Σταμάτης Μανούσης
| Σταμάτης Μανούσης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1905 Κως |
| Θάνατος | 7 Ιουλίου 1981 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός ιατρός |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Ένωσις Κέντρου |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Υπουργός Άνευ Χαρτοφυλακίου της Ελλάδας Υπουργός Υγιεινής της Ελλάδας μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Δωδεκανήσων) |
Ο Σταμάτης Κ. Μανούσης (13 Φεβρουαρίου 1905 - 7 Ιουλίου 1981) ήταν Έλληνας οφθαλμίατρος και πολιτικός από την Κω της Δωδεκανήσου. Υπηρέτησε ως βουλευτής και υπουργός τη δεκαετία του ' 60. Διακρίθηκε για τη φιλοπατρία του και για τη φιλανθρωπική προσφορά κυρίως προς του πατριώτες του. Η κλινική του ήταν και ονομάστηκε "Στέγη των Κώων στην Αθήνα". Ήταν παντρεμένος με την Κική Δασκαλοπούλου.
Ιατρική προσφορά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν ο ιδρυτής και διευθυντής της Οφθαλμολογικής Κλινικής "Μανούση" στην Αθήνα, στην οδό Νεοφύτου Βάμβα 9 (1936-1973).
Στον πόλεμο του 1940-41 υπηρέτησε ως έφεδρος Ανθυπίατρος στον Ελληνικό Στρατό με υπηρεσία κυρίως στο νοσοκομείο του Μεσολογγίου, ο Δήμος του οποίου αργότερα τον παρασημοφόρησε για τις υπηρεσίες του.
Κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου, η κλινική του μεταβλήθηκε σε λαϊκό κατάλυμα, φιλοξενώντας, κατά δεκάδες, ανθρώπους από όλες τις κοινωνικές τάξεις. Συμμετείχε στην Εθνική Αντίσταση (ΕΑΜ) και του αναγνωρίστηκε επίσημα η δράση του αυτή με απόφαση του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Διετέλεσε πρόεδρος της Δωδεκανησιακής Αδελφότητας Πειραιώς, μέλος του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών (1928), πρόεδρος της Γενικής Ένωσης Κώων Αθηνών, και αντιπρόεδρος της Δωδεκανησιακής Νεολαίας Αθηνών.
Ήταν επίσης ανταποκριτής της εφημερίδας “Δωδεκάνησος”(1928), ιδρυτικό μέλος της εδρεύουσας στην Αθήνα Δωδεκανησιακής Ιστορικής και Λαογραφικής Εταιρείας (ΔΙΛΕ), μέλος του φιλολογικού συλλόγου "Παρνασσός", της Ιατρικής Εταιρείας Αθηνών, της Οφθαλμολογικής Εταιρείας Αθηνών (δημοσίευσε εργασίες σε συνέδρια μαζί με τον συνεργάτη του Καθηγητή Θ. Τζανίδη) και μέλος του Δ.Σ. του Διεθνούς Ιπποκρατείου Ιδρύματος Κω (Δ.Ι.Ι. ΚΩ).
Πολιτική σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εξελέγη βουλευτής Δωδεκανήσου σε δυο εκλογικές περιόδους (1963-1964 και 1964-1967) με την Ένωση Κέντρου. Διετέλεσε υπουργός Υγιεινής στην κυβέρνηση Στέφανου Στεφανόπουλου (από τις 17 Σεπτεμβρίου 1965 ως την παραίτησή του, στις 11 Μαΐου 1966). Επίσης, ανέλαβε υπουργός άνευ Χαρτοφυλακίου από τις 11 Μαΐου 1966 ως τις 22 Δεκεμβρίου 1966[1].
Θάνατος και τιμές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η οικογένειά του, πολλά χρόνια μετά το θάνατό του, και μετά από αρκετές προσπάθειες και ενέργειες, υλοποιεί τη γραπτή επιθυμία του, να μεταφερθούν τα οστά του από την Αθήνα και να ενταφιαστούν στη γενέτειρα γη, καθώς το Δημοτικό Συμβούλιο Δήμου Κω, με ομόφωνη απόφαση, παραχώρησε χώρο στο κοιμητήριο ως ένδειξη αναγνώρισης του μεγάλου έργου του στο νησί.
Για το σκοπό αυτό ανηγέρθη καλλιμάρμαρο ταφικό μνημείο με την ανάγλυφη μορφή του, έργο του γλύπτη Τζανουλίνου, όπου ενταφιάστηκαν τα οστά του στις 3 Ιουλίου 2011. Είναι σχεδιασμένο από τον γνωστό αρχιτέκτονα, Γιάννη Βικέλα.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- 7.3.1998 Δωδεκάνησα – Μιλτιάδη Λογοθέτη- 50 χρόνια κοινοβουλευτικού βίου- Οι διατελέσαντες Βουλευτές - ISBN 960-7907-02-2
- Τριάντα χρόνια από τον θάνατο του Σταμάτη Μανούση[νεκρός σύνδεσμος], Ροδιακή, 3-7-2011).
- http://www.nmanousis.gr/index.php/pages/stamatis_manousis
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Κυβέρνησις Στέφανου Στεφανόπουλου Από 17.9.1965 Έως 22.12.1966». Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2013.