Σελεύκεια Σαμουλιάς

Η Σελεύκεια ήταν ελληνική πόλη στην Ιτουραία της Κοίλης Συρίας. Βρισκόταν κοντά στη λίμνη Σαμαχωνίτιδα (η σημ. Μερόμ ή Huleh του Ισραήλ).

Η Σελεύκεια αυτή αναφέρεται πολλές φορές από τον Φλάβιο Ιώσηπο (Περί του Ιουδαϊκού πολέμου, IV.1 και Ιωσήπου βίος κεφ.37), ως κώμη. Απαντά στο Ταλμούδ με τους τύπους Selik, Selika, και Selikos και στην αραμαϊκή Βίβλο ως Salwaḳia ή Salwaḳya.

Η πόλη κτίστηκε από τον Αντίοχο Γ΄ μετά την κατατρόπωση των πτολεμαϊκών στρατευμάτων στο όρος Πάνειον (198 π.Χ.). Σκοπός της νεοϊδρυθείσας Σελεύκειας ήταν η φύλαξη των νέων περιοχών που περιήλθαν στην σελευκιδική κατοχή. Αρχικά ήταν φαίνεται σελευκιδικό οχυρό που με την πάροδο του χρόνου μετεξελίχθηκε σε κανονική ελληνιστική πόλη. Από υπόθεση του ερευνητή Grätz -βασισμένη σε σχόλιο του χρονικού Megillat Taanit- τα υπολείμματα των ηττημένων Φαρισαίων κατέφυγαν στη Σελεύκεια προκειμένου να γλιτώσουν την καταδίωξη του Ιουδαίου βασιλιά Αλεξάνδρου Ιανναίου (103 -76 π.Χ.). Τελικά η σελευκιδική πόλη έπεσε στα χέρια του τελευταίου (83/2 π.Χ.), ο οποίος και την κατέστρεψε. Έκτοτε εξέπεσε σε χωριό. Κατά την επανάσταση των Εβραίων εναντίον των Ρωμαίων το 66 μ.Χ., η Σελεύκεια πρωτοστάτησε, μαζί με την γειτονική πόλη Γάμαλα, και τη Σογάνη.

Την θέση της αρχαίας Σελεύκειας κατέχει η σημερινή πόλη Siluqiye στα σύνορα Ισραήλ-Συρίας.

Πηγές

• The armies of the Hasmonaeans and Herod: from Hellenistic to Roman frameworks από τον Israel Shatzman.
• Religion, ethnicity and identity in ancient Galilee: a region in transition των Jürgen Zangenberg, Harold W. Attridg και Dale B. Martin.
• Johann Gustav Droysen, Ιστορία των Επιγόνων του Μεγάλου Αλεξάνδρου, εκδ. ελεύθερη σκέψις.