Συνθήκη της Ουτρέχτης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Συνθήκη (ή αλλιώς Ειρήνη της Ουτρέχτης) αποτελεί μια σειρά συνθηκών που υπογράφηκαν μεταξύ της Γαλλίας και άλλων ευρωπαϊκών χωρών την περίοδο 1713-1715, τερματίζοντας έτσι τον πόλεμο για την ισπανική διαδοχή. Η Μεγάλη Βρετανία, αφού πρώτα υπέγραψε δυο συμφωνίες με τη Γαλλία (8 Οκτωβρίου 1711) ανάγκασε τη Δημοκρατία των Ηνωμένων Επαρχιών, (δηλαδή την Ολλανδία), να οργανώσει στην Ουτρέχτη συνέδριο, έτσι ώστε να ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις των εμπλεκόμενων δυνάμεων ( 29 Ιανουαρίου 1712). Τα αποτελέσματα των διαπραγματεύσεων κατέληξαν σε συμφωνίες, κυρίως από τη Γαλλία, την Ισπανία και τους πρώην αντιπάλους τους. Εν τω μεταξύ, ο Γερμανός αυτοκράτορας Κάρολος ΣΤ΄ μαζί με τους ηγεμόνες όλων των γερμανικών βασιλείων ξεκίνησαν δικές τους διαπραγματεύσεις με τη Γαλλία το 1714, στο Ράστατ και στο Μπάντεν. Η ειρηνική περίοδος στην Ευρώπη ξεκίνησε μετά την έναρξη διαπραγματεύσεων μεταξύ Γαλλίας και Βρετανίας, με τις οποίες υποχρέωνε τους άλλους εμπόλεμους να τερματίσουν τις βίαιες συγκρούσεις. Στις 17 Ιουλίου και στις 22 Αυγούστου 1712 οι Άγγλοι υπέγραψαν συμφωνία ειρήνης με τη Γαλλία, στην οποία συμμετείχε και η Πορτογαλία, το ιταλικό βασίλειο της Σαβοΐας και η Πρωσία. Ο Λουδοβίκος ΙΔ΄ παραχώρησε στην Αγγλία ορισμένες περιοχές της Λατινικής Αμερικής, όμως κατέλαβε τη πόλη Λιλ, καθώς και άλλα χαμένα - κατά τη διάρκεια του πολέμου - εδάφη.

Στις 11 Απριλίου 1713 ο βασιλιάς της Ισπανίας Φίλιππος Ε' υπέγραψε συνθήκη με την οποία παρέδωσε στη Μεγάλη Βρετανία το Γιβραλτάρ, ενώ εγκατέλειψε τη Σικελία και την Ισπανία. Βάσει αυτής της συνθήκης οι Άγγλοι διατηρούν μέχρι και σήμερα τα κυριαρχικά τους δικαιώματα στο Γιβραλτάρ. Ταυτόχρονα, η Αυστρία κατέλαβε τις Ισπανικές Κάτω Χώρες που ανήκαν στην Ισπανία για 150 χρόνια. Η συνθήκη της 26ης Ιουνίου 1714 επανέφερε την ειρήνη με τις Ηνωμένες Επαρχίες (Ολλανδία) και εκείνη της 6ης Φεβρουαρίου του ίδιου έτους με την Πορτογαλία. Με τις συμφωνίες της Ουτρέχτης εγκαινιάστηκε μια περίοδος δόξας της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, ενώ αντίθετα τερματίστηκε ο γαλλικός επεκτατισμός.