Αλφόνς Λαβεράν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Σαρλ Λουί Αλφόνς Λαβεράν)
Σαρλ Λουί Αλφόνς Λαβεράν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Alphonse Laveran (Γαλλικά)
Γέννηση18  Ιουνίου 1845[1][2][3]
Παρίσι[4]
Θάνατος18  Μαΐου 1922[5][1][3]
Παρίσι[4]
Τόπος ταφήςΚοιμητήριο του Μονπαρνάς
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία[6]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[7]
ΣπουδέςΛύκειο Λουί-λε-Γκραν[8]
Faculté de médecine de Strasbourg
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμικροβιολόγος
παρασιτολόγος[9]
βοτανολόγος
ερευνητής
ΕργοδότηςΙνστιτούτο Παστέρ
French Defence Health service
Οικογένεια
ΣύζυγοςSophie-Marie Pidancet
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχεςΓαλλοπρωσικός πόλεμος
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσειςβραβείο Νόμπελ Ιατρικής και Φυσιολογίας (1907)[10][11]
Μετάλλιο Κοτένιους (1895)
αλλοδαπό μέλος της Βασιλικής Εταιρείας του Λονδίνου (23  Μαρτίου 1916)[12]
Ταξιάρχης της Λεγεώνας της Τιμής (31  Δεκεμβρίου 1912)[13]
Edward Jenner Medal
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Σαρλ Λουί Αλφόνς Λαβεράν (Charles Louis Alphonse Laveran, 18 Ιουνίου 1845 - 18 Μαΐου 1922) ήταν Γάλλος ιατρός ο οποίος βραβεύτηκε με το Νόμπελ Ιατρικής και Φυσιολογίας το 1907 επειδή ανακάλυψε ότι παρασιτικά πρωτόζωα είναι οι αιτιολογικοί παράγοντες λοιμωδών ασθενιών όπως η ελονοσία και η τρυπανοσωμίαση. Ακολουθώντας τα βήματα του πατέρα του, Λουί Τεοντόρ Λαβεράν, έγινε στρατιωτικός γιατρός. Απέκτησε το πτυχίο του στην ιατρική από το Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου το 1867.

Με την έναρξη του Γαλλο-Πρωσικού Πολέμου το 1870, κατατάχθηκε στο γαλλικό στρατό. Σε ηλικία 29 ετών έγινε πρόεδρος στρατιωτικών νόσων και επιδημιών στο Βαλ-ντε-Γκρας. Στο τέλος της θητείας του το 1878 δούλευε στην Αλγερία, οπού και πραγματοποίησε τα σημαντικότερα κατορθώματά του. Ανακάλυψε ότι το πρωτόζωο παράσιτο πλασμώδιο προκαλεί την ελονοσία και ότι το τρυπανόσωμα προκαλεί τρυπανοσωμίαση ή νόσο του ύπνου.[14] Το 1894 επέστρψε στη Γαλλία οπού υπηρέτησε σε διάφορες στρατιωτικές ιατρικές υπηρεσίες. Το 1896 έγινε μέλος του ινστιτούτου Παστέρ και από αυτή τη θέση τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ. Με τα μισά χρήματα τα οποία του απονεμήθηκαν μαζί με το βραβείο ίδρυσε το εργαστήριο τροπικής ιατρικής του ινστιτούτου Παστέρ. Το 1908 ίδρυσε τη κοινότητα εξωτικής παθολογίας (Société de Pathologie Exotique).[15]

Ο Λαβεράν έγινε μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας Επιστημών το 1893 και του απονεμήθηκε ο τίτλος του Διοικητή της Εθνικής Φρουράς της Λεγεώνας της Τιμής το 1912.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12511339m. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. 2,0 2,1 (Γαλλικά) Βάση δεδομένων Léonore. Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας. LH//1506/1. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) Find A Grave. 74901767. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. 4,0 4,1 «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2015.
  5. «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 27  Σεπτεμβρίου 2015.
  6. «Didier Sicard : "Il est urgent d'enquêter sur l'origine animale de l'épidémie de Covid-19"». (Γαλλικά) 27  Μαρτίου 2020. Ανακτήθηκε στις 29  Μαρτίου 2020.
  7. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12511339m. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  8. Ανακτήθηκε στις 8  Ιουλίου 2019.
  9. Ανακτήθηκε στις 24  Ιουνίου 2019.
  10. «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1907». (Αγγλικά) Ίδρυμα Νόμπελ. Ανακτήθηκε στις 4  Μαΐου 2020.
  11. «Table showing prize amounts». (Αγγλικά) Ίδρυμα Νόμπελ. Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 4  Μαΐου 2020.
  12. «List of Royal Society Fellows 1660-2007». Complete List of Royal Society Fellows 1660-2007. Βασιλική Εταιρεία. σελ. 212.
  13. (Γαλλικά) Βάση δεδομένων Léonore. Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας.
  14. Nye, Edwin R (2002). «Alphonse Laveran (1845–1922): discoverer of the malarial parasite and Nobel laureate, 1907». Journal of Medical Biography 10 (2): 81–7. PMID 11956550. 
  15. Garnham, PC (1967). «Presidential address: reflections on Laveran, Marchiafava, Golgi, Koch and Danilewsky after sixty years». Transactions of the Royal Society of Tropical Medicine and Hygiene 61 (6): 753-64. doi:10.1016/0035-9203(67)90030-2. PMID 4865951.