Τάκης Μάρθας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Τάκης Μάρθας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Τάκης Μάρθας (Ελληνικά)[1]
Γέννηση1905[2][3][4]
Λαύριο[1]
Θάνατος9  Ιουλίου 1965 ή 1965[2][3][4]
Αθήνα[1]
Αιτία θανάτουεγκεφαλικό επεισόδιο
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα[2]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
ΣπουδέςΕθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (1924–1929)[1]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααρχιτέκτονας[1]
ζωγράφος[1]
σκιτσογράφος[5]
διδάσκων πανεπιστημίου[1]
ΕργοδότηςΕθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (1930–1960)[1]
Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων[1]

Ο Τάκης (Παναγιώτης) Μάρθας (1905-1965) ήταν Έλληνας αρχιτέκτονας και ζωγράφος

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στο Λαύριο. Η καταγωγή της οικογένειάς του ήταν από την Κέα. Στην Αθήνα τελείωσε το Βαρβάκειο και σπούδασε αρχιτεκτονική στο Ε.Μ.Π. Στα χρόνια των σπουδών του (1924-1929) δίδαξε σχέδιο στη Βιοτεχνική Σχολή Αθηνών και στα 1930 εντάχθηκε στο ακαδημαϊκό προσωπικό της Αρχιτεκτονικής Σχολής του Ε.Μ.Π. ως επιμελητής στην έδρα Παραστατικής-Προβολικής Γεωμετρίας και Προοπτικής Σκιαγραφίας όπου αργότερα (1945) δίδαξε και Αρχιτεκτονικό Σχέδιο με την ιδιότητα του εντεταλμένου Καθηγητή. Το 1960 εκλέχθηκε  Καθηγητής Ελεύθερου Σχεδίου στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Ε.Μ.Π. μέχρι το θάνατό του. Δίδαξε επίσης στη Σχολή Ευελπίδων και συνεργάσθηκε ως αρχιτέκτονας με το Υπουργείο Υγιεινής (1937-1939).

Η Αρχιτεκτονική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Επί πολλά χρόνια, μέχρι το 1960, διατηρούσε φροντιστήριο για του υποψήφιους και τελειόφοιτους της αρχιτεκτονικής στο ατελιέ του, της οδού Σολωμού στην Αθήνα.

Ως ελεύθερος επαγγελματίας ασχολήθηκε με τη μελέτη και επίβλεψη χαρακτηριστικών έργων της «μοντέρνας αρχιτεκτονικής του μεσοπολέμου» στην Αθήνα (Πολυκατοικία Μετσόβου 25) καθώς και βραβευμένων αρχιτεκτονικών μνημείων όπως το Μνημείο Πεσόντων Πειραιέων και το Μνημείο Πεσόντων Αεροπόρων Σέδες στη Θεσσαλονίκη.

Στα 1956-1958 διετέλεσε Πρόεδρος του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων και εκπροσώπησε την Ελλάδα στο Συνέδριο της Διεθνούς Ένωσης Αρχιτεκτόνων (UIA) στο Παρίσι.

Από το γάμο του με τη Λουκία – κόρη του συμβολαιογράφου Ιωαννίνων Αναστάσιου Αλιέως - απέκτησε ένα γιό, τον επίσης αρχιτέκτονα Κώστα Μάρθα, που έφυγε νεώτατος από τη ζωή.

Η Ζωγραφική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μάρθας άρχισε να ζωγραφίζει από τα μαθητικά του χρόνια. Τα πρώτα έργα του –ακουαρέλες και σχέδια με μολύβι και σινική- έχουν για θέμα τους το παράλιο τοπίο, το λιμάνι, διάφορες νεκρές φύσεις με ψάρια, βάρκες, ναούς και σπίτια. Τα υπογράφει ως «Παν. Μάρθας».

Στη Σχολή Αρχιτεκτόνων του Ε.Μ.Π. διδάχθηκε ζωγραφική και πλαστική με καθηγητές το Νικόλαο Ασπρογέρακα και το Μιχάλη Τόμπρο. Εμφανίσθηκε για πρώτη φορά σαν ζωγράφος στη Β΄ Πανελλήνια Καλλιτεχνική Έκθεση του 1939 και έκτοτε εξακολουθεί να συμμετέχει σε όλες τις Πανελλήνιες μέχρι το 1965.

