Στάθης Ταυλαρίδης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Στάθης Ταυλαρίδης
Προσωπικές πληροφορίες
Ημερ. γέννησης25 Ιανουαρίου 1980 (1980-01-25) (44 ετών)
Τόπος γέννησηςΠροβατάς, Σέρρες, Ελλάδα
Ύψος1,86 μ.
ΘέσηΑμυντικός
Ομάδες νέων
Ελπίς Προβατά
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
1997-2001Ηρακλής66(1)
2001-2004Άρσεναλ1(0)
2003Πόρτσμουθ ΦΚ4(0)
2003-2004Λιλ ΟΣΚ16(0)
2004-2007Λιλ ΟΣΚ77(2)
2007-2010ΑΣ Σαιντ-Ετιέν65(0)
2010-2011ΑΕ Λάρισας24(0)
2011-2012ΟΦΗ25(0)
2012-2015Ατρόμητος Αθηνών59(4)
2015-2017Παναθηναϊκός40(3)
2017Άρης Θεσσαλονίκης15(1)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
1999-2001Ελλάδα Κ2119(2)
2005-2015Ελλάδα3(0)
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα και έχουν ανανεωθεί έως 11 Ιουνίου 2017.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Στάθης Ταυλαρίδης (Προβατάς Σερρών, 25 Ιανουαρίου 1980) είναι Έλληνας πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνίστηκε για τελευταία φορά ως κεντρικός αμυντικός με την ομάδα του Άρη.

Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε συλλογικό επίπεδο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ξεκίνησε την επαγγελματική του σταδιοδρομία το 1997 από τον Ηρακλή Θεσσαλονίκης και τέσσερα χρόνια αργότερα, το 2001 δόθηκε με μεταγραφή στην Άρσεναλ, σε ηλικία 21 ετών. Στον αγγλικό σύλλογο δεν κατάφερε να καθιερωθεί και το 2003 παραχωρήθηκε υπό μορφή δανεισμού για μια περίοδο στην Πόρτσμουθ. Κατά την παραμονή του στην Άρσεναλ μέτρησε συνολικά οκτώ εμφανίσεις, κυρίως σε αγώνες κυπέλλου (FA Cup) και Λιγκ Καπ, ενώ είχε μόλις μία συμμετοχή στην Πρέμιερ Λιγκ.

Στις αρχές του 2004 παραχωρήθηκε στη γαλλική Λιλ, ξανά ως δανεικός, όμως με την ολοκλήρωση της περιόδου υπέγραψε τριετές συμβόλαιο συνεργασίας με τον σύλλογο. Με την ολοκλήρωσή του, τον Ιούνιο του 2007, μετακινήθηκε ως ελεύθερος στη Σεντ Ετιέν, όπου παρέμεινε για μία ακόμη τριετία στο γαλλικό πρωτάθλημα.

Στις 29 Απριλίου 2010 η Λάρισα ανακοίνωσε την επιστροφή του στην Ελλάδα έπειτα από 9 χρόνια απουσίας, υπογράφοντας συμβόλαιο συνεργασίας για τα επόμενα 4 χρόνια.[1] Μετά τον υποβιβασμό όμως της ομάδας του κάμπου, το συμβόλαιο του λύθηκε τον Αύγουστο του 2011. Συνέχισε την καριέρα του για μια περίοδο (2011-12) στον ΟΦΗ και στις 9 Ιουλίου 2012 ανακοινώθηκε η συμφωνία του με τον Ατρόμητο.[2]

Στις 27 Δεκεμβρίου 2014 έγινε γνωστή η συμφωνία του με τον Παναθηναϊκό.[3] Στις 11 Ιανουαρίου σκόραρε το παρθενικό του γκολ με την πράσινη φανέλα απέναντι στον Εργοτέλη, στον δεύτερο μόλις αγώνα του και πρώτο στη Λεωφόρο.

Στη χειμερινή μεταγραφική περίοδο του 2017, συμφώνησε με την ομάδα του Άρη για συμβόλαιο διάρκειας 1,5 έτους.[4]

Στις εθνικές ομάδες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υπήρξε διεθνής με την εθνική Ελπίδων την περίοδο 1999-2001, με τη φανέλα της οποίας πραγματοποίησε 19 συνολικά εμφανίσεις και σημείωσε 2 τέρματα.

Με την εθνική Ανδρών αγωνίστηκε για πρώτη φορά στις 19 Ιουνίου 2005 εναντίον της Ιαπωνίας (0-1), ξεκινώντας ως βασικός από τον τότε ομοσπονδιακό προπονητή Ότο Ρεχάγκελ, στον αγώνα που διεξήχθη στη Γερμανία για τη δεύτερη αγωνιστική της φάσης των ομίλων του κυπέλλου Συνομοσπονδιών 2005, ενώ τρεις ημέρες αργότερα (22 Ιουνίου) πραγματοποίησε τη δεύτερη του συμμετοχή στον αγώνα εναντίον του Μεξικού (0-0), αντικαθιστώντας τον Μιχάλη Καψή. Δέκα χρόνια αργότερα, τον Ιούνιο του 2015, κλήθηκε εκ νέου στην εθνική ομάδα, από τον Σέρχιο Μαρκαριάν,[5] αγωνιζόμενος στην εκτός έδρας φιλική αναμέτρηση εναντίον της Πολωνίας (0-0), όταν στο ημίχρονο του αγώνα αντικατέστησε τον Σωκράτη Παπασταθόπουλο. Έμεινε γνωστός για το λάθος του στην ήττα του Παναθηναϊκού με 3-1 από τον αιώνιο αντίπαλο Ολυμπιακό τη χρονιά 2016. Συγκεκριμένα, έχασε ανεξήγητα την μπάλα από την κατοχή του, με αποτέλεσμα ο επιθετικός Ιντέγιε των ερυθρόλευκων να σημειώσει το τρίτο γκολ της ομάδας του.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]