Τζέικομπ Ζούμα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τζέικομπ Ζούμα
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Jacob Zuma (Ζουλού)
Γέννηση12  Απριλίου 1942[1][2][3]
Νκάντλα
Χώρα πολιτογράφησηςΝότια Αφρική[4]
Νοτιοαφρικανική Ένωση (έως 1961)
ΘρησκείαΠροτεσταντισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά
Ζουλού γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός[5]
Καθαρή θέση20.000.000 δολάριο ΗΠΑ[6]
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΑφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο και Κομμουνιστικό Κόμμα της Νότιας Αφρικής
Ποινική κατάσταση
Κατηγορίες εγκλήματοςcriminal contempt
Οικογένεια
ΣύζυγοςΝκοσαζάνα Ντλαμίνι-Ζούμα (1982–1998)
Tobeka Madiba (από 2010)
Nompumelelo Ntuli Zuma (από 2008)
Kate Mantsho (από 1976)
Gertrude Sizakele Khumalo (από 1973)
Gloria Bongekile Ngema
ΤέκναThuthukile Zuma
Gugulethu Zuma-Ncube
Duduzane Zuma
Sinqumo Zuma
Mziwoxolo Edward Zuma
Mxolisi (Saady) Zuma
Duduzile Zuma-Sambudla
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΠρόεδρος της Νότιας Αφρικής (2009–2018)[7][8][9]
αντιπρόεδρος (1999–2005)
μέλος της Εθνοσυνέλευσης της Νότιας Αφρικής (21  Μαΐου 2014)[10]
ΒραβεύσειςΜεγαλόσταυρος Ιππότης του Τάγματος του Λουτρού
Εθνικό Τάγμα Χοσέ Μαρτίν
Order of the Eagle of Zambia
Τάγμα της Δημοκρατίας της Σερβίας
Τάγμα Βασιλέως Αμπντουλαζίζ αλ Σαούντ
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Τζέικομπ Ζούμα (Τζέικομπ Γκεντλεγιχλεκίσα Ζούμα, 1942-) είναι πολιτικός από τη Νότια Αφρική και πρόεδρος της χώρας από το 2009 ως την παραίτησή του, το 2018.[11] Είναι επίσης αρχηγός του Αφρικανικού Εθνικού Κογκρέσου και εξελέγη πρόεδρος από το Κοινοβούλιο μετά τη νίκη του κόμματός του στις βουλευτικές εκλογές. Ορκίστηκε πρόεδρος στις 9 Μαΐου του 2009[11] Υπηρέτησε επίσης στο αξίωμα του αντιπροέδρου της χώρας του από το 1999 ως το 2005.[12] Πολλές φορές αναφέρεται με τα αρχικά του JZ[13] και το όνομα της φυλής, που είναι η Μσολόζι.[14][15] Ο Ζούμα έγινε πρόεδρος του ANC στις 18 Δεκεμβρίου του 2007 με νίκη επί του τότε προέδρου Τάμπο Μπέκι στο 52ο συνέδριο του κόμματος στην Πολοκουάνε. Έχει υπάρξει επίσης μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Νότιας Αφρικής, έχοντας υπηρετήσει στο πολιτικό γραφείο του κόμματος, ως το 1990.[16]

Επανεξελέγη πρόεδρος το Μάιο του 2014 έπειτα από τη νίκη του κόμματός του στις εκλογές.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στη Ζούλουλαντ στις 12 Απριλίου του 1942, σημερινό τμήμα του Κουαζούλου-Νατάλ. Γιος αστυνομικού, ο πατέρας του απεβίωσε όταν ο Τζέικομπ ήταν μικρό παιδί. Παρακολούθησε το σχολείο μέχρι τη σημερινή πέμπτη τάξη και δε συνέχισε τις σπουδές του στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση (ολοκλήρωσε απλώς το Δημοτικό).

