Σαν Κάρλο άλλε Κουάτρο Φοντάνε

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σαν Κάρλο άλλε Κουάτρο Φοντάνε
Χάρτης
Είδοςεκκλησία[1][2]
Αρχιτεκτονικήμπαρόκ αρχιτεκτονική και μπαρόκ
Διεύθυνσηvia del Quirinale, 23 - Roma[2]
Γεωγραφικές συντεταγμένες41°54′7″N 12°29′27″E
ΘρήσκευμαΚαθολικισμός[3]
Θρησκευτική υπαγωγήρωμαιοκαθολική επισκοπή της Ρώμης
Διοικητική υπαγωγήΡώμη[2]
ΤοποθεσίαΜόντι
ΧώραΙταλία[1][2]
Έναρξη κατασκευήςΙουλίου 1638
ΑρχιτέκτοναςΦραντσέσκο Μπορομίνι
Προστασίαιταλικό πολιτισμικό αγαθό[2]
Ιστότοπος
Επίσημος ιστότοπος
Commons page Πολυμέσα

Σαν Κάρλο άλλε Κουάτρο Φοντάνε (ιταλ. San Carlo alle Quattro Fontane, μτφρ. Άγιος Κάρολος στις Τέσσερις Κρήνες) είναι χριστιανικός ναός στην πόλη της Ρώμης. Αποτελεί έργο ενός μεγάλου Ιταλού αρχιτέκτονα, του Φραντσέσκο Μπορομίνι (1599-1667) και κατασκευάστηκε κατά την περίοδο 1638-1641. Θεωρείται ένα από τα αριστουργήματα της μπαρόκ αρχιτεκτονικής και μνημείο των ικανοτήτων του αρχιτέκτονα που τον εμπνεύστηκε.

Ιστορικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η εκκλησία αυτή είναι αφιερωμένη στον Μπορομέο, τον Μιλανέζο καρδινάλιο του 16ου αιώνα που αγιοποιήθηκε το 1620. Είναι τόσο μικρή σε μέγεθος, που θα χωρούσε σε έναν βραχίονα της Βασιλικής του Αγίου Πέτρου. Για το λόγο αυτό την ονομάζουν επίσης «Σαν Καρλίνο». Όσο για τον προσδιορισμό «στις τέσσερις κρήνες» αυτός προκύπτει από το σύμπλεγμα αγαλμάτων που κοσμούν το σταυροδρόμι ακριβώς έξω από την εκκλησία. Πρόκειται για τις Τέσσερις Κρήνες, μια ομάδα μικρών σιντριβανιών που χτίστηκαν στο υψηλότερο σημείο του Κυρινάλιου λόφου, και που απεικονίζουν τέσσερις θεότητες ξαπλωμένες ανάμεσα σε ζώα και βλάστηση.

Την εκκλησία παρήγγειλε το ισπανικό Τάγμα των Τριαδικών, ρόλος του οποίου ήταν να πληρώνει λύτρα για τους χριστιανούς ομήρους ή σκλάβους των Αράβων.

Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο θόλος του Σαν Καρλίνο με τα κρυφά παράθυρα.

Τόσο στην πρόσοψη όσο και στο εσωτερικό οι χυτές καμπύλες προσθέτουν φως και ζωντάνια στον περιορισμένο χώρο. Η γεωμετρική πολυπλοκότητα των διαπλεκόμενων οβάλ σχημάτων και των κύκλων προσφέρει αίσθημα απλοχωριάς. Ο οβάλ θόλος και ο μικρός φεγγίτης είναι ιδιαίτερα ευφάνταστα. Οι διαστάσεις του θόλου είναι 25,80 μέτρα επί 16,25 μέτρα και είναι διακοσμημένος με ένα περίπλοκο γεωμετρικό σχέδιο ανάγλυφων σταυρών. Οβάλ, οχταγώνων και εξάγωνων. Το παράθυρο στην κορυφή δείχνει σύννεφα που ανοίγουν ώστε να κατέβει ένα λευκό περιστέρι, σύμβολο της αγνότητας του πνεύματος, της λύτρωσης, της αναγέννησης και της ειρήνης.

Η πρόσοψη, που είναι ιδιαίτερα ασυνήθιστη, αποτελεί ένα από τα τελευταία έργα του δημιουργού της. Φτερωτά χερουβείμ οριοθετούν κόγχες αγαλμάτων, με το κεντρικό να είναι αυτό του Αγίου Καρόλου Μπορομέο από τον Αντόνιο Ράτζι. Στο πλάι συναντούμε τα αγάλματα του Αγίου Ιωάννη της Μάτα και του Αγίου Φίληξ του Βαλουά, ιδρυτών του Τάγματος των Τριαδικών.

Στο σκευοφυλάκιο διατηρείται πίνακας του Οράτσιο Μπορτζιάνι με τον Σαν Κάρλο, που ανάγεται στο 1611. Σε μια μικρή αίθουσα φυλάσσεται πορτρέτο του ίδιου του Μπορομίνι, ενώ φορά το Σταυρό των Τριαδικών. Στην κρύπτη υπάρχει ένα παρεκκλήσιο το οποίο επρόκειτο να χρησιμοποιηθεί ως τάφος του μεγάλου αρχιτέκτονα. Ωστόσο, επειδή τελικά έγινε αυτόχειρ, δεν επετράπη ο ενταφιασμός του στην εκκλησία.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 3833. Ανακτήθηκε στις 31  Ιουλίου 2018.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 dati.beniculturali.it.
  3. Ανακτήθηκε στις 6  Ιανουαρίου 2021.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • "Ρώμη", σειρά Οδηγοί του Κόσμου, εκδόσεις Η Καθημερινή Α.Ε., Dorling Kindersley

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Συντεταγμένες: 41°54′06″N 12°29′27″E / 41.90167°N 12.49083°E / 41.90167; 12.49083