Τάσσος Παπαδόπουλος
Ο Τάσσος Παπαδόπουλος (7 Ιανουαρίου 1934 - 12 Δεκεμβρίου 2008) ήταν Ελληνοκύπριος πολιτικός ο οποίος διετέλεσε ως ο 5ος πρόεδρος της Κύπρου από το 2003 έως το 2008.
Σπούδασε νομικά στο King's College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Ήταν δικηγόρος και ασχολήθηκε με την πολιτική από πολύ μικρή ηλικία. Ήταν παντρεμένος και είχε τέσσερα παιδιά. Η εκστρατεία του για το προεδρικό αξίωμα βασίστηκε στην πεποίθηση ότι μπορούσε να δώσει καλύτερη λύση από τον Γλαύκο Κληρίδη στο κυπριακό ζήτημα. Υποστηρίχθηκε από το ΔΗ.ΚΟ., που ήταν και το κόμμα από το οποίο προερχόταν, αλλά και από το Α.Κ.Ε.Λ. και το ΚΙ.ΣΟΣ.. Στις 29 Αυγούστου 2006, ο Παπαδόπουλος παραιτήθηκε από την προεδρία του Δημοκρατικού Κόμματος.
Συνοπτικά η προσφορά του στην Κύπρο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Συμμετείχε στη Διάσκεψη του Λονδίνου και ήταν ο ένας από τους δυο αντιπροσώπους (εκτός από τους αντιπροσώπους του Α.Κ.Ε.Λ.) που ψήφισε εναντίον της υπογραφής των συμφωνιών Ζυρίχης-Λονδίνου. Ήταν επίσης ένας από τους τέσσερις αντιπροσώπους της ελληνοκυπριακής πλευράς στη Συνταγματική Επιτροπή που συνέταξε το Σύνταγμα της Κύπρου.
Υπηρέτησε για δώδεκα χρόνια ως Υπουργός της Δημοκρατίας, διαδοχικά ως Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Υπουργός Υγείας και Υπουργός Γεωργίας και Φυσικών Πόρων.
Υπήρξε σύμβουλος του πρώτου συνομιλητή κ. Κληρίδη μέχρι τον Απρίλιο του 1976 και μετά διορίστηκε ο ίδιος συνομιλητής, θέση στην οποία υπηρέτησε μέχρι τον Ιούλιο του 1978.
Αντιπροσώπευσε την Κύπρο σε πολλά διεθνή συνέδρια ιδίως στα ετήσια συνέδρια της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ILO). Αντιπροσώπευσε επίσης την Ελληνοκυπριακή κοινότητα σε πολλές προσφυγές της Κύπρου στον ΟΗΕ και στο Συμβούλιο της Ευρώπης. Πριν την εκλογή του ασκούσε το επάγγελμα του δικηγόρου στη Λευκωσία.
Στις βουλευτικές εκλογές της 5ης Ιουλίου 1970 εκλέγηκε βουλευτής του Ενιαίου Κόμματος στην εκλογική περιφέρεια Λευκωσίας. Στις εκλογές της 5ης Σεπτεμβρίου 1976 επανεκλέγηκε ως ανεξάρτητος βουλευτής Λευκωσίας. Διετέλεσε Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων από τον Απρίλιο μέχρι τον Οκτώβριο του 1976. Στις βουλευτικές εκλογές της 19ης Μαΐου 1991 εκλέγηκε βουλευτής του Δημοκρατικού Κόμματος στην εκλογική περιφέρεια Λευκωσίας, αξίωμα στο οποίο επανεκλέγηκε στις εκλογές της 26ης Μαΐου 1996.
Στις 7 Οκτωβρίου 2000 εξελέγη, χωρίς αντίπαλο, Πρόεδρος του Δημοκρατικού Κόμματος στο ιστορικό Εκλογικό Συνέδριο όπου ανήγγειλε την αποχώρησή του ο ιδρυτής του Κόμματος κ. Σπύρος Κυπριανού. Στις βουλευτικές εκλογές της 27ης Μαΐου 2001 επανεκλέγηκε βουλευτής Λευκωσίας, ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου του Κόμματος.
Διετέλεσε μέλος του Εθνικού Συμβουλίου, Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων και μέλος των Επιτροπών Επιλογής και Οικονομικών και Προϋπολογισμού. Διετέλεσε επίσης Πρόεδρος της αντιπροσωπείας της Βουλής στη Μικτή Κοινοβουλευτική Επιτροπή Ευρωπαϊκής Ένωσης – Κύπρου.