Φυλάκιση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από πολύ νωρίς ασχολήθηκε με την πολιτική και έγινε μέλος του Αφρικανικού Εθνικού Κογκρέσου το 1959. Το 1963 έγινε μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος (SACP)[16] Την ίδια χρονιά συνελήφθη μαζί με άλλα 45 νέα μέλη στο Ζέερουστ του δυτικού Τράνσβααλ, σημερινό τμήμα της Βορειοδυτικής Επαρχίας. Κατηγορήθηκε ότι συνωμοτούσε για ανατροπή της κυβέρνησης και καταδικάστηκε σε φυλάκιση, στο Νησί Ρόμπεν, μαζί με τον Νέλσον Μαντέλα και άλλα ηγετικά στελέχη του Αφρικανικού Εθνικού Κογκρέσου. Έπειτα από την αποφυλάκισή του, συνετέλεσε στην επανίδρυση των υπόγειων δομών του ANC στην επαρχία Νατάλ.[12] Έφυγε από τη Νότια Αφρική το 1975 και πήγε αρχικά στη Σουαζιλάνδη και εν συνεχεία στη Μοζαμβίκη όπου βοήθησε χιλιάδες εξόριστους που είχαν φτάσει εκεί μετά την εξέγερση του Σοβέτο.

Έγινε μέλος της Εθνικής Εκτελεστικής Επιτροπής του κόμματός του, το 1977. Θήτευσε επίσης ως απεσταλμένος του Αφρικανικού Εθνικού Κογκρέσου στη Μοζαμβίκη και στο πολιτικό και στρατιωτικό συμβούλιο, στα μέσα της δεκαετίας του 1980. Εξελέγη στο Πολιτμπιρό του Κομμουνιστικού Κόμματος της Νότιας Αφρικής το 1989.[17]

Έπειτα από πίεση της κυβέρνησης Μπότα, ο Ζούμα αναγκάστηκε να φύγει από τη Μοζαμβίκη, τον Ιανουάριο του 1987. Εγκαταστάθηκε στο Γραφείο του Αφρικανικού Εθνικού Κογκρέσου στη Λουσάκα στη Ζάμπια. Στη συνέχεια έγινε αρχηγός του τμήματος μυστικών υπηρεσιών.[16]

Επιστροφή από εξορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά την άρση της απαγόρευσης λειτουργίας του ANC το Φεβρουάριο του 1990, επέστρεψε στη Νότια Αφρική και άρχισε συνομιλίες.[12]

Το 1990 εξελέγη πρόεδρος του ANC για την περιοχή Νότιο Νατάλ και ανέλαβε σημαίνοντα ρόλο για την καταπολέμηση της βίας ανάμεσα στα μέλη του ANC και στο Κόμμα Ελευθερίας των Ινκάθα (IFP). Την επόμενη χρονιά εξελέγη αναπληρωτής γραμματέας του ANC και τον Ιανουάριο του 1994 έγινε υποψήφιος για το αξίωμα του πρωθυπουργού στην επαρχία Κουαζούλου-Νατάλ.

Άνοδος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1999 διορίστηκε αντιπρόεδρος της Νότιας Αφρικής. Στις 14 Ιουνίου του 2005 καθαιρέθηκε από τον πρόεδρο Τάμπο Μπέκι μετά τις καταγγελίες για διαφθορά αναφορικά με την πώληση όπλων από την κυβέρνηση ύψους 5 δις δολαρίων ΗΠΑ το 1999.

Εκλογή στην προεδρία του ANC[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ζούμα εξελέγη πρόεδρος του ANC στις 18 Δεκεμβρίου του 2007 λαμβάνοντας 2.329 ψήφους και νικώντας τον πρόεδρο Μπέκι, ο οποίος έλαβε 1.505 votes. Στις 28 Δεκεμβρίου του 2007 κατηγορήθηκε για ξέπλυμα χρήματος, υπεξαίρεση, απάτη και διαφθορά.[18]

Δικαστικές περιπέτειες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αντιμετώπισε πολλές δικαστικές περιπέτειες. Το 2005 του απαγγέλθηκαν κατηγορίες για το βιασμό μιας 31χρονης, όμως στη συνέχεια (2006) αθωώθηκε, καθώς το δικαστήριο αποδέχθηκε ότι η συνουσία ήταν έπειτα από συναίνεση και των δύο. Επιπρόσθετα, κατηγορήθηκε για διασπάθιση χρήματος και διαφθορά, που προήλθε από την καταδίκη του οικονομικού του συμβούλου, Σαμπίρ Σάικ, για διαφθορά και απάτη. Στις 6 Απριλίου του 2009, η Εισαγγελία αποφάσισε να απαλλάξει από τις κατηγορίες τον Ζούμα, για λόγους πολιτικούς. Τον Σεπτέμβριο του 2021, η δικαιοσύνη επιβεβαίωσε την καταδίκη του Jacob Zuma σε 15 μήνες φυλάκιση.

