. Ο Μπέργκμαν έγραψε το ρόλο της γιαγιάς Έλενα Έκνταλ σκεπτόμενος την Ίνγκριντ Μπέργκμαν για το ρόλο, αλλά τελικά τον έδωσε στην Γκουν Βάλγκρεν.

Διεθνής Αναγνώριση και Βραβεία Όσκαρ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Φάνι και Αλέξανδρος έλαβε διθυραμβικές κριτικές και προτάθηκε για 6 βραβεία όσκαρ. Η ταινία κέρδισε τελικά όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας, φωτογραφίας, καλλιτεχνικής διεύθυνσης και κοστουμιών το 1983[16]. Ο Μπέργκμαν έλαβε και μια υποψηφιότητα για τη σκηνοθεσία του. Η τρίτη μετά το "Πρόσωπο με πρόσωπο" (Ansikte mot ansikte) του 1976 και το Κραυγές και ψίθυροι (Viskningar och rop) του 1972. Ο Μπέργκμαν έχασε το βραβείο από τον Τζέιμς Λ. Μπρουκς σκηνοθέτη της ταινίας Σχέσεις Στοργής (Terms Of Endearment, 1983), ενός άλλου οικογενειακού δράματος.

Βράβευση:

  • Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας – Ίνγκμαρ Μπέργκμαν
  • Φωτογραφίας – Σβεν Νίκβιστ
  • Καλλιτεχνικής επιμέλειας (σκηνικών) - Άννα Ασπ, Σουζάν Λίνγκχαϊμ
  • Κουστουμιών - Μάρικ Βος-Λουντχ

Υποψηφιότητα:

  • Σκηνοθεσίας – Ίνγκμαρ Μπέργκμαν
  • Πρωτότυπου Σεναρίου – Ίνγκμαρ Μπέργκμαν

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ www.adorocinema.com/filmes/filme-947/. Ανακτήθηκε στις 8  Απριλίου 2016.
  2. ↑ www.imdb.com/title/tt0083922/. Ανακτήθηκε στις 8  Απριλίου 2016.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 www.allocine.fr/film/fichefilm_gen_cfilm=947.html. Ανακτήθηκε στις 8  Απριλίου 2016.
  4. ↑ 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 4,10 4,11 4,12 4,13 4,14 4,15 4,16 4,17 4,18 4,19 4,20 4,21 4,22 4,23 4,24 4,25 4,26 4,27 4,28 4,29 4,30 4,31 www.imdb.com/title/tt0083922/fullcredits. Ανακτήθηκε στις 8  Απριλίου 2016.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 movieweb.com/movie/fanny-alexander/. Ανακτήθηκε στις 8  Απριλίου 2016.
  6. ↑ 6,0 6,1 www.interfilmes.com/filme_13332_fanny.alexandre.html%E2%80%8E. Ανακτήθηκε στις 8  Απριλίου 2016.
  7. ↑ 7,00 7,01 7,02 7,03 7,04 7,05 7,06 7,07 7,08 7,09 7,10 7,11 7,12 7,13 7,14 (Τσεχικά) Česko-Slovenská filmová databáze. 2001.
  8. ↑ 8,0 8,1 Ανακτήθηκε στις 17  Σεπτεμβρίου 2021.
  9. ↑ www.sfi.se/sv/svensk-filmdatabas/Item/?itemid=5922&type=MOVIE&iv=Basic.
  10. ↑ www.boxofficemojo.com/movies/?id=fannyandalexander.htm.
  11. ↑ (Γερμανικά) Λεξικό παγκόσμιων κινηματογραφικών ταινιών. Zweitausendeins.
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 (Σουηδικά) Swedish Film Database. Swedish Film Institute. 5922. Ανακτήθηκε στις 18  Οκτωβρίου 2020.
  13. ↑ 13,0 13,1 Unifrance. 1445. Ανακτήθηκε στις 18  Οκτωβρίου 2020.
  14. ↑ 14,0 14,1 14,2 filmportal.de. b11e30d5af054251bcbacc7f390b674b. Ανακτήθηκε στις 18  Οκτωβρίου 2020.
  15. ↑ www.imdb.com/title/tt0083922/.
  16. ↑ «NY Times: Fanny and Alexander». The New York Times. Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2009. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