Με την έναρξη του ελληνοϊταλικού πολέμου επιστρατεύεται και στην περίοδο της γερμανικής κατοχής προσχωρεί στην αντίσταση όπου με το όνομα «Παναγιώτης» δημιουργεί μια σειρά ζωγραφικών και χαρακτικών έργων με θέμα τη σκλαβιά, την πείνα, τις εκτελέσεις. Εικόνες από αυτά τα «Κατοχικά» του Μάρθα χρησιμοποιήθηκαν για να συνοδεύσουν συνθήματα που κυκλοφορούσαν μυστικά μέσα στην κατοχή.

Ύστερα από το 1950 προσχωρεί στην «αφαίρεση» και επιβάλλεται στην ελληνική καλλιτεχνική πρωτοπορία λόγω της τολμηρής –σχεδόν ακραίας για την εποχή – επιλογής και χρήσης των υλικών, των ζωγραφικών επιφανειών και του τρόπου σχεδιαστικής έκφρασης.  

Στα 1955 πραγματοποιεί την πρώτη ατομική έκθεσή του στην αίθουσα ΑΔΕΛ και ακολουθούν οι εκθέσεις στη γκαλλερί «Ζυγός» (1958), στη γκαλερί «Creuze» στο Παρίσι (1960) και στο «Χίλτον» των Αθηνών (1963).

Συμμετέχει στην Έκθεση Σύγχρονης Ελληνικής Τέχνης – Στοκχόλμη 1947, στην έκθεση νέων – Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών 1948, στην Έκθεση Σύγχρονης; Τέχνης – γκαλλερί «Κούρος» 1958, στην έκθεση με ναυτικά θέματα – Γκαλερί Σαρλά, Αθήνα 1959, στην έκθεση με πλαστικά χρώματα – Γκαλερί Σαρλά, Αθήνα 1959, στην έκθεση «Σύγχρονη Ελληνική Ζωγραφική» – Αμερικανική Αίθουσα Εκθέσεων, Αθήνα 1959, στην Έκθεση Νεοελληνικής Τέχνης - Smithsonian Institution, Ουάσινγκτον 1959, στην Έκθεση Σύγχρονης Ελληνικής Τέχνης - γκαλλερί «Creuze» 1959, στην έκθεση του Salon de l’Art Libre, Παρίσι 1959, στην ομαδική έκθεση της γκαλλερί «Νέες Μορφές» 1961,  στη Διεθνή Έκθεση του Garnegie Institute – Πίττσμπουργκ 1961, στη Διεθνή Έκθεση Σχεδίου – American Federation of Arts, Νέα Υόρκη 1961, στη VI Biennale του Σάο Πάολο 1962, στην έκθεση «Σύγχρονοι Έλληνες Καλλιτέχνες» - Bezalel National Museum, Ιερουσαλήμ 1962, στην Έκθεση Ελλήνων Καλλιτεχνών, Μόσχα 1963, στην 1η Πλωτή Έκθεση Σύγχρονων Ελλήνων Ζωγράφων – κρουαζιερόπλοιο «Αγαμέμνων» (Dorian Cruises) 1964, στην έκθεση «Σύγχρονη Ελληνική Ζωγραφική» - Palais des Beaux-Arts, Βρυξέλλες 1964, στην περιοδεύουσα στο Ισραήλ έκθεση των συνεργατών της γκαλλερί «Νέες Μορφές» 1965 καθώς επίσης και σε ομαδικές εκθέσεις στο Βουκουρέστι (1962), στην Αμβέρσα (1963), στο «Χίλτον» των Αθηνών (1965), στις «Νέες Μορφές» (1965) και στη Qantas Gallery του Λονδίνου (1965).

Ο Μάρθας έγραψε ποιήματα, αρθρογράφησε και έδωσε πλήθος συνεντεύξεων στον τύπο και στο ραδιόφωνο.

To 1959 του απονεμήθηκε το «Δίπλωμα Τιμής» της L’Art Libre Confédération Française (Paris).