Δράση στην Ε.Ο.Κ.Α.[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πήρε ενεργά μέρος στον απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ από διάφορα πόστα, ως τομεάρχης Λευκωσίας και αργότερα ως γενικός υπεύθυνος για όλη την Κύπρο της ΠΕΚΑ, πολιτικής οργάνωσης της ΕΟΚΑ.
Το σχέδιο Ανάν[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο ίδιος αντιτάχθηκε στην αποδοχή του σχεδίου Ανάν το 2004 παρά τις εξωτερικές πιέσεις που δέχθηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Μεγάλη Βρετανία αλλά και από το εσωτερικό, κυρίως την αξιωματική αντιπολίτευση.[εκκρεμεί παραπομπή] Σχετικό είναι το ακόλουθο κείμενό του, που δημοσιεύτηκε λίγο πριν το δημοψήφισμα
...σε ανοιχτή επίθεση κατά του Προεδρικού προχώρησε ο ΔΗΣΥ, επικρίνοντάς το ότι ευθύνεται για τη δημιουργία κλίματος τρομοκρατίας και για χειραγώγηση της κοινής γνώμης, με στόχο οι πολίτες να οδηγηθούν σε απόρριψη του Σχεδίου Ανάν. Η Πινδάρου αναφέρει ότι το αρνητικό κλίμα μεταφέρεται και στις τάξεις των δημοσίων υπαλλήλων, των στρατιωτικών και αστυνομικών. Ο ΔΗΣΥ έχει αναθέσει σε νομικούς να προχωρήσουν στη λήψη δικαστικών μέτρων ώστε να διασφαλιστεί η εγκυρότητα της διεξαγωγής του δημοψηφίσματος, καθώς και η ισότιμη προβολή όλων των απόψεων από τα ΜΜΕ χωρίς να υπάρχει προσπάθεια χειραγώγησης της κοινής γνώμης. Ο Δημοκρατικός Συναγερμός θα προσφύγει τόσο στα κυπριακά όσο και στα ευρωπαϊκά δικαστήρια, προκειμένου να εξασφαλιστεί ισότιμη προβολή όλων των απόψεων...
Σε διάγγελμά του στις 22 Απριλίου 2004, ο Πρόεδρος Παπαδόπουλος, ζήτησε από τους Κύπριους πολίτες να καταψηφίσουν το Σχέδιο του Γενικού Γραμματέα και συμπλήρωσε:
στο δημοψήφισμα του Σαββάτου δεν θα υπάρξει αντιπαράθεση Κομμάτων, δεν είναι αντιπαράθεση ιδεολογική, άρα δεν είναι καν αντιπαράθεση μεταξύ πολιτών. Είναι αντιπαράθεση με τη συνέχεια και την ιστορία μας και ότι είναι η κρίση του καθενός. Εγώ δεν θεωρώ ότι θα υπάρξουν είτε νικητές είτε ηττημένοι. Ηττημένη θα είναι μόνο η Κύπρος εάν υπάρξουν επεισόδια, πανηγυρισμοί, κλίμα το οποίο θα εμποδίσει την επόμενη μέρα να ξανακτίσουμε την ομόνοια και τη συναίνεση και τις κοινές προσπάθειες για να αντιμετωπίσουμε τους πραγματικά δύσκολους χρόνους που έχουμε μπροστά μας. Είτε «ναι» ψηφίσει ο πολίτης, είτε «όχι» ψηφίσει, όσοι ψηφίσουν «ναι», όσοι ψηφίσουν «όχι», πιστεύω θα έχουν την κοινή επιδίωξη να ενώσουν τις δυνάμεις τους για να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες που με βεβαιότητα έρχονται. Γι' αυτό κάνω παράκληση, έκκληση προς τον κόσμο: ούτε πανηγυρισμοί δικαιολογούνται, γιατί δεν πανηγυρίζουμε νίκη, δεν μπορούμε να πανηγυρίσουμε επειδή δεν βρήκαμε λύση του Κυπριακού, μόνο ανακούφιση μπορούμε να αισθανόμαστε γιατί αποφύγαμε τα χειρότερα. Καλώ επομένως όλους σε αυτοσυγκράτηση, κοσμιότητα, χωρίς εξάρσεις, χωρίς ψεύτικα συνθήματα νίκης και ήττας. Δεν θα υπάρξουν για μένα, ούτε νικητές, ούτε ηττημένοι
Στο δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου 2004, ποσοστό 76% των Ελληνοκυπρίων καταψήφισαν το Σχέδιο Ανάν λαμβάνοντας σοβαρά υπόψη το περιεχόμενο του διαγγέλματος του Προέδρου Παπαδόπουλου.[εκκρεμεί παραπομπή]
Ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε.[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Επί προεδρίας Τ. Παπαδόπουλου στις 1 Μαΐου του 2004 η Κύπρος έγινε πλήρες μέλος της Ε.Ε. Την ένταξη αυτή χαιρέτησε ο πρόεδρος Τ. Παπαδόπουλος με διάγγελμά του προς τον Κυπριακό λαό επισημαίνοντας σχετικά:
- «Αυτή η ώρα σηματοδοτεί έναν κορυφαίο σταθμό στην Ιστορία της Κύπρου. Το δεύτερο κορυφαίο σταθμό, μετά την ανακήρυξη της Κυπριακής Δημοκρατίας, πριν σαραντατέσσερα χρόνια.
Αυτή η ώρα σημαίνει το ευτυχές τέλος μιας πολύχρονης προσπάθειας και την ελπιδοφόρα αρχή μιας νέας πορείας και μιας νέας εποχής για την Κύπρο.
Από αυτή την ώρα η Κυπριακή Δημοκρατία ανήκει και τυπικά στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Γίνεται πλήρες, οργανικό και αναπόσπαστο μέλος της μεγάλης ευρωπαϊκής οικογένειας.
- Την μεγάλη μας χαρά για την ένταξή μας στην Ενωμένη Ευρώπη, επισκιάζουν η λύπη μας γιατί δεν μπορέσαμε να συνεορτάσουμε αυτή την ιστορική στιγμή μαζί και από κοινού με τους Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας και η μεγάλη απογοήτευση της ανυπαρξίας λύσης στο εθνικό μας θέμα.
Δεν θέλουμε να απολαμβάνουμε μόνοι τη χαρά και τα αγαθά της ένταξης. Θέλουμε να τα μοιραστούμε με τους Τουρκοκυπρίους. Δικαιούνται και οι Τουρκοκύπριοι αυτών των αγαθών και αυτής της χαράς, ως νόμιμοι πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας. Τους περιμένουμε. Η θέση τους είναι μαζί μας. Για να πορευτούμε μαζί τη νέα πορεία που εγκαινιάζεται σήμερα, για το καλό όλων μας, για το καλό της κοινής πατρίδας μας. Μιας επανενωμένης πατρίδας μας.
- Η ένταξή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν συνεπάγεται μόνο δικαιώματα. Συνεπάγεται υποχρεώσεις και ευθύνες. Διεκδικούμε και θα έχουμε τα δικαιώματα που μας ανήκουν. Αλλά και θα εκπληρώσουμε τις υποχρεώσεις και τις ευθύνες που μας αναλογούν. Στόχος και φιλοδοξία μας είναι να μην αποδειχθούμε ένα ενοχλητικό μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά να αναδειχθούμε ένας εποικοδομητικός και δημιουργικός εταίρος …»
Προεδρικές εκλογές του 2008[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις προεδρικές εκλογές της 17ης Φεβρουαρίου 2008 ο Τάσσος Παπαδόπουλος κατέλαβε την τρίτη θέση μένοντας εκτός δευτέρου γύρου. Τον διαδέχτηκε ο πρόεδρος της Βουλής Δημήτρης Χριστόφιας.
Θάνατος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πέθανε στις 12 Δεκεμβρίου 2008 από καρκίνο[11]. Η κηδεία του τελέστηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2008 στην εκκλησία της του Θεού Σοφίας στο Στρόβολο [12][13]. Στις 11 Δεκεμβρίου 2009 άγνωστοι σύλησαν τον τάφο του[14] και έκλεψαν τη σορό του από το νεκροταφείο της Κάτω Δευτεράς. Η σορός βρέθηκε στις 8 Μαρτίου από την αστυνομία έπειτα από τηλεφώνημα αγνώστου και ταυτοποιήθηκε την επόμενη ημέρα με εξετάσεις DNA[15]. Πραγματοποιήθηκαν συλλήψεις τριών ατόμων για την υπόθεση, ενώ ο υπουργός δικαιοσύνης Λουκάς Λουκά αποφάνθηκε ότι τα κίνητρα των απαγωγέων του λειψάνου ήταν οικονομικά.[16]. Ο πρώην πρόεδρος επανενταφιάστηκε στις 12 Μαρτίου 2010.[17]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Κοινή συνέντευξη Τύπου του Προέδρου της Δημοκρατίας και της Προέδρου της Λεττονίας». (Ελληνικά) Υπουργείο Εξωτερικών (Κύπρος). 4 Ιουνίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2019.
- ↑ «The President of the Republic met with the President of Slovenia». (Αγγλικά) Υπουργείο Εξωτερικών (Κύπρος). 28 Μαρτίου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2019.
- ↑ «ΚΥΠΡΟΣ - ΚΡΟΑΤΙΑ». (Ελληνικά) Κυπριακό Πρακτορείο Ειδήσεων. 7 Νοεμβρίου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2019.
- ↑ «Η Σλοβακία θα κάνει ότι είναι δυνατόν για να λυθεί το Κυπριακό». (Ελληνικά) Υπουργείο Εξωτερικών (Κύπρος). 19 Απριλίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2019.
- ↑ (Σλοβακικά) archiv
.prezident .sk /gasparovic /index2bee .html?rad-bieleho-dvojkriza-i-trieda. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2021. - ↑ «The Orderof the Crossof Terra Mariana 20 years». (Αγγλικά) Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2019. σελ. 44.
- ↑ «Presidents of Malta and Cyprus hold talks». (Αγγλικά) 17 Φεβρουαρίου 2005. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2019.
- ↑ «THE NATIONAL ORDER OF MERIT». (Αγγλικά) Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2019.
- ↑ «Fischer concludes Cyprus state visit after Nicosia talks». (Αγγλικά) Υπουργείο Εξωτερικών (Κύπρος). 11 Μαΐου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2019.
- ↑ «Εσθονία - Πρόεδρος Παπαδόπουλος - Επαφές». (Ελληνικά) Κυπριακό Πρακτορείο Ειδήσεων. 14 Οκτωβρίου 2004. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2019.
- ↑ «Έχασε τη μάχη ο Τάσσος Παπαδόπουλος», Η Καθημερινή, 13 Δεκεμβρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε 2 Φεβρ. 2018. Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρ. 2018.
- ↑ Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου - 1[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου - 2[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «Έκλεψαν το λείψανο του Τάσσου Παπαδόπουλου!»από «Ελευθεροτυπία», δημοσίευση 11 Δεκεμβρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε 28 Μαρτίου 2015. Ανακτήθηκε 2 Φεβρ. 2018.
- ↑ ANA, Κύπρος- Βρέθηκε η σορός του Τ. Παπαδόπουλου, όπως κατέδειξαν οι εξετάσεις DNA., 09-03-2010.
- ↑ Ελευθεροτυπία, Δρουσιώτης Μ., «Για λύτρα απήγαγαν τη σορό του Τάσσου», Δημοσιεύθηκε 10 Μαρτίου 2010. Αρχειοθετήθηκε 4 Μαρτίου 2016.
- ↑ Eπανενταφιασμός της σορού Τ. Παπαδόπουλου, Sigma LIVE, 12-03-2010.
|
| |||||||
.svg){kind=small}
| |||||
| |||||
| ||||||||
| ||||||||
- Κύπριοι αγωνιστές του 1955-59
- Πρόεδροι της Κύπρου
- Πρόεδροι της Βουλής της Κύπρου
- Πρόεδροι του Δημοκρατικού Κόμματος
- Βουλευτές εκλεγμένοι με το Δημοκρατικό Κόμμα
- Βουλευτές Λευκωσίας
- Κύπριοι δικηγόροι
- Υπουργοί Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων (Κύπρος, 1960-2014)
- Υπουργοί Γεωργίας και Φυσικών Πόρων (Κύπρος)
- Υπουργοί Υγείας (Κύπρος)
- Κυβέρνηση Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ΄ 1960
- Κυβέρνηση Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ΄ 1968
- Κυβέρνηση Τάσσου Παπαδόπουλου 2003
- Βουλευτές Β΄ Κοινοβουλευτικής Περιόδου (Κύπρος)
- Βουλευτές Γ΄ Κοινοβουλευτικής Περιόδου (Κύπρος)
- Βουλευτές ΣΤ΄ Κοινοβουλευτικής Περιόδου (Κύπρος)
- Βουλευτές Ζ΄ Κοινοβουλευτικής Περιόδου (Κύπρος)
- Βουλευτές Η΄ Κοινοβουλευτικής Περιόδου (Κύπρος)