Τουαρέγκ
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| ΤΟΥΑΡΕΓΚ |
|
|
| Συνολικός πληθυσμός |
| 1.200.000 κατ.
|
| Πληθυσμός ανά χώρα |
| Νίγηρας 720.000 (1998), Μάλι 440.000 (1991), Μπουρκίνα Φάσο 60.000 (1991), Αλγερία 25.000 (1987), Λιβύη 17.000 (1993).
|
| Γλώσσα/ές |
| Ταμασέκ, Ταματζέκ, Ταμαχάκ.
|
| Θρησκεία |
| Σουνίτες Μουσουλμάνοι.
|
Οι Τουαρέγκ (Tuareg), είναι ένας Βερβερικός νομαδικός λαός της κεντρικής και νότιας Σαχάρας και στο τμήμα του Σαχέλ στη δυτική Αφρική. Η ονομασία "Τουαρέγκ" είναι αραβική και σημαίνει προφανώς "περιπλανόμενος". Στη γλώσσα τους ονομάζονται Ιμουχάγ (Imuhaɣ). Ο πληθυσμός τους φθάνει περίπου το 1.200.000 σε όλη την περιοχή εξάπλωσής τους που περιλαμβάνει τα κράτη ανά σειρά πληθυσμού: Νίγηρας, Μάλι, Μπουρκίνα Φάσο, Αλγερία, Λιβύη.
Παραδόσεις-Έθιμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στους Τουαρέγκ ο κανόνας κάλυψης του προσώπου που επιβάλλει το Ισλάμ αντιστρέφεται, και έτσι οι άντρες είναι εκείνοι που καλύπτουν το πρόσωπό τους, αφήνοντας μόνο την περιοχή των ματιών τους ακάλυπτη, σε αντίθεση με τις γυναίκες που δεν το καλύπτουν. Αυτό εξυπηρετεί, όχι μόνο για λόγους τήρησης των παραδόσεων, αλλά και για την προφύλαξη τους στις μετακινήσεις τους, από τις αμμοθύελλες που θερίζουν τη Σαχάρα, αλλά είναι και μια «θερμομονωτική» λύση ενάντια στην αφόρητη ζέστη και τον καυτό ήλιο της ερήμου, όσο και αν αυτό ξενίζει τους Ευρωπαίους. Ονομάζονται και μπλε άνθρωποι, γιατί με τα χρόνια το δέρμα τους αρχίζει να βάφεται όταν φορούν συχνά τα ενδύματα που είναι βαμμένα με το χαρακτηριστικό λουλακί χρώμα.
Θρησκεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Είναι μουσουλμάνοι σουνίτες (χαλαρής μορφής) στο θρήσκευμα, αλλά διατηρούν πολλά προϊσλαμικά ήθη και έθιμα όπως για παράδειγμα τα πολλά φυλαχτά που φορούν, κυρίως οι γυναίκες.
Γλώσσα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η κύρια γλώσσα τους είναι η Ταμασέκ και η βερβερική αυτή γλώσσα στηρίζεται στη γραφή Τιφινάγ, η οποία χρησιμοποιείται ευρέως και από τους υπόλοιπους Βερβέρους στην Αλγερία, στο Μαρόκο και στη Μαυριτανία. Γλωσσολογικά ανήκει στην αφροασιατική οικογένεια όπου ανήκουν και οι υπόλοιπες βερβερικές διάλεκτοι.
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Edmond Bernus, "Les Touareg," pp. 162–171 in Vallées du Niger, Paris: Éditions de la Réunion des Musées Nationaux, 1993.
- Andre Bourgeot, Les Sociétés Touarègues, Nomadisme, Identité, Résistances, Paris: Karthala, 1995.
- Hélène Claudot-Hawad, ed., "Touaregs, exil et résistance". Revue du monde musulman et de la Méditerranée, No. 57, Aix-en-Provence: Edisud, 1990.
- Claudot-Hawad, Touaregs, Portrait en Fragments, Aix en Provence: Edisud, 1993.
- Hélène and Hawad Claudot-Hawad, "Touaregs: Voix Solitaires sous l'Horizon Confisque", Ethnies-Documents No. 20-21, Hiver, 1996.
- Mano Dayak, Touareg: La Tragedie, Paris: Éditions Lattes, 1992.
- Sylvie Ramir, Les Pistes de l'Oubli: Touaregs au Niger, Paris: éditions du Felin, 1991.
|