Ρούντολφ Μπούλτμαν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ρούντολφ Μπούλτμαν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Rudolf Bultmann (Γερμανικά)
Γέννηση20  Αυγούστου 1884[1][2][3]
Wiefelstede[4]
Θάνατος30  Ιουλίου 1976[1][2][3]
Μάρμπουργκ[5]
Τόπος ταφήςMain Cemetery of Marburg
Χώρα πολιτογράφησηςΓερμανία[6]
Θρησκείαliberal Christianity
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά[7]
Αγγλικά[8]
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Τύμπιγκεν
Πανεπιστήμιο του Μάρμπουργκ
Πανεπιστήμιο Χούμπολτ[9]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταθεολόγος[10][11]
διδάσκων πανεπιστημίου
φιλόσοφος[12]
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο του Μάρμπουργκ
Πανεπιστήμιο του Γκίσεν
Πανεπιστήμιο του Βρότσουαφ
Αξιοσημείωτο έργοThe New Testament and Mythology
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΜεγαλόσταυρος του Τάγματος της Αξίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας
Τάγμα της Αξίας για τις Τέχνες και Επιστήμες
Reuchlin Award (1957)
Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Αξίας της Γερμανίας
Goethe-Plakette des Landes Hessen (1954)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ρούντολφ Καρλ Μπούλτμαν (Rudolf Karl Bultmann, 20 Αυγούστου 188430 Ιουλίου 1976) ήταν Γερμανός λουθηρανός θεολόγος, ο οποίος θεωρείται ένας από τους σπουδαιότερους του 20ου αιώνα. Επίσης, διετέλεσε για περισσότερο από τρεις δεκαετίες καθηγητής της Καινής Διαθήκης στο Πανεπιστήμιο του Μάρμπουργκ.

Υπόβαθρο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μπούλτμαν γεννήθηκε στο Βίφελστέντε,κοντά στο Όλντενμπουργκ της Βόρειας Γερμανίας, και ήταν γιος Λουθηρανού εκκλησιαστικού λειτουργού. Πήρε το απολυτήριό του από το Γυμνάσιο Άλτες του Όλντενμπουργκ, ενώ μελέτησε Θεολογία στο Τύμπιγκεν. Ύστερα από δύο φοιτητικές περιόδους, ο Μπούλτμαν πήγε στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου όπου φοίτησε για μεγαλύτερο διάστημα, και επέστρεψε τελικά στο Μάρμπουργκ. Αποφοίτησε το 1910 από το Μάρμπουργκ, με μια διατριβή πάνω στις επιστολές του Αποστόλου Παύλου. Δύο χρόνια αργότερα έγινε λέκτορας της Καινής Διαθήκης στο πανεπιστήμιο του Μάρμπουργκ, μετά από αίτηση διορισμού που κατέθεσε, όμως ως καθηγητής πλήρων προσόντων διορίστηκε το 1921, όταν και επέστρεψε στο Μάρμπουργκ, μετά από μικρό διάλειμμα στα Πανεπιστήμια του Μπρεσλάου και του Γκίσεν. Εκεί παρέμεινε ως το 1951, όταν και συνταξιοδοτήθηκε. Παράλληλα εργάσθηκε και ως πάστορας μεταξύ των φοιτητών[13]

Η ιστορία του Μπούλτμαν σχετικά με τη Συνοπτική παράδοση το 1921 ακόμα και σήμερα αξιολογείται και εκτιμάται από την θεολογική κοινότητα ως ένα εξαίσιο έργο σχετικά με τη έρευνα πάνω στα