Τζον Χολτ (παιδαγωγός)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 29/03/2013.
Αυτό το λήμμα χρειάζεται επιμέλεια ώστε να ανταποκρίνεται σε υψηλότερες προδιαγραφές ορθογραφικής και συντακτικής ποιότητας ή μορφοποίησης.
Αίτιο: αφαίρεση καταχρηστικών συνδέσμων σε αλλόγλωσσες βικιπαίδειες, πολλαπλών εσωτ. συνδέσμων, κακή μετάφραση με προβλήματα σύνταξης
Για περαιτέρω βοήθεια, δείτε τα λήμματα πώς να επεξεργαστείτε μια σελίδα και τον οδηγό μορφοποίησης λημμάτων.
Τζον Χολτ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		John Caldwell Holt (Αγγλικά)
Γέννηση14  Απριλίου 1923[1][2][3]
Νέα Υόρκη
Θάνατος14  Σεπτεμβρίου 1985[1][2][3]
Βοστώνη
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[4][5]
ΣπουδέςΑκαδημία Φίλιπς Έξιτερ[6]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπαιδαγωγός
συγγραφέας
καθηγητής
εκπαιδευτικός[7]
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχεςΒ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος
δεδομένα

Ο Τζον Κάλντγουελ Χολτ (14 Απριλίου, 1923, Νέα Υόρκη – 14 Σεπτεμβρίου, 1985) ήταν Αμερικάνος συγγραφέας και παιδαγωγός, υποστηρικτής της εκπαίδευσης από το σπίτι και της αποσχολειοποίησης, και πρωτοπόρος της θεωρίας των δικαιωμάτων των νέων.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Τζον Χολτ ήταν ο μεγαλύτερος μεταξύ τριών αδερφών και μεγάλωσε στην περιοχή Νέα Αγγλία των ΗΠΑ. Πήγε σε ιδιωτικά σχολεία, τα ονόματα των οποίων έχει αρνηθεί να αποκαλύψει. Έχει πει «αυτά για τα οποία υποτίθεται ότι ξέρω τόσα πολλά, δεν τα έμαθα ποτέ στα σχολεία». Έπειτα από την αποφοίτησή του από το πανεπιστήμιο, ο Χολτ κατετάγη στο Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ και υπηρέτησε στο USS Barbero, υποβρύχιο που πολέμησε στον Ειρηνικό Ωκεανό. Στον πόλεμο, κατέληξε ότι τα πυρηνικά όπλα ήταν ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τον κόσμο, και μόνον μια παγκόσμια κυβέρνηση θα μπορούσε να αποτρέψει έναν πυρηνικό πόλεμο. Έπειτα από τρία χρόνια υπηρεσίας στο Ναυτικό, έπιασε δουλειά στο τμήμα του Παγκόσμιου Φεντεραλιστικού Κινήματος της Νέας Υόρκης. Ξεκινώντας από το δωμάτιο αλληλογραφίας, έγινε ο διευθύνων σύμβουλος του τμήματος μέσα σε έξι χρόνια. Παρόλα αυτά, αγανακτισμένος από την αναποτελεσματικότητα του κινήματος αποχώρησε το 1952.