π • σ • ε Όσκαρ διεθνούς ταινίας μεγάλου μήκους
1947–1955
(Τιμητικό)
1956–1975
  • 1956: Λα Στράντα
  • 1957: Οι νύχτες της Καμπίρια
  • 1958: Ο Θείος μου
  • 1959: Ορφέο Νέγκρο
  • 1960: Η πηγή των παρθένων
  • 1961: Μέσα από τον σπασμένο καθρέπτη
  • 1962: Κυριακές στη Βιλ ντ' Αβρέ
  • 1963: 8½
  • 1964: Χθες, Σήμερα, Αύριο
  • 1965: Το μαγαζάκι της Κεντρικής Οδού
  • 1966: Ένας άντρας και μια γυναίκα
  • 1967: Ο άνθρωπος που έβλεπε τα τρένα να περνούν
  • 1968: Πόλεμος και Ειρήνη
  • 1969: Ζ
  • 1970: Υπεράνω πάσης υποψίας
  • 1971: Ο Κήπος των Φίτζι Κοντίνι
  • 1972: Η κρυφή γοητεία της μπουρζουαζίας
  • 1973: Αμερικανική Νύχτα
  • 1974: Αμαρκόρντ
  • 1975: Ντερσού Ουζαλά
    • 1976–2000
  • 1976: Μαύρο και Άσπρο σε Χρώματα
  • 1977: Madame Rosa
  • 1978: Ετοιμάστε τα Μαντήλια σας
  • 1979: Το Ταμπούρλο
  • 1980: Η Μόσχα δεν Πιστεύει στα Δάκρυα
  • 1981: Μεφίστο
  • 1982: Volver a Empezar
  • 1983: Φάνι και Αλέξανδρος
  • 1984: Dangerous Moves
  • 1985: Η Επίσημη Ιστορία
  • 1986: The Assault
  • 1987: Η γιορτή της Μπαμπέτ
  • 1988: Πελέ ο κατακτητής
  • 1989: Σινεμά ο Παράδεισος
  • 1990: Journey of Hope
  • 1991: Mediterraneo
  • 1992: Ινδοκίνα
  • 1993: Μπελ Επόκ
  • 1994: Ψεύτης Ήλιος
  • 1995: Αντόνια: Ο Κύκλος μιας Ζωής
  • 1996: Ο Μικρός Κόλια
  • 1997: Μοιραίος Χαρακτήρας
  • 1998: Η Ζωή Είναι Ωραία
  • 1999: Όλα για τη μητέρα μου
  • 2000: Τίγρης και Δράκος
    • 2001–σήμερα
    π • σ • ε Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας
    1965-1972
    Ξένη Ξενόγλωσση Ταινία
    1973-1985
    Ξένη Ταινία
    1986-2020
    Ξενόγλωσση Ταινία
  • (1986) De aanslag
  • (1987) Σαν αδέσποτο σκυλί
  • (1988) Πελέ ο κατακτητής
  • (1989) Σινεμά ο Παράδεισος
  • (1990) Συρανό ντε Μπερζεράκ
  • (1991) Hitlerjunge Salomon
  • (1992) Ινδοκίνα
  • (1993) Αντίο, παλλακίδα μου
  • (1994) Φαρινέλι
  • (1995) Οι άθλιοι
  • (1996) Ο μικρός Κόλια
  • (1997) Ma vie en rose
  • (1998) Κεντρικός σταθμός
  • (1999) Όλα για τη μητέρα μου
  • (2000) Τίγρης και Δράκος
  • (2001) No Man's Land
  • (2002) Μίλα της
  • (2003) Οσάμα, για μια θέση στον ήλιο
  • (2004) Η θάλασσα μέσα μου
  • (2005) Παράδεισος τώρα
  • (2006) Γράμματα από το Ίβο Τζίμα
  • (2007) Το σκάφανδρο και η πεταλούδα
  • (2008) Βαλς με τον Μπασίρ
  • (2009) Η Λευκή Κορδέλα
  • (2010) Ίσως, αύριο
  • (2011) Ένας χωρισμός
  • (2012) Αγάπη
  • (2013) Η Τέλεια Ομορφιά
  • (2014) Λεβιάθαν
  • (2015) Ο γιος του Σαούλ
  • (2016) Εκείνη
  • (2017) Μαζί ή τίποτα
  • (2018) Roma
  • (2019) Παράσιτα
  • (2020) Minari
    • 2021-σήμερα
    Μη Αγγλόφωνη Ταινία
    Καθιερωμένοι όροι
    Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Φάνι_και_Αλέξανδρος&oldid=10408722"