Σταμάτης Πολενάκης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σταμάτης Πολενάκης
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Σταμάτης Πολενάκης (Ελληνικά)
Γέννηση13 Μαρτίου 1970 (1970-03-13) (54 ετών)
Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Ιδιότηταποιητής

Ο Σταμάτης Λ. Πολενάκης είναι Έλληνας ποιητής.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γενικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σταμάτης Πολενάκης (εγγονός του γνωστού Σιφνιού γελοιογράφου Σταμάτη Πολενάκη και γιος του κριτικού και συγγραφέα Λέανδρου Πολενάκη), γεννήθηκε στην Αθήνα το 1970 και σπούδασε στο τμήμα Ισπανικής Λογοτεχνίας του Πανεπιστημίου Complutense της Μαδρίτης. Είναι ποιητής και θεατρικός συγγραφέας. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά από τον Γιάννη Γκούμα και κυρίως από τον Richard Pierce. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. [1]

Παρουσία στο θέατρο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο θεατρικός του μονόλογος «Το τελευταίο όνειρο της Έμιλυ Ντίκινσον» παρουσιάστηκε την άνοιξη του 2008 με την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη στον ομώνυμο ρόλο, μεταφράστηκε στα αγγλικά από τον Richard Pierce και παρουσιάστηκε τον Μάιο του 2012 στο θέατρο της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης. Το μονόπρακτο με τίτλο Ψαρόσουπα παρουσιάστηκε στο θεατρικό αναλόγιο του Εθνικού Θεάτρου την άνοιξη του 2009. Το επόμενο θεατρικό του έργο, Βερολίνο, σε σκηνοθεσία Αθηνάς Στούρνα, παίχτηκε το φθινόπωρο του 2010 στο θέατρο Φούρνος, από τον θίασο "Ωκύπους". Η Ψαρόσουπα και το Βερολίνο έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά από την Jacqueline Razgonnikoff.[2]

Τον Ιούλιο του 2009 προσκλήθηκε ως υπότροφος στο Κέντρο Συγγραφέων και Μεταφραστών της Βαλτικής, στο νησί Γκότλαντ της Σουηδίας. Το Σεπτέμβριο του 2009 συμμετείχε στην συνάντηση θεατρικών συγγραφέων "Dramaticulas" στο Μπουένος Άιρες με την ανάγνωση του έργου "Βερολίνο" στα ισπανικά. Επίσης, ποιήματά του διαβάστηκαν στη Σάλτα, στο Casa de Hernandez - Museo de la Ciudad.[3]

Εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ποίηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Το χέρι του χρόνου (Όμβρος, 2002)
  • Τα γαλάζια άλογα του Φραντς Μαρκ (Οδός Πανός, 2006)
  • Νοτρ Νταμ (Οδός Πανός, 2008)
  • Τα σκαλοπάτια της Οδησσού (Μικρή Άρκτος, 2012)
  • Η ένδοξη πέτρα (Μικρή Άρκτος, 2014)
  • Τα τριαντάφυλλα της Μερσέδες (Μικρή Άρκτος, 2016)

Θέατρο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Βερολίνο (Αιγόκερως, 2010)

Ενδεικτικές Κριτικές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τίτικα Δημητρούλια, «Η ένδοξη πέτρα», Τα ποιητικά

Νίκος Βατόπουλος, «Το επίκεντρο του κόσμου»Καθημερινή

Κριτσέφσκαγια Ευγενία «Υπαρξιακά ποιήματα», Αυγή

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]