Σάλβα Κιίρ Μαγιαρντίτ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Σάλβα Κίιρ)
Σάλβα Κιίρ Μαγιαρντίτ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Salva Kiir Kuethpiny Mayardit (Ντίνκα)
Γέννηση13  Σεπτεμβρίου 1951[1][2]
Bahr el Ghazal
Χώρα πολιτογράφησηςΝότιο Σουδάν (από 2011)
Σουδάν (1951–2011)
ΘρησκείαΚαθολικισμός
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
στρατιωτικός
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαSudan People's Liberation Movement
Οικογένεια
ΣύζυγοςMary Ayen Mayardit
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςστρατηγός
Πόλεμοι/μάχεςFirst Sudanese Civil War και Δεύτερος εμφύλιος πόλεμος στο Σουδάν
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαPresident of South Sudan (από 2011)
Vice President of South Sudan (9  Ιουλίου 2005 – 30  Ιουλίου 2005)[3]
Αντιπρόεδρος του Σουδάν (2005–2011)[4][5][6]
Minister of Cabinet Affairs (2018–2019)[7]
Minister of Higher Education (2011)[8]
Minister of Higher Education (2017–2018)[8]
Minister of Higher Education (2017)[8]
Minister of Health of South Sudan (2015)[9]
President of Southern Sudan (2005–2011)[10]
Vice-President of Southern Sudan (Ιουλίου 2005 – Αύγουστος 2005)[11]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Σάλβα Κιίρ Μαγιαρντίτ (Salva Kiir Mayardit, 1951-) είναι ο πρώτος Πρόεδρος της ανεξάρτητης Δημοκρατίας του Νότιου Σουδάν.

Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανήκει στη φυλή των Ντίνκα, παρότι είναι από διαφορετική φατρία σε σύγκριση με τον πρώην πρόεδρο του Νοτιότερου Σουδάν Τζον Γκαράνγκ. Στα τέλη της δεκαετίας του 1960, ο Κιίρ έγινε μέλος των Ανιάνια στον πρώτο εμφύλιο πόλεμο του Σουδάν. Ως την υπογραφή συμφωνίας το 1972 στην Αντίς Αμπέμπα, ήταν χαμηλόβαθμος αξιωματικός του στρατού.[12] Το 1983 όταν ο Γκαράνγκ προσχώρησε στους στασιαστές του στρατού, αντί να τους καταστείλει όπως ήταν η αποστολή του, ο Κιίρ και άλλοι ηγέτες του Νότου έγιναν μέλη του Κινήματος Απελευθέρωσης του Λαού του Σουδάν (SPLM) κατά τον δεύτερο εμφύλιο πόλεμο του Σουδάν. Ο Γκαράνγκ είχε ελάχιστη στρατιωτική πείρα και βασιζόταν στους βετεράνους των Ανιάνια, στους οποίους ανήκε και ο Κιίρ, με σκοπό να διεξαγάγουν μάχες στο έδαφος.[13] Εν τέλει ο Κιίρ ανήλθε στην υψηλότερη βαθμίδα και έγινε αρχηγός της στρατιωτικής πτέρυγας του SPLA.[12]

Αμφιλεγόμενα σχόλια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο πολιτικός δεν αποχωρίζεται σχεδόν ποτέ το καουμπόικου τύπου καπέλο του[14]. Σε δηλώσεις του προς τον ραδιοφωνικό σταθμό Radio Netherlands Worldwide ο Μαγιαρντίτ δήλωσε ότι η ομοφυλοφιλία δεν είναι εντός του "χαρακτήρα" του λαού του Νότιου Σουδάν. Αναφέρθηκε στο φαινόμενο ως κάτι για το οποίο δεν μιλά ο κόσμος ιδιαίτερα στο Νότιο Σουδάν και κάτι που καταδικάζεται και δεν θα αφήσουν οποιονδήποτε να το εισάγει ή να το εξάγει στο Σουδάν. Για τον Κιίρ, η ομοφυλοφιλία είναι "διανοητική ασθένεια" και την συνδέει με τον αμοραλισμό της Δύσης.[15]

Αντιπρόεδρος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μαγιαρντίτ με στρατιωτική στολή.