Με την προτροπή της αδερφής του, ο Χολτ ανέλαβε δάσκαλος στην πέμπτη δημοτικού. Περνούσε επίσης πολύ χρόνο με τα μωρά και τα μικρά παιδιά των αδερφών και φίλων του. Του έκανε μεγάλη εντύπωση η διαφορά μεταξύ των δεκάχρονων (τα οποία συμπαθούσε) και των παιδιών ηλικιών 1-2 ετών. Παρατήρησε ότι τα παιδιά στην τάξη, παρόλα το εύπορο υπόβαθρό τους και τα υψηλά IQ τους, με ελάχιστες εξαιρέσεις, ήταν φοβισμένα, συνεσταλμένα, απέφευγαν τη δράση και προστάτευαν τον εαυτό τους. Αντίθετα, τα μωρά στο σπίτι ήταν γενναίοι κυνηγοί περιπετειών. Έπειτα από αρκετά χρόνια διδασκαλίας στο Κολοράντο, μετακόμισε στη Βοστώνη. Εκεί γνώρισε τον Μπιλ Χαλ, συνάδελφο δάσκαλο, και μαζί αποφάσισαν να ξεκινήσουν ένα πρόγραμμα παρατήρησης της τάξης. Ο ένας θα δίδασκε και ο άλλος θα παρακολουθούσε. Οι σημειώσεις και οι εγγραφές ημερολογίου που κρατούσε ο Χολτ κατά τη διάρκεια των πρώτων έντεκα χρόνων διδασκαλίας σχημάτισαν τον πυρήνα δύο εκ των πιο διάσημων βιβλίων του, το Γιατί αποτυγχάνουν τα παιδιά[8] και το Γιατί μαθαίνουν τα παιδιά[9], όπως και το λιγότερο γνωστό και πιο ριζοσπαστικό Οι ανάγκες και τα δικαιώματα των παιδιών: Απόδραση από την παιδική ηλικία[10]. Αυτά τα τρία βιβλία περιγράφουν λεπτομερώς τις θεμελιακές ιδέες της φιλοσοφίας του Χολτ για την εκπαίδευση. Ισχυριζόταν ότι ο πρωτεύων λόγος για τον οποίο τα παιδιά δεν μάθαιναν στα σχολεία ήταν ο φόβος: φόβος μήπως δώσουν τη λάθος απάντηση, φόβος μήπως γελοιοποιηθούν μπροστά στον δάσκαλο και τους συμμαθητές τους, φόβος μήπως δεν είναι αρκετά καλά. Πίστευε ότι αυτό γινόταν ακόμη χειρότερο με τον καταναγκασμό των παιδιών να μελετούν θέματα για τα οποία δεν ενδιαφερόντουσαν.

Το 1964, ο Χολτ δημοσίευσε το πρώτο του βιβλίο Πώς μαθαίνουν τα παιδιά, όπου ισχυριζόταν ότι η ακαδημαϊκή αποτυχία των μαθητών δεν συνέβαινε «παρόλη» την προσπάθεια των σχολείων, αλλά στην πραγματικότητα «εξ' αιτίας» των σχολείων. Όπως ήταν αναμενόμενο, το βιβλίο προκάλεσε τεράστιο κύμα αμφισβήτησης. Ο Χολτ εκτοξεύθηκε στην Αμερικάνικη συνείδηση σε σημείο να εμφανίζεται σε μεγάλα ταλκ-σόου της αμερικάνικης τηλεόρασης, να γράφει κριτικές βιβλίων για το περιοδικό Life, και να φιλοξενείται στο τηλεοπτικό σόου To Tell the Truth.[11] Ο Χόλτ προσπάθησε να διαυγάσει την διαδικασία μάθησης των παιδιών και την πεποίθησή του ότι το σχολείο βραχυκυκλώνει αυτή τη διαδικασία.

Ο Χολτ έγινε ομιλητής και υποστηρικτής της σχολικής μεταρρύθμισης. Ήταν επισκέπτης λέκτορας στα παιδαγωγικά τμήματα του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ και του Πανεπιστημίου Μπέρκλεϋ της Καλιφόρνια. Έως τότε, κανένα του βιβλίο δεν πρότεινε κάποια εναλλακτική μέθοδο αντί αυτής των θεσπισμένων σχολείων. Έλπιζε να προκαλέσει έναν πρωτοφανή επανασυλλογισμό της εκπαίδευσης, ώστε τα σχολεία να γίνουν πιο φιλικά για τα παιδιά. Όμως, καθώς τα χρόνια περνούσαν, πείστηκε ότι τα σχολεία ήταν όπως τα ήθελε η κοινωνία, και ότι μια σοβαρή επανεξέταση δεν επρόκειτο να συμβεί μέσα στη ζωή του.