Πέθανε από εγκεφαλικό επεισόδιο στις 9 Ιουλίου 1965

Η αναδρομική του 1983[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από τις αρχές της χρονιάς αυτής, ομάδα ζωγράφων με την επιμέλεια του ποιητή και τεχνοκρίτη Ευάγγελου Ανδρέου ξεκίνησε πολυετή εργασία καταγραφής εργοβιογραφικών μαρτυριών, μεθοδικής απογραφής, διεξοδικής χρονολογικής τακτοποίησης και αισθητικής/ιστορικής αποτίμησης του συνολικού ζωγραφικού έργου του Μάρθα, στο σπίτι του καλλιτέχνη στον Άλιμο(1). Στην ενίσχυση της εργασίας αυτής συνέβαλαν οι καθηγητές του Ε.Μ.Π.  Δ.Ζήβας, Α.Αραβαντινός και Δ. Φιλιππίδης, ο διευθυντής του Μουσείου της Πόλεως των Αθηνών και του Ε.Λ.Ι.Α. Μάνος Χαριτάτος, ο τεχνοκριτικός Τώνης Τσιρμπίνος, ο βουλευτής Γιάννης Κουτσοχέρας και ο δήμαρχος Φαλήρου Δ. Καψάνης.

Η ομάδα εργασίας προχώρησε τότε στην επιλογή εκατόν πενήντα ζωγραφικών έργων, αντιπροσωπευτικών της κάθε ζωγραφικής περιόδου του Μάρθα, από το 1925 μέχρι και το 1965, για την πραγματοποίηση της πρώτης μεγάλης αναδρομικής έκθεσης του καλλιτέχνη(2), που εγκαινιάσθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 1983 στο νέο εκθεσιακό κέντρο της Αθήνας «Αρχιτεκτονική Design Center» με την αιγίδα του δημάρχου Αθηναίων Δημήτρη Μπέη και την παράσταση «Τιμητικής Επιτροπής» 30 προσωπικοτήτων από την Ελλάδα, την Ιταλία, την Αυστρία και τη Γαλλία. Ανάμεσα στα μέλη της ήταν οι Γενικοί Γραμματείς των Υπουργείων Πολιτισμού και Χωροταξίας Κωνσταντίνος Αλαβάνος και Γιάννης Καλαντίδης, οι Πρυτάνεις του Πανεπιστημίου Αθηνών και της ΑΣΚΤ Μιχαήλ Σταθόπουλος και Δημήτρης Μυταράς, ο Δήμαρχος Αμαρουσίου Χρήστος Βλάχος, η βουλευτής Επικρατείας Λίλα Χριστοφορίδου-Βερυβάκη, ο συγγραφέας Στρατής Δούκας, ο πρόεδρος της Accademia Internazionale La Sponda, Benito Corradini(3), ο καθηγητής της Accademia di Belle Arti a Roma, Sandro Trotti(4) και οι τεχνοκρίτες Luigi Tallarico(5) (Ρώμη) και Günther Schatzdorfer(6) (Σάλτσμπουργκ).

Άλλες μεταθανάτιες εκθέσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Αίθουσα «Κένεντυ», Ελληνοαμερικανική Ένωση-1970
  • Offenent Tür Hamburg, 1971
  • Πνευματικό Κέντρο Δήμου Φαλήρου, 1983
  • Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, 1984  (Τάκη Μάρθα «Αντίσταση», χαρακτικά)
  • Γκαλλερί «Ικτίνος», Αθήνα 1984
  • Αίθουσα «Μιχαήλα Αβέρωφ»-Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών 1986 («Κατά Μάρθαν Εσταυρωμένοι»)
  • Αίθουσα Εκθέσεων Δήμου Λαυρεωτικής, 1987
  • Δημοτική Πινακοθήκη Θεσσαλονίκης-1990
  • Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων-1991
  • Δημοτική Πινακοθήκη Πάτρας-1992
  • Ευρωπαϊκό Κέντρο Τέχνης (EUARCE). Έκθεση Ευρωπαίων Ζωγράφων – Συνέδριο της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Λογοτεχνίας-AICL (συμμετοχή Τάκη Μάρθα). 2004