Πρόεδρος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Σεπτέμβριο του 2008 το ANC "ανακάλεσε" τον Τάμπο Μπέκι από την προεδρία της χώρας και νέος προσωρινός πρόεδρος ανέλαβε ο Καλέμα Μοτλάντε, αντιπρόεδρος του κόμματος. Έπειτα από αυτόν, πρόεδρος θα γινόταν ο Ζούμα.[19][20] Αναδείχθηκε νικητής των εκλογών που διεξήχθησαν στις 22 Απριλίου του 2009. Ορκίστηκε πρόεδρος στις 9 Μαΐου και την επόμενη ημέρα παρουσίασε την κυβέρνησή του. Μετά τη διεξαγωγή των εκλογών του 2014 επανεκλέχτηκε πρόεδρος.[21]

Στις 18 Δεκεμβρίου 2017, ο Σίριλ Ραμαφόσα εξελέγη πρόεδρος για να διαδεχθεί τον Ζούμα στο 54ο συνέδριο του Αφρικανικού Εθνικού Κογκρέσου.[22] Αντιμετωπίζοντας την απειλή πρότασης μομφής και υπό τις πιέσεις του ANC, ο Ζούμα παραιτήθηκε από την προεδρία της χώρας, με άμεση ισχύ από τις 14 Φεβρουαρίου 2018.[23]

Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ζούμα είναι αυτοαποκαλούμενος πολυγαμικός και έχει παντρευτεί 5 φορές.[24][25] Έχει συνολικά 11 παιδιά από τους 3 εκ των 4 γάμων του. Επιπλέον, έχει και 3 αρραβωνιαστικιές, από τις οποίες απέκτησε παιδιά.