Τότε, ο Χολτ σταμάτησε την καριέρα του ως δάσκαλος, ώστε να ασχοληθεί πλήρως με την προώθηση των ιδεών του σχετικά με την εκπαίδευση. Σύντομα συνάντησε βιβλία άλλων συγγραφέων που αμφισβητούσαν τις υποθέσεις και την αποτελεσματικότητα της υποχρεωτικής εκπαίδευσης, συμπεριλαμβανομένων των Deschooling Society του Ιβάν Ίλιτς (1970), και No More Public School του Χάρολντ Μπένετ (1972). ( Ο Μπένετ έφτασε στο σημείο να προσφέρει συμβουλές σε γονείς για το πώς να κρατούν τα παιδιά τους μακρυά από το σχολείο παράνομα.) Το 1976, δημοσίευσε το Instead of Education: Ways to Help People Do Things Better, στα συμπεράσματα του οποίου καλούσε για τη δημιουργία ενός «Υπόγειου Σιδηρόδρομου των Παιδιών» ώστε να βοηθήσει παιδιά να αποδράσουν από το υποχρεωτικό σχολείο.[11] Αναγνώστες του βιβλίου επικοινώνησαν με τον Χολτ, λέγοντας ότι εκπαίδευαν τα παιδιά τους στο σπίτι τους. Έχοντας αλληλογραφήσει με τέτοιες οικογένειες, ο Χολτ ξεκίνησε ένα ενημερωτικό δελτίο το 1977, αφιερωμένο αποκλειστικά στην εκπαίδευση στο σπίτι, το Growing Without Schooling (ελεύθερη μετάφραση: Μεγαλώνοντας Χωρίς Σχολείο).[12]

Η φιλοσοφία του Χολτ ήταν απλή:

"... το ανθρώπινο ζώο είναι ένα φιλομαθές ζώο, μας αρέσει να μαθαίνουμε, είμαστε καλοί σε αυτό, δεν χρειαζόμαστε να μας δείχνουν πώς ή να μας υποχρεώνουν να το κάνουμε. Αυτό που σκοτώνει τις διαδικασίες (μάθησης) είναι οι άνθρωποι που παρεμβαίνουν σε αυτές προσπαθώντας να τις ρυθμίσουν ή να τις ελέγξουν."[13]

Δεν ήταν λοιπόν μεγάλο το άλμα από εκεί έως την εκπαίδευση το σπίτι. Το 1980, ο Χολτ είπε:

"Θέλω να ξεκαθαρίσω ότι δεν βλέπω την εκπαίδευση συο σπίτι ως κάποιου είδους απάντηση στο κακό σχολείο. Νομίζω ότι το σπίτι είναι η σωστή βάση για την εξερεύνηση του κόσμου τον οποίο αποκαλούμε μάθηση ή εκπαίδευση. Το σπίτι θα είναι πάντα η καλύτερη βάση, ανεξαρτήτως του πόσο καλά θα είναι τα σχολεία."[13]

Στα σαράντα του χρόνια, ο Χολτ άρχισε να σπουδάζει τσέλο, μια εμπειρία για την οποία έγραψε το 1979 στο βιβλίο του Never Too Late: My Musical Life Story.[14]

Ο Χολτ συνέχισε να υπερασπίζεται την ευρεία μεταρρύθμιση της εκπαίδευσης έως τον θάνατό του το 1985.

Από την εκπαίδευση στο σπίτι στην αποσχολειοποίηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έπειτα από πολλά χρόνια εργασίας μέσα στο σχολικό σύστημα, αυτό απομυθοποιήθηκε στα μάτια του Χολτ. Πείστηκε ότι η μεταρρύθμιση του σχολικού συστήματος δεν ήταν δυνατή γιατί ήταν θεμελιωδώς προβληματικό και ξεκίνησε να υποστηρίζει την εκπαίδευση στο σπίτι. Όμως θα ήταν δίχως νόημα να πάρεις τα παιδιά από το σχολικό περιβάλλον αν οι γονείς απλώς ξαναδημιουργούσαν το ίδιο περιβάλλον στο σπίτι. Πίστευε ότι «τα παιδιά στα οποία παρέχεται ένα πλούσιο και διεγερτικό μαθησιακό περιβάλλον θα μάθαιναν ότι ήταν έτοιμα να μάθουν, όταν είναι έτοιμα να το μάθουν. Ο Χολτ πίστευε ότι τα παιδιά δεν είχαν ανάγκη να εξαναγκάζονται να μάθουν. Θα το έκαναν από τη φύση τους αν τους δινόταν η ελευθερία να ακολουθήσουν τα δικά τους ενδιαφέροντα και επίσης μια πλούσια συλλογή πόρων. Αυτή η γραμμή σκέψης έμεινε γνωστή ως αποσχολειοποίηση (unschooling).