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ευάγγελος Ανδρέου, Τάκης Μάρθας- Αλληγορική επαναφορά των παραστατικών υποθέσεων της τέχνης. Έκδ. Σύλλογος Φοιτητών Νομικής Σχολης του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης «Κώστας Βάρναλης», 1984
  • Evangelos Andreou, The allegoric recall of descriptive hypotheses of art : (the painter Takis Marthas). Ed. Abhe Rao-Shantha International Inc, New York 1996(7)
  • Άγγελος Προκοπίου, Ιστορία της Τέχνης 1750-1950, τόμ. Γ’ Εκδ. Ατλαντίς, Αθήνα 1968-1969
  • Παγκόσμιο Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό Χάρη Πάτση, τόμ. Β΄ 1970 (Μάρθας, Παναγιώτης σ.411)
  • Εγκυκλοπαιδεία Δομή, τόμ. 10ος  1969-1970 (Μάρθας, Τάκης (Παναγιώτης) σ. 127)
  • Marthas. Bulletin de la Galerie Raymond Creuze, Paris 1959
  • G.J. Gros "Carrefour", Paris v.769/10.06.1959
  • Παναγιώτης Βόσικας, Τάκης Μάρθας. Περ. Η Κέα, τ.339/1984
  • Τάκης Μάρθας, ένα πρωτοπόρος (Λεύκωμα ζωγραφικής). Πρόλογος, Δημ. Φατούρος - Επιμέλεια Λ.Χρηστάκης. Αθήνα 1971
  • Τάκης Μάρθας (Εργοβιογραφική μονογραφία). Έκδ. Σύλλογος Αρχιτεκτόνων – Μεταθανάτια έκθεση Τάκη Μάρθα, Αίθουσα Κέννεντυ, *Ελληνοαμερικανική Ένωση, Αθήνα 1970

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

(1) Η Βραδυνή, 14.08.1983 (Συνεχίζονται με εντατικό ρυθμό οι εργασίες...)

(2)«Σύγχρονη Σκέψη» Αρ. Φύλ. 80, Ιουνιος 1983 (Α. Καστελλιώτης), «Ελευθεροτυπία» 21.7.1983 (Μαρία Μαραγκού), «Μεσημβρινή» 1.8.1983, «Βήμα» 14.8.1983, «Βραδυνή» 14.8.1983, «Βραδυνή» 18.8.1983,

«Ακρόπολις» 19.8.1983, «Κυριακάτικη» (Ελευθεροτυπία) 21.8.1983, «Έθνος» 22.8.1983,«Νέα» 22.8.1983,

Περ. «ΕΝΑ» τ.23, 1.9.1983, «Βραδυνή» 10.9.1983, «Αθηνόραμα» τ.361, 10-16.9.1983, «Μεσημβρινή» 12.9.1983, «Βραδυνή» 14.9.1983, «Ελευθεροτυπία» 4.10.1983 (Βεατρίκη Σπηλιάδη), Περ. «Διάσημο», τ. 1, Δεκέμβριος 1983, «Βήμα» 4.12.1983

(3)La Sponda | Accademia Internazionale

http://www.accademialasponda.com

(4)Sandro Trotti

https://en.wikipedia.org/wiki/Sandro_Trotti

(5)Luigi Tallarico

https://it.wikipedia.org/wiki/Luigi_Tallarico

(6)Günther Schatzdorfer

http://www.salzburg.com/wiki/index.php/Günther_Schatzdorfer

(7)Πανεπιστήμιο Πειραιώς

http://ketlib.lib.unipi.gr/xmlui/handle/ket/847

Εθνική Πινακοθήκη

http://85.72.36.238/catmining/Record/GrNGb10012797[νεκρός σύνδεσμος]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 dp.iset.gr/en/artist/view.html?id=1088. Ανακτήθηκε στις 31  Οκτωβρίου 2020.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 (Αγγλικά) Museum of Modern Art online collection. 3786. Ανακτήθηκε στις 4  Δεκεμβρίου 2019.
  3. 3,0 3,1 3,2 mutualart.com. 8770DC3A570D4458.
  4. 4,0 4,1 4,2 Artnet. takis-marthas.
  5. 36560. Ανακτήθηκε στις 4  Δεκεμβρίου 2019.