Σύζυγοι και παιδιά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Γερτρούδη Σικαζέλε Κούμαλο (Gertrude Sizakele Khumalo), παντρεύτηκαν το 1973.[26]
  2. Νκοσαζάνα Ντλαμίνι- Ζούμα (Nkosazana Dlamini-Zuma), υπουργός από το 1999, με την οποία απέκτησε 4 παιδιά. Χώρισαν το 1998.[27]
  3. Κέιτ Μάντσο (Kate Mantsho, από τη Μοζαμβίκη) με την οποία απέκτησε 5 παιδιά. Αυτοκτόνησε στις 8 Δεκεμβρίου 2000.[27]
  4. Νομπουμελέλο Ντούλι (Nompumelelo Ntuli [MaNtuli]), απέκτησαν 2 παιδιά, παντρεύτηκαν στις 8 Ιανουαρίου 2008.[27]
  5. Τομπέκα Στέισι Μαμπίτζα (Thobeka Stacey Mabhija, παντρεύτηκαν στις 4 Ιανουαρίου 2010 και έχουν δύο παιδιά.[28][29]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 (Αγγλικά) Internet Movie Database. nm2663369. Ανακτήθηκε στις 17  Οκτωβρίου 2015.
  2. 2,0 2,1 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Jacob-Zuma. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. zuma-jacob-gedleyihlekisa.
  4. LIBRIS. 12  Μαρτίου 2018. libris.kb.se/katalogisering/20dhnlcl5p3hq79. Ανακτήθηκε στις 24  Αυγούστου 2018.
  5. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 24  Ιουνίου 2015.
  6. celebritynetworths.org/jacob-zuma-net-worth/.
  7. www.bbc.co.uk/news/world-africa-43066443. Ανακτήθηκε στις 15  Φεβρουαρίου 2018.
  8. www.bbc.co.uk/news/world-africa-43070771. Ανακτήθηκε στις 15  Φεβρουαρίου 2018.
  9. Ανακτήθηκε στις 23  Αυγούστου 2022.
  10. www.pa.org.za/person/jacob-gedleyihlekisa-zuma/. Ανακτήθηκε στις 1  Φεβρουαρίου 2018.
  11. 11,0 11,1 «Zuma sworn in as SA’s fourth democratic President». SABC. 2009-05-09. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-05-29. https://web.archive.org/web/20110529145530/http://196.35.74.238/portal/site/SABCNews/menuitem.5c4f8fe7ee929f602ea12ea1674daeb9/?vgnextoid=82f7f279f6421210VgnVCM10000077d4ea9bRCRD&vgnextfmt=default&channelPath=home. Ανακτήθηκε στις 2009-05-09. 
  12. 12,0 12,1 12,2 «Jacob Gedleyihlekisa Zuma». The Presidency. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Φεβρουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2007. 
  13. Mbuyazi, Nondumiso (2008-09-13). «JZ receives 'death threat'». The Star: σελ. 4. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-05-18. https://web.archive.org/web/20090518031206/http://www.iol.co.za/index.php?set_id=1&click_id=15&art_id=vn20080913085548154C821827. Ανακτήθηκε στις 2008-09-14. 
  14. Gordin, Jeremy (2008-08-31). «So what are Msholozi's options?». Sunday Tribune. http://www.sundaytribune.co.za/index.php?fArticleId=4586569. Ανακτήθηκε στις 2008-09-14. 
  15. Lander, Alice (2007-12-19). «Durban basks in Zuma's ANC victory». BBC News. http://news.bbc.co.uk/1/hi/world/africa/7151935.stm. Ανακτήθηκε στις 2008-09-14. 
  16. 16,0 16,1 16,2 Beresford, David (22 Φεβρουαρίου 2009). «Zuma's missing years come to light». The Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-02-28. https://web.archive.org/web/20090228210121/http://www.thetimes.co.za/PrintEdition/Insight/Article.aspx?id=944076. Ανακτήθηκε στις 2009-05-12. 
  17. Trewhela, Paul (15 Φεβρουαρίου 2009). «Jacob Zuma in exile: three unexplored issues». 
  18. «New charges for S Africa's Zuma». BBC News. 28 Δεκεμβρίου 2007. 
  19. «afriquenligne.fr, South Africa: Mbeki's resignation effective Thursday». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιουλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2009. 
  20. news.bbc.co.uk, Motlanthe: South Africa's safe hands
  21. SA News/Staff Reporter (2014-005-22). «Jacob Zuma elected president». iafrica.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-06-21. https://www.webcitation.org/query?url=http%3A%2F%2Fnews.iafrica.com%2Fsa%2F939859.html&date=2014-06-21. Ανακτήθηκε στις 2014-05-30. 
  22. Herman, Paul (2017-12-18). «Ramaphosa wins ANC presidency – AS IT HAPPENED» (στα αγγλικά). News24. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-12-18. https://web.archive.org/web/20171218170001/https://www.news24.com/SouthAfrica/News/live-anc-voting-results-expected-20171218. Ανακτήθηκε στις 2018-02-14. 
  23. «Time’s up: Jacob Zuma has resigned». Mail & Guardian. 2018-02-14. https://mg.co.za/article/2018-02-14-zuma-address. 
  24. «Zuma charmed wives and nation». The Australian. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Μαΐου 2009. 
  25. «Zuma to wed on Saturday». M&G. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιουνίου 2008. 
  26. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Απριλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2010. 
  27. 27,0 27,1 27,2 Molele, Charles (15 Δεκεμβρίου 2007). «So who will the Zuma First Lady be?». The Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-01-09. https://web.archive.org/web/20090109085050/http://www.thetimes.co.za/PrintEdition/Article.aspx?id=662444. Ανακτήθηκε στις 2010-01-05. 
  28. «Zuma's ladies». The Post. 23 Δεκεμβρίου 2007. http://www.thepost.co.za/index.php?fSectionId=215&fArticleId=vn20071223090244769C301201. 
  29. Khumalo, Sipho (9 Ιανουαρίου 2009). «Zuma's bride-to-be 'a glamorous beauty'». IOL. http://www.iol.co.za/index.php?art_id=vn20090109065855482C375766. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]