Το 2004 σημειώθηκε απόπειρα να απομακρυνθεί ο Κιίρ από την αρχηγία του στρατού του SPLA και λίγο έλειψε να διαιρεθεί η οργάνωση.[12] Έπειτα από την υπογραφή ειρηνευτικής συμφωνίας, με βάση την οποία τερματίστηκε ο πόλεμος τον Ιανουάριο του 2005, διορίστηκε αντιπρόεδρος του Νοτιότερου Σουδάν. Ύστερα από το θάνατο του Γκαράνγκ σε δυστύχημα με ελικόπτερο στις 30 Ιουλίου 2005, ο Μαγιαρντίτ ανέλαβε πρώτος αντιπρόεδρος του Σουδάν και πρόεδρος του Νοτιότερου Σουδάν (Southern Sudan). Είναι δημοφιλής στις τάξεις της στρατιωτικής πτέρυγας του SPLM για τις νίκες του στο πεδίο της μάχης και για την ασαφή στάση του πριν την απόσχιση του Νότιου Σουδάν.[12]

Τα σχόλια του Κιίρ τον Οκτώβριο του 2009 για το επικείμενο δημοψήφισμα με θέμα την ανεξαρτησία ήταν ότι το τελευταίο θα αποτελούσε επιλογή του "να είναι κάποιος πολίτης δεύτερης κατηγορίας μέσα στην ίδια του τη χώρα " ή "να είναι ελεύθερος εντός ενός ανεξάρτητου κράτους".[16] Τον Ιανουάριο του 2010 έγινε γνωστό ότι ο Μαγιαρντίτ δεν θα λάμβανε μέρος στις προεδρικές εκλογές στο Σουδάν, αλλά θα εστίαζε στην επανεκλογή του στην προεδρία του Νοτιότερου Σουδάν. Αυτό ερμηνεύτηκε ως αποδοχή της λύσης της απόσχισης και της ανεξαρτησίας από την οργάνωση SPLM και μάλιστα σε προτεραιότητα.[17]

Εκλογές 2010 και ανεξαρτησία 2011[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις γενικές εκλογές στο Σουδάν το 2010 ο Κιίρ επανεξελέγη με ποσοστό 93% των ψήφων. Υποστηρικτές της δημοκρατίας επέκριναν την διαδικασία των εκλογών σε όλο το Σουδάν, όπως επίσης και οι διεθνείς παρατηρητές. Η σαρωτική επανεκλογή του Μαγιαρντίτ ερμηνεύτηκε ως το "πρώτο βήμα" για την απόσχιση.[18] Έπειτα από την επανεκλογή του, ο Ομάρ αλ-Μπασίρ επαναδιόρισε τον Κιίρ στο αξίωμα του πρώτου αντιπροέδρου του Σουδάν, σύμφωνα με το προσωρινό Σύνταγμα.[19]

Τον Ιανουάριο του 2011 διεξήχθη δημοψήφισμα, όπου οι πολίτες σε ποσοστό σχεδόν 99% ψήφισαν υπέρ της απόσχισης από τον Βορρά και της ανεξαρτησίας.[20][21]

Συνακόλουθα, στις 9 Ιουλίου 2011 το Νότιο Σουδάν αποσπάστηκε από το Σουδάν και έγινε ανεξάρτητο κράτος[22]. Πρώτος πρόεδρος του νεοσύστατου κράτους ορκίστηκε ο Μαγιαρντίτ, ο οποίος ανακοίνωσε την χορήγηση αμνηστίας σε όλες τις ένοπλες οργανώσεις.[23]

Στις 23 Ιουλίου 2013 ο Μαγιαρντίτ απέλυσε το σύνολο των μελών της κυβέρνησής του, μαζί με τον αντιπρόεδρο Ρίεκ Μακάρ.

Απόπειρα πραξικοπήματος 2013 και εμφύλιος πόλεμος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 15 Δεκεμβρίου 2013 εκδηλώθηκε αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος με στόχο την ανατροπή του Μαγιαρντίτ. Ο πρώην αντιπρόεδρος Μακάρ θεωρήθηκε ως ύποπτος και υποκινητής του.[24] Ο Μακάρ αρνήθηκε ότι είχε σχέση με το πραξικόπημα, για το οποίο συνελήφθη στις 17 Δεκεμβρίου ο πρώην υπουργός Οικονομικών, Κόστι Μανίμπε.[25] Έπειτα από την απόπειρα πραξικοπήματος ακολούθησαν μάχες, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν μόνο τις πρώτες ημέρες, περισσότερα από 400 με 500 άτομα.[26] Τον Μάιο του 2014 υπογράφτηκε ειρηνευτική συμφωνία στην Αντίς Αμπέμπα για άμεση κατάπαυση του πυρός και σχηματισμό μεταβατικής κυβέρνησης, προτού θεσπιστεί ένα νέο σύνταγμα και διεξαχθούν νέες εκλογές.[27] Οι συγκρούσεις αναζωπυρώθηκαν μέσα στο 2014 και στις αρχές του 2015 διεξήχθησαν ειρηνευτικές συνομιλίες ανάμεσα στον Κίιρ Μαγιαρντίτ και τον Μακάρ. Οι δύο άνδρες υπέγραψαν μια νέα ειρηνευτική συμφωνία για κατάπαυση του πυρός και θεσμοθέτηση δεύτερης θέσης αντιπροέδρου στις 2 Φεβρουαρίου 2015.[28]

