Σύνοδος του Ακυϊσγράνου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στην χριστιανική εκκλησιαστική ιστορία με την ονομασία Σύνοδος του Ακυϊσγράνου φέρονται συνολικά 22 Εκκλησιαστικές Σύνοδοι που πραγματοποιήθηκαν στη γερμανική πόλη Ακυίσγρανον (σημερινό Άαχεν) και που συγκροτήθηκαν όλες μεταξύ του 8ου και 12ου αιώνα. Από τις 22 αυτές, σπουδαιότερες, που επηρέασαν γενικά τον Χριστιανισμό στην εποχή τους ήταν μόνο δύο, η του 798 και η (σημαντικότερη όλων) του 802.

Σύνοδος του 798[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά τη Σύνοδο αυτή ο αιρεσιάρχης Ούργκελ που υποστήριζε ότι ο Ιησούς Χριστός ήταν "θετός" υιός του Θεού, αναγκάσθηκε τελικά μετά από συζητήσεις έξι ημερών να ανακαλέσει τη δοξασία αυτή που δίδασκε.

Σύνοδος του 802[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Σύνοδος αυτή είναι η περίφημη εκείνη που δημιούργησε τη μεγάλη δογματική διαφορά μεταξύ της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και της Δυτικής Καθολικής με το ζήτημα του "Φιλιόκβε".

Όπως είναι γνωστό, το ζήτημα αυτό συνίσταται στο ότι οι Δυτικοί (Καθολικοί) παραδέχονταν απ΄ αρχής ότι το Άγιο Πνεύμα εκπορεύεται τόσο "εκ του Πατρός" (όπως πιστεύουν οι Ανατολικοί, (Ορθόδοξοι χριστιανοί), όσο "και εκ του Υιού". Εξ αυτού ο Παπισμός προσέθεσε στο Σύμβολο της Πίστεως (εκ του "Πιστεύω"), των Πατέρων της "εν Νικαία Συνόδου", τη λατινική φράση "Φιλιόκβε" (Filioque), δηλαδή "και εκ του Υιού". Εν τούτοις, ο Πάπας Λέων Γ΄ (795-816) απέρριψε επίσημα την προσθήκη εκείνη και αναγράφοντας το "Πιστεύω", χωρίς αυτή, σε δύο ασημένιες πλάκες τις ανήρτησε στον Ιερό Ναό του Αγίου Πέτρου στη Ρώμη, οπότε και γεφυρώθηκε το δογματικό εκείνο χάσμα.

Παρά ταύτα και ίσως για πολιτικούς λόγους ο ίδιος ο Πάπας συνεκάλεσε το 802, στη πόλη Ακυίσγρανον, που ήταν ήδη πρωτεύουσα της Αγίας και Μεγάλης Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, Εκκλησιαστική Σύνοδο η οποία και τελικά επανέφερε την προσθήκη του Φιλιόκβε με συνέπεια να δημιουργηθεί έτσι εκ νέου το Σχίσμα της Εκκλησίας.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • "Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου" τ.1ος, σ.15