Υπεριώδης ακτινοβολία
Υπεριώδης ακτινοβολία (υπέρ το ιώδες χρώμα, πάνω από τη συχνότητα του ιώδους χρώματος) ονομάζεται η περιοχή της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας της οποίας το μήκος κύματος στο κενό κυμαίνεται περίπου μεταξύ 380 και 60 νανομέτρων (nm).[1]
Υπάρχουν τρία είδη υπεριώδους ακτινοβολίας[2]:
- UV-A: Αυτή η ακτινοβολία κυμαίνεται στο κενό μεταξύ 315 και 400 νανόμετρα. Είναι υπεύθυνη για τα βαθιά εγκαύματα και μελανώματα και δεν σταματάει με απλά αντιηλιακά αλλά ούτε με τζάμι.
- UV-B: Αυτή η ακτινοβολία κυμαίνεται στο κενό μεταξύ 280 και 315 νανόμετρα. Μεν και αυτή επικίνδυνη, αλλά προσφέρει το μαύρισμα και τη βιταμίνη D, αλλά είναι πιθανό να προκαλέσει και επιφανειακά εγκαύματα που μπορεί να προκαλέσουν βασικοκυτταρικά και πλακωδωκυτταρικά καρκινώματα.
- UV-Γ: Αυτή η ακτινοβολία κυμαίνεται στο κενό μεταξύ 40 και 280 νανόμετρα. Είναι το πιο επικίνδυνο είδος της υπεριώδους ακτινοβολίας, καθώς με αυτήν έχουν επιτευχθεί εργαστηριακά μεταλλάξεις.
Κύρια πηγή υπεριώδους ακτινοβολίας είναι ο ήλιος[1]. Φτάνει στη γη μέσω της επανεκπομπής της από τη στρατόσφαιρα. Είναι επικίνδυνη ακτινοβολία και το στρώμα του όζοντος προστατεύει την επιφάνεια της γης από αυτήν. Αυτός είναι ο λόγος που η τρύπα του όζοντος είναι σοβαρό οικολογικό πρόβλημα.
Βιολογικές επιπτώσεις της υπεριώδους ακτινοβολίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το δέρμα και τα μάτια είναι τα όργανα που υφίσταται τη μεγαλύτερη έκθεση στις υπεριώδεις ακτίνες του ήλιου. Αν και τα μαλλιά και τα νύχια είναι περισσότερο εκτεθειμένα, είναι λιγότερο σημαντικά από ιατρικής άποψης. Η έκθεση στην ηλιακή υπεριώδη ακτινοβολία μπορεί να καταλήξει σε άμεσα και σε χρόνια προβλήματα υγείας του δέρματος, των ματιών και του ανοσοποιητικού συστήματος, καθώς και σε βλάβες στο DNA.
Τα άμεσα αποτελέσματα της έκθεσης στην υπεριώδη ακτινοβολία είναι η πρόκληση εγκαύματος στο δέρμα και φωτοκερατίτιδας στο μάτι. Χρόνια αποτελέσματα είναι ο καρκίνος και η πρόωρη γήρανση του δέρματος, ενώ στα χρόνια αποτελέσματα του ματιού περιλαμβάνονται ο καταρράκτης, το πτερύγιο και η κερατοπάθεια.
Ενώ η υπεριώδης ακτινοβολία Β (UV-B) προκαλεί έγκαυμα και διάφορες μορφές καρκίνου του δέρματος, η υπεριώδης ακτινοβολία Α (UV-A) επιδρά στον υποδόριο ιστό και μπορεί να αλλάξει η δομή του κολλαγόνου και των ινών ελαστίνης του δέρματος, επιταχύνοντας έτσι τη γήρανσή του. Οι αρνητικές συνέπειες των εγκαυμάτων είναι αθροιστικές. Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι το δέρμα έχει την ικανότητα να αφομοιώσει την υπεριώδη ακτινοβολία με την παραγωγή μελανίνης (μαύρισμα), η οποία προστατεύει από την έκθεση στην UV ακτινοβολία. Το ανθρώπινο μάτι όμως δεν έχει τέτοια ικανότητα.
Όταν η υπεριώδης ακτινοβολία αλληλεπιδράσει με το DNA προκαλεί μια αναδιάταξή του όπου υπάρχουν δύο συνεχόμενες βάσεις θυμίνης δημιουργώντας τα διμερή θυμίνης. Το σχήμα του DNA αλλάζει τοπικά στο σημείο όπου σχηματίζονται τα διμερή, με αποτέλεσμα οι πολυμεράσες τόσο του DNA όσο και του RNA να τα προσπερνούν, αλλάζοντας με αυτό το τρόπο το πλαίσιο ανάγνωσης, με αποτέλεσμα την εμφάνιση μεταλλάξεων. Οι οργανισμοί έχουν αναπτύξει αρκετούς διαφορετικούς μηχανισμούς για να επιδιορθώσουν τα διμερή θυμίνης, όπως το ένζυμο φωτολυάση που ενεργοποιείται με μπλε ακτινοβολία και διαχωρίζει τα διμερή. Άλλοι μηχανισμοί αποκόπτουν το σημείο που σχηματίστηκαν τα διμερή και η DNA πολυμεράση συμπληρώνει τις ελλιπείς βάσεις.