Το Growing Without Schooling[12] του Χολτ, που ιδρύθηκε το 1977, ήταν το πρώτο ενημερωτικό δελτίο σχετικά με την εκπαίδευση στο σπίτι. Έστησε επίσης το βιβλιοπωλείο John Holt's Bookstore, το οποίο διέθετε επιλεγμένα βιβλία μέσω ταχυδρομικής παραγγελίας. Αυτό επέφερε επιπλέον έσοδα τα οποία βοήθησαν στην συντήρηση του ενημερωτικού δελτίου, το οποίο είχε ελάχιστες διαφημίσεις.

Το μόνο βιβλίο του Χολτ σχετικά με την αποσχολειοποίηση, Teach Your Own, εκδόθηκε το 1981. Γρήγορα έγινε η «βίβλος» του αρχικού κινήματος της εκπαίδευσης στο σπίτι. Αναθεωρήθηκε από τον συνάδελφό του Πάτρικ Φαρένγκα και αναδημοσιεύτηκε το 2003 από τον εκδοτικό οίκο Perseus Books.

Επιπλέον της εκπαίδευσης στο σπίτι, ο Χολτ ασπαζόταν πολλές από τις αξίες που σήμερα έχει αναλάβει το κίνημα για τα δικαιώματα των νέων, συμπεριλαμβανομένης της κατάργησης του ορίου ηλικίας της ψήφου, και του να επιτρέπεται στους νέους να υπογράφουν συμβόλαια και να εξασφαλίζουν εργασία.

Επιδράσεις στην εκπαίδευση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Χολτ έγραψε δέκα βιβλία τα οποία επηρέασαν σημαντικά τα κινήματα αποσχολειοποίησης. Τα γραπτά του επηρέασαν πολλά άτομα και οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένων των: Κρατικό Κολλέγιο Έβεργκριν, Κάλεμπ Κατέγκνο, Αμερικάνοι για μια Κοινωνία Ελεύθερη από Ηλικιακούς Περιορισμούς , τον Εθνικό Σύνδεσμο για τα Δικαιώματα των Νέων, και το Πρόγραμμα «Ελεύθερο Παιδί».

Αποφθέγματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

[8]

[9]

[9]

Εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Χολτ, Τζον (1995) [1964]. How Children Fail [Γιατί αποτυγχάνουν τα παιδιά] (στα Αγγλικά). Μτφρ. Δροσούλα Τσαρμακλή. Αθήνα: Καστανιώτη. σελ. 320. ISBN 960-03-1410-1. 
  • Χολτ, Τζον (1995) [1967]. How Children Learn [Γιατί μαθαίνουν τα παιδιά] (στα Αγγλικά). Μτφρ. Δροσούλα Τσαρμακλή. Αθήνα: Καστανιώτη. σελ. 360. ISBN 960-03-1408-X. 
  • Χολτ, Τζον (1978) [1969]. The Underachieving School [Το σχολείο φυλακή και η ελεύθερη μάθηση] (στα Αγγλικά). Μτφρ. Στέλλα Ξενάκη. Αθήνα: Καστανιώτη. σελ. 194. 
  • Χολτ, Τζον (1995) [1970]. What Do I Do Monday? (στα Αγγλικά). Heinemann Educational Books. σελ. 292. ISBN 9780867093681. 
  • Χολτ, Τζον (1979) [1972]. Freedom and Beyond [Πέρα από το Σάμερχιλ : Η εναλλαγή της ελευθερίας] (στα Αγγλικά). Μτφρ. Β. Πανταζής. Αθήνα: Καστανιώτη. σελ. 336. ISBN 978-960-03-0528-9. 
  • Χολτ, Τζον (1989) [1974]. Escape From Childhood [Οι ανάγκες και τα δικαιώματα των παιδιών : Απόδραση από την παιδική ηλικία] (στα Αγγλικά). Μτφρ. Νίκος Μπαλής. Αθήνα: Καστανιώτη. σελ. 279. ISBN 978-960-03-0287-5. 
  • Χολτ, Τζον (2003) [1976]. Instead of Education (στα Αγγλικά). Sentient Publications. σελ. 250. ISBN 978-1-59181-009-4. 
  • Χολτ, Τζον (1991) [1978]. Never Too Late (στα Αγγλικά). Delacorte. σελ. 256. ISBN 978-0201567632. 
  • Χολτ, Τζον (2003) [1981]. Teach Your Own: The John Holt Book Of Homeschooling (στα Αγγλικά) (αναθεωρημένη από τον Πατ Φαρένγκα έκδοση). Da Capo Press. σελ. 352. ISBN 978-0738206943. 
  • Χολτ, Τζον (1990) [1989]. Learning All the Time (στα Αγγλικά). Da Capo Press. σελ. 192. ISBN 978-0201550917. 
  • Χολτ, Τζον (1990). A Life Worth Living: The Selected Letters of John Holt (στα Αγγλικά). Ohio State Univ Press. σελ. 300. ISBN 978-0814205440. 

Βλέπε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/John-Holt. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) SNAC. w6c56ksk. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 (Γαλλικά) Babelio. 200378. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12613361f. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  5. ↑ CONOR.SI. 174051939.
  6. ↑ Ανακτήθηκε στις 4  Μαρτίου 2021.
  7. ↑ John G. Ramsay: «Biographical Dictionary of Modern American Educators» (Αγγλικά) 1997. ISBN-13 978-0-313-29133-3. ISBN-10 0-313-29133-0.
  8. ↑ 8,0 8,1 Χολτ, Τζον (1995) [1964]. How Children Fail [Γιατί αποτυγχάνουν τα παιδιά] (στα Αγγλικά). Μτφρ. Δροσούλα Τσαρμακλή. Αθήνα: Καστανιώτη. σελ. 320. ISBN 960-03-1410-1. 
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 Χολτ, Τζον (1995) [1967]. How Children Learn [Γιατί μαθαίνουν τα παιδιά] (στα Αγγλικά). Μτφρ. Δροσούλα Τσαρμακλή. Αθήνα: Καστανιώτη. σελ. 360. ISBN 960-03-1408-X. 
  10. ↑ Χολτ, Τζον (1989) [1974]. Escape From Childhood [Οι ανάγκες και τα δικαιώματα των παιδιών: Απόδραση από την παιδική ηλικία] (στα Αγγλικά). Μτφρ. Νίκος Μπαλής. Αθήνα: Καστανιώτη. σελ. 279. ISBN 978-960-03-0287-5. 
  11. ↑ 11,0 11,1 Christine Field. «The Old Schoolhouse Meets Up with Patrick Farenga About the Legacy of John Holt» (στα Αγγλικά). The Old Schoolhouse. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-09-28. https://web.archive.org/web/20070928082329/http://www.thehomeschoolmagazine.com/How_To_Homeschool/articles/articles.php?aid=97. 
  12. ↑ 12,0 12,1 Growing Without Schooling Website, http://www.holtgws.com Αρχειοθετήθηκε 2007-04-27 στο Wayback Machine. (στα Αγγλικά)
  13. ↑ 13,0 13,1 [1][νεκρός σύνδεσμος] (στα Αγγλικά)
  14. ↑ [2] (στα Αγγλικά)

Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Τζον_Χολτ_(παιδαγωγός)&oldid=10357748"