Τζερόμ Ντέιβιντ Σάλιντζερ

Τζερόμ Ντέιβιντ Σάλιντζερ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Jerome David Salinger (Αγγλικά)
Γέννηση	1  Ιανουαρίου 1919 Νέα Υόρκη
Θάνατος	27  Ιανουαρίου 2010 Cornish
Κατοικία	1133 Park Avenue (από 1932)
Χώρα πολιτογράφησης	Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Θρησκεία	Ζεν Ιουδαϊσμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Αγγλικά
Σπουδές	Πανεπιστήμιο Κολούμπια Πολυτεχνική Σχολή του Πανεπιστημίου Κολούμπια Valley Forge Military Academy and College McBurney School PS 6
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	συγγραφέας μυθιστοριογράφος
Αξιοσημείωτο έργο	Ο φύλακας στη σίκαλη Εννέα ιστορίες Ψηλή σηκώστε στέγη, ξυλουργοί. Σίμορ, συστατικά στοιχεία Φράνι και Ζούι
Περίοδος ακμής	1940
Οικογένεια
Σύζυγος	Κλαιρ Ντάγκλας (1955–1967)
Τέκνα	Ματ Σάλιντζερ Μάργκαρετ Σάλιντζερ
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατός	Αμερικανικός Στρατός
Πόλεμοι/μάχες	Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος
Υπογραφή
Σχετικά πολυμέσα

Ο Τζερόμ Ντέιβιντ Σάλιντζερ (αγγλικά: Jerome David "J.D." Salinger, 1 Ιανουαρίου 1919 - 27 Ιανουαρίου 2010) ήταν Αμερικανός συγγραφέας ο οποίος διακρίθηκε σε νεαρή ηλικία. Παρά την αναγνώριση που κέρδισε, πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του σε απομόνωση για παραπάνω από μισό αιώνα. Κυκλοφόρησε το τελευταίο βιβλίο του το 1965 και έδωσε την τελευταία του συνέντευξη το 1980.

Πρώιμη ζωή

Ο Σάλιντζερ μεγάλωσε στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης, και ξεκίνησε την συγγραφική του σταδιοδρομία γράφοντας σύντομες ιστορίες κατά την περίοδο όπου παρακολουθούσε μαθήματα στο γυμνάσιο. Αρκετά από αυτά δημοσιεύτηκαν μετέπειτα στο φιλολογικό περιοδικό Story στις αρχές της δεκαετίας του 1940, πριν ο Σάλιντζερ υπηρετήσει στον στρατό κατά την διάρκεια του Β´ Παγκοσμίου Πολέμου. Το 1948, το διήγημα του με τίτλο A Perfect Day for Bananafish (Μια τέλεια μέρα για μπανανόψαρα) δημοσιεύτηκε στο περιοδικό The New Yorker, το οποίο δημοσίευσε και πολλά μετέπειτα έργα του.

Ο φύλακας στη σίκαλη

Το 1951, το διήγημα του με τίτλο The Catcher in the Rye / Ο φύλακας στη σίκαλη έγινε αμέσως με την κυκλοφορία του μεγάλη επιτυχία. Στο διήγημα αυτό περιέγραφε την αποξένωση που επέρχεται με την ενηλικίωση και την απώλεια της αθωότητας που ακολουθεί. Η επιτυχία που γνώρισε με το διήγημα αυτό έστρεψε τα φώτα της δημοσιότητας πάνω του, κάτι που ο Σάλιντζερ αποστρεφόταν, και ως αποτέλεσμα αποξενώθηκε και δημοσίευε νέα έργα όλο και σπανιότερα. Τα επόμενα διηγήματα του ήταν το Nine Stories / Εννέα ιστορίες το 1953, το Franny and Zooey / Φράνι και Ζούι το 1961, και το Raise High the Roof Beam, Carpenters and Seymour: An Introduction / Ψηλή σηκώστε στέγη, ξυλουργοί. Σίμορ, συστατικά στοιχεία το 1963. Το τελευταίο του δημοσιευμένο γραπτό, ήταν μια νουβέλα με τίτλο Hapworth 16, 1924, η οποία δημοσιεύτηκε από το περιοδικό The New Yorker στις 19 Ιουνίου του 1965.

Τελευταία χρόνια και θάνατος

Για το υπόλοιπο της ζωής του, ο Σάλιντζερ αγωνίζονταν να αποφύγει την δημοσιότητα, και ενεπλάκη σε δικαστικές διαμάχες, το 198- με τον βιογράφο του Ίαν Χάμιλτον, και στα τέλη του 1990 με μια πρώην ερωμένη του και την κόρη του Μάργκαρετ Σάλιντζερ οι οποίες έγραψαν τα απομνημονεύματα τους γι'αυτόν. Το 1996, ένας μικρός εκδοτικός οίκος ανακοίνωσε πως είχε αποκτήσει την άδεια για να εκδώσει το Hapworth 16, 1924 ως βιβλίο, ωστόσο μετά την αρχική δημοσιότητα που έλαβε η είδηση η έκδοση αναβλήθηκε για αόριστο χρονικό διάστημα. Ο Σάλιντζερ βρέθηκε και πάλι στην επικαιρότητα στα διεθνή ΜΜΕ, όταν κατέθεσε μήνυση τον Ιούλιο του 2009 εναντίον ενός άλλου συγγραφέα τον οποίο κατηγόρησε πως αντέγραψε υλικό από τους χαρακτήρες του Ο φύλακας στη σίκαλη.

Πέθανε από φυσικά αίτια στις 27 Ιανουαρίου 2010, στο σπίτι του στο Νιού Χάμσαϊρ. Τον Νοέμβριο του 2013, 3 ακυκλοφόρητα διηγήματα του κυκλοφόρησαν στο διαδίκτυο για μικρό χρονικό διάστημα, με μια από τις ιστορίες, The Ocean Full of Bowling Balls, να πιθανολογείται πως ασχολείται με τα γεγονότα πριν αυτά που περιγράφονται στο Ο φύλακας στη σίκαλη.