Σβάντεβιτ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Άγαλμα του θεού Σβάντεβιτ στη Νήσο Ρούγκεν

Με τις ονομασίες Σβάντοβιτ, Σβέντοβιτ, Σβάντεβιτ και Σβιέτοβιτ είναι γνωστός στη σλαβική μυθολογία ο θεός του πολέμου, της βλάστησης και της αφθονίας. Συνήθως απεικονιζόταν κρατώντας στο ένα χέρι το σπαθί του και στο άλλο ένα κέρας με οίνο ή καρπούς, ενώ συνηθέστερη απεικόνισή του σε αγάλματα είναι με τέσσερα κεφάλια που κοιτάνε σε διαφορετικές κατευθύνσεις, συμβολίζοντας τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα ή και τις τέσσερις εποχές του χρόνου.

Ο κυριότερος ναός του θεού Σβάντεβιτ βρισκόταν στη Νήσο Ρούγκεν στη Βαλτική Θάλασσα, όπου λειτουργούσε μαντείο που έδινε χρησμούς παρατηρώντας τη συμπεριφορά ενός λευκού αλόγου, συμβόλου του θεού. Ο ναός περιείχε επίσης και τους θησαυρούς της τοπικής φυλής και φυλασσόταν από τους πολεμιστές της. Αποτελούσε πνευματικό κέντρο των Σλάβων της Βαλτικής και καταστράφηκε το 1168 από τους Δανούς.

Με την έλευση του χριστιανισμού, πολλές θεότητες αρχαίων θρησκειών αντικαθίσταντο από χριστιανικούς αγίους, πολλές φορές υιοθετώντας και ενσωματώνοντας στη νέα θρησκεία παλαιότερες τελετές και γιορτές. Έτσι, φαίνεται πως ανάμεσα στους σερβικούς πληθυσμούς, ο θεός Σβάντεβιτ αντικαταστάθηκε από τον Άγιο Βίτο: η λατρεία του εν μέρει διατηρείται κατά τη γιορτή του Αγίου Βίτου, Βίντοβνταν, μια από τις πιο σημαντικές γιορτές της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Η μορφή του Σβάντοβιτ απεικονίζεται και στον πίνακα του Τσέχου ζωγράφου Άλφονς Μούχα "Η γιορτή του Σβάντοβιτ".

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]