2018[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 12 Ιουλίου 2018 με απόφαση του Κοινοβουλίου, παρατάθηκε η θητεία του προέδρου Κίιρ για άλλα 3 έτη.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. kiir-mayardit-salva. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. 2,0 2,1 (Γερμανικά) Munzinger Personen. 00000028346. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2022.
  4. Felix S. Bethke: «Database of Cabinet Politics in Sub-Sahara Africa» (Αγγλικά) Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2022.
  5. «List of Sudan’s national unity government». 20  Σεπτεμβρίου 2005. Ανακτήθηκε στις 29  Ιουνίου 2022.
  6. Whogov Dataset. Ανακτήθηκε στις 29  Ιουνίου 2022.
  7. Ανακτήθηκε στις 24  Ιουνίου 2022.
  8. 8,0 8,1 8,2 Ανακτήθηκε στις 24  Ιουνίου 2022.
  9. Ανακτήθηκε στις 24  Ιουνίου 2022.
  10. Ανακτήθηκε στις 26  Ιουνίου 2022.
  11. Ανακτήθηκε στις 26  Ιουνίου 2022.
  12. 12,0 12,1 12,2 12,3 «Profile: Salva Kiir». BBC News. 2-8-2005. http://news.bbc.co.uk/2/hi/africa/4738295.stm. Ανακτήθηκε στις 26-1-2010. 
  13. Johnson, Douglas H. (2003). The Root Causes of Sudan's Civil Wars. Indiana University Press. σελ. 66. ISBN 0253215846. 
  14. Τα Νέα, Ο «καουμπόης» της Μαύρης Ηπείρου, 9-7-2011.
  15. «South Sudan President Condemns Homosexuality». African Activist News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-09-03. https://web.archive.org/web/20110903101638/http://www.africanactivist.org/2010/08/south-sudan-president-condemns.html. Ανακτήθηκε στις 2011-07-10. 
  16. «S. Sudan president makes first call for independence». Reuters. 31-10-2009. http://www.reuters.com/article/idUSTRE59U1FT20091031. Ανακτήθηκε στις 26-1-2010. 
  17. «Sudan would accept separation, says President Bashir». BBC News. 19-1-2010. http://news.bbc.co.uk/2/hi/africa/8468760.stm. Ανακτήθηκε στις 10-7-2010. 
  18. Gettleman, Jeffrey (26-4-2010). «Bashir Wins Election as Sudan Edges Toward Split». The New York Times. http://www.nytimes.com/2010/04/27/world/africa/27sudan.html?hp. 
  19. Salva Kiir and Ali Osman appointed deputies of Sudan’s President Αρχειοθετήθηκε 2013-06-07 στο Wayback Machine. Sudan Tribune, 29-5-2010
  20. Southern Sudan Referendum 2011. «Results for the Referendum of Southern Sudan | Southern Sudan Referendum 2011». Southernsudan2011.com. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2011. 
  21. «Επιβεβαιώθηκε το συντριπτικό ποσοστό για την απόσχιση του Νοτίου Σουδάν». Ελευθεροτυπία. 7 Φεβρουαρίου 2011. 
  22. Capital.gr, Σουδάν: Οριστική απόσχιση του Νότιου Σουδάν, 9-7-2011.
  23. http://www.skai.gr/news/world/article/174527/amnisia-se-oles-tis-enoples-organoseis-anakoinose-o-proedros-tou-n-soudan/ Αρχειοθετήθηκε 2011-09-15 στο Wayback Machine. Αμνηστία σε όλες τις ένοπλες οργανώσεις ανακοίνωσε ο πρόεδρος του Ν. Σουδάν], Σκάι, 9-7-2011.
  24. Πραξικόπημα εν εξελίξει στο Νότιο Σουδάν, enet.gr, 18-12-2013.
  25. ΟΗΕ: Κίνδυνος για γενίκευση της βίας στο Νότιο Σουδάν Αρχειοθετήθηκε 2013-12-23 στο Wayback Machine., prisonplanet.gr, 18-12-2013.
  26. ΟΗΕ: «Εκατοντάδες» οι νεκροί στο Νότιο Σουδάν, naftemporiki.gr, 18-12-2013.
  27. Συμφωνία για κατάπαυση του πυρός στο Νότιο Σουδάν, Sigma Live, 11-5-2014.
  28. Aaron Masho and Katy Migiro, South Sudan's warring sides sign another ceasefire deal Αρχειοθετήθηκε 2015-02-02 στο Wayback Machine., Reuters, 2-2-2015.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]