Η ικανότητα του ανθρώπινου σώματος να προστατεύει και να αποκαθιστά τις βλάβες που προκαλούνται από την υπεριώδη ακτινοβολία, μειώνεται κατά τη διάρκεια της ζωής μας. Ορισμένα άτομα παρουσιάζουν αντιδράσεις φωτοευαισθησίας στην έκθεση σε ακτινοβολία UV λόγω γενετικών-μεταβολικών ιδιαιτεροτήτων ή χρήση φαρμάκων.
Γενικά, όσο μικρότερο το μήκος κύματος, τόσο μεγαλύτεροι οι κίνδυνοι από την έκθεση σε ακτινοβολία UV.
Πηγές υπεριώδους ακτινοβολίας στα εργαστήρια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι κύριες πηγές υπεριώδους ακτινοβολίας στα εργαστήρια είναι οι μικροβιοκτόνοι λαμπτήρες και οι τράπεζες υπεριώδους ακτινοβολίας.
- Οι τράπεζες υπεριώδους ακτινοβολίας εκπέμπουν ακτινοβολία UV-B (312nm) που είναι επικίνδυνη για το δέρμα και τα μάτια. Η σωστή χρήση επιβάλει το ακρυλικό καπάκι της συσκευής να είναι κλειστό όταν παρατηρούμε τη γέλη, να φοράμε ποδιά (η ακτινοβολία δεν διαπερνά τα ρούχα), γάντια και προστατευτικά γυαλιά.
- Ο θάλαμος νηματικής (στρωτής) ροής (laminar flow) έχει μικροβιοκτόνο λάμπα που εκπέμπει UV-C (253,7nm). Η χρήση της λάμπας με σκοπό την αποστείρωση του χώρου εργασίας του θαλάμου γίνεται για 5-10 λεπτά και αφού ειδοποιηθούν οι συνάδελφοι να μην βρίσκονται τριγύρω. Μετά την αποστείρωση ο χώρος να αεριστεί επειδή η ακτινοβολία UV-C παράγει όζον.
Αξιολόγηση και έλεγχος του κινδύνου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Καθορίστε τον τύπο UV της πηγής (UV-A, UV-Β, UV-C) από τις πληροφορίες που δίνει ο κατασκευαστής. Ο τύπος UV καθορίζει τον τύπο κινδύνου ( δέρμα, μάτι, κ.λπ).
- Καθορίστε την ένταση της πηγής.
- Καθορίστε τη διάρκεια έκθεσης. Σε αντιδιαστολή με τη βιομηχανία οι περισσότεροι οι άνθρωποι που εργάζονται στα εργαστήρια εκτελούν μια τυχαία σειρά δοκιμών και η έκθεση και οι διάρκειες έκθεσης θα είναι σποραδικές.
- Χρησιμοποιήστε κατάλληλο προστατευτικό εξοπλισμό. Ποδιές εργαστηρίων, προστατευτικά γάντια, γυαλιά ασφάλειας, οι ασπίδες προσώπου παρέχουν έναν σημαντικό επίπεδο προστασίας.
Εάν οι πηγές είναι εξοπλισμένες με προστατευτικά εξαρτήματα να μην αφαιρούνται κατά τη χρήση.
Προσωπικός προστατευτικός εξοπλισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο ακόλουθος εξοπλισμός πρέπει να χρησιμοποιείται κατά τις εργασίες με πηγές υπεριώδους ακτινοβολίας.
- Απορροφητικά γυαλιά ηλίου, γυαλιά οράσεως με UV φίλτρο, φακοί επαφής με UV φίλτρο, γυαλιά ασφαλείας ή ασπίδα προσώπου.
- Γάντια
- Ποδιές ή φόρμες εργαστηρίων.
- Κατάρτιση
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 «Κύματα». Φυσική Θετικής & Τεχνολογικής Κατεύθυνσης Γ΄Τάξης Γενικού Λυκείου. Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, Υπουργείο Εθνικής παιδείας και Θρησκευμάτων (Η' έκδοση). Οργανισμός Εκδόσεων Διδακτικών Βιβλίων. 2008. σελίδες 62–63. ISBN 960-06-1154-8.
- ↑ «Βασικές Γνώσεις Εργασίας με Υπεριώδη Ακτινοβολία» (aspx). The Center for research & Tecnology Hellas. 2010. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2010.
| |||||
|
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τον Ηλεκτρομαγνητισμό χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |