Σηκουάνας

Μνημείο Παγκόσμιας
Κληρονομιάς της UNESCO

Παρίσι και όχθες του Σηκουάνα
Επίσημο όνομα στον κατάλογο μνημείων Π.Κ.
Χώρα μέλος	Γαλλία
Τύπος	Πολιτιστικό
Κριτήρια	i, ii, vi
Ταυτότητα	600
Περιοχή	Ευρώπη και Βόρεια Αμερική
Ιστορικό εγγραφής
Εγγραφή	1991 (15η συνεδρίαση)
Επεκτάσεις	2006

Σηκουάνας
Πηγές	source of the Seine River
Εκβολές	Μάγχη
Χώρες Λεκάνης	Γαλλία
Χώρα	Γαλλία
Μήκος	776,67 χλμ
Μέση εκροή	500 κυβικά μέτρα το δευτερόλεπτο
Παραπόταμοι	Γιόν, Ουάζ, Loing, École, Andelle, Εσσόν (ποταμός), Ωμπ, Arce, Ardusson, Laigne, Auxence, Barse, Bièvre, Orge, Risle, Epte, Cailly, Voulzie, Melda, Hozain, Yerres, Vaucouleurs, Ource, Mauldre, Orvin, Sarce, Almont, Aubette, Aubette de Meulan, Austreberthe, Brévon, Châtelet, Commerce, Source de la Douix, Faverolle, Lézarde, Mare aux Evées, Noxe, Oison, Resson, Revinson, Robec, Ru d'Orgeval, Ru de Marivel, Ru de Buzot, Sainte-Gertrude, Vallée Javot, Vieille Mer, Telhuet, d:Q21619268, Gambon, ru du canal, Morelle, d:Q48636271, Ερ και Μαρν
wikidata ()

Ο Σηκουάνας (γαλλικά: Seine, προφέρεται [sɛn]) είναι ένας από τους κυριότερους ποταμούς της βορειοδυτικής Γαλλίας. Έχει μήκος 780 χιλιόμετρα και αποτελεί σημαντικότατη υδάτινη εμπορική αρτηρία. Αποτελεί επίσης πόλο έλξης τουριστών, κυρίως στην πόλη του Παρισιού.

Ετυμολογία

Το όνομα «Σηκουάνας» προέρχεται από το λατινικό Sequana, που με τη σειρά του προέρχεται από το κελτικό Sicauna, η ρίζα του οποίου (sak-) σημαίνει «ιερός» και η κατάληξη -onna δηλώνει «πηγή, ποταμός». Στην περιοχή που αποτελεί τώρα τη Νορμανδία, ο Σηκουάνας ήταν γνωστός ως Rodo ή Roto, παραδοσιακές κελτικές ονομασίες για ποταμούς, όπως για παράδειγμα ο Ροδανός.

Πλοήγηση του ποταμού

Ο Σηκουάνας έχει εκβαθυνθεί και ποντοπόρα σκάφη ελλιμενίζονται στη Ρουέν, 120 χιλιόμετρα από τη θάλασσα. Στο Παρίσι, ο ποταμός είναι μόλις 24 μέτρα πάνω από το επίπεδο της θάλασσας και 560 χιλιόμετρα από το στόμιό του, με αποτέλεσμα να έχει αργή ροή και να καθιστά εύκολη την πλοήγησή του.

Το μέσο βάθος του Σηκουάνα σήμερα στο Παρίσι είναι περίπου οκτώ μέτρα, ενώ ελέγχεται και το πλάτος του. Κατά διαστήματα, παρουσιάζεται υπερχείλιση των υδάτων από το σύστημα υπονόμων του Παρισιού, κυρίως κατά περιόδους μεγάλων βροχοπτώσεων, με αποτέλεσμα μεγάλες ποσότητες αστικών λυμάτων να καταλήγουν στον Σηκουάνα.

Ιστορία

Από τo 855, ομάδες Βίκινγκς ανεβαίνουν τον Σηκουάνα, λεηλατούν τη Νορμανδία και πολιορκούν το Παρίσι. Τελικά εγκαθίστανται μόνιμα στην περιοχή κατά το 896. Με τη συνθήκη του Σαιν Κλέρ συρ Επτ (Saint-Clair-sur-Epte) στα 911, το δουκάτο της Νορμανδίας αναγνωρίζεται από τον βασιλιά της Γαλλίας Κάρολο Γ΄, ενώ το όριό του είναι ο μικρός παραπόταμος Επτ (Epte), στην αριστερή όχθη του Σηκουάνα.

Το 1684, ο βασιλιάς Λουδοβίκος ΙΔ΄ εγκαινιάζει τη μηχανή Μαρλύ, που βρίσκεται μέσα στον Σηκουάνα, προκειμένου να αντλήσει το νερό του ποταμού για τις διάφορες υδάτινες κατασκευές και σιντριβάνια στο πάρκο του ανακτόρου των Βερσαλλιών. Από το 1830 αρχίζει η διευθέτηση του Σηκουάνα με την κατασκευή φραγμάτων και υδατοφρακτών.