Τάλκης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τάλκης
Γενικά
ΚατηγορίαΦυλλοπυριτικά
Χημικός τύποςMg3Si4O10(OH)2
Ορυκτολογικά χαρακτηριστικά
Πυκνότητα2,8 gr/cm3
ΧρώμαΑνοικτό πράσινο, λευκό, αργυρόλευκο. Συχνά ερυθρίζον λόγω ύπαρξης οξειδίων Fe
Σύστημα κρυστάλλωσηςΜονοκλινές, τρικλινές
ΚρύσταλλοιΣπάνιοι, πινακοειδείς
ΥφήΦυλλώδεις μάζες και συσσωματώματα, ενίοτε συμπαγής
Διδυμία-
Σκληρότητα1
ΣχισμόςΤέλειος {001}
ΘραύσηΑνώμαλη ή φυλλοειδής
ΛάμψηΜαργαριτώδης ή λιπαρά
Γραμμή κόνεωςΛευκή
ΠλεοχρωισμόςΑσθενής
ΔιαφάνειαΑδιαφανής έως ημιδιαφανής (οι κρύσταλλοι)

Ο τάλκης (αγγλ. talc, λέξη Περσικής προέλευσης) είναι πυριτικό ορυκτό του μαγνησίου με χημικό τύπο Mg3Si4O10(OH)2. Περιέχει, επίσης, και ίχνη σιδήρου και αργιλίου. Το όνομά του προέρχεται από την αραβική λέξη talq (=αγνός), πιθανότατα λόγω του λευκού του χρώματος. Είναι το μαλακότερο από όλα τα ορυκτά, χαράσσεται εύκολα με το νύχι και αφήνει λευκή γραμμή όταν συρθεί επάνω σε χαρτί. Η αφή του είναι, πολλές φορές, λιπαρή. Οι (σπάνιοι) κρύσταλλοί του είναι φυλλώδεις και κάμπτονται εύκολα, δεν παρουσιάζουν, ωστόσο, καμία ελαστικότητα. Παραλλαγή του τάλκη είναι ο στεατίτης.

Ανευρίσκεται σε σχιστολίθους (ταλκικοί σχιστόλιθοι) και αποτελεί δευτερογενές ορυκτό μεταμόρφωσης χαμηλών θερμοκρασιών μαγνησιούχων και σιδηρούχων ορυκτών, συστατικών των υπερβασικών πετρωμάτων. Σχετίζεται με ακτινόλιθο, τρεμολίτη, σερπεντίνη, δολομίτη και ασβεστίτη. Απαντά, επίσης, σε πρασινοσχιστόλιθους επιφανειακής μεταμόρφωσης κατά τη σερπεντινίωσή τους και σε μεταμόρφωση πυριτικών δολομιτών.

Η εμφάνισή του είναι παγκόσμια. Δείγματα υψηλής καθαρότητας με εμφάνιση κρυστάλλων ανευρίσκονται στο Αυστριακό Τιρόλο, στην Άνω Αδίγη (Alto Adige) της Ιταλίας, στη Γαλλία, στη Βαυαρία, στη Νορβηγία, στη Σιβηρία και σε πολλές περιοχές των ΗΠΑ.

Η βασική του χρήση είναι η κατασκευή φαρμακευτικών και καλλυντικών σκευασμάτων, όπου χρησιμοποιείται ως έκδοχο. Επειδή είναι απρόσβλητος από οξέα και υψηλές θερμοκρασίες, δεν αναφλέγεται, έχει μικρή θερμική και ηλεκτρική αγωγιμότητα, χρησιμοποιείται, επίσης, στη βιομηχανία χάρτου, κεραμικών, ελαστικών και μονωτικών. Χρησιμεύει, επίσης, στην κατασκευή χρωμάτων.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • James Dwight Dana, Manual of Mineralogy and Lithology, Containing the Elements of the Science of Minerals and Rocks READ BOOKS, 2008 ISBN 1-4437-4224-4
  • Frederick H. Pough, Roger Tory Peterson, Jeffrey (PHT) Scovil, A Field Guide to Rocks and Minerals, Houghton Mifflin Harcourt, 1988 ISBN 0-395-91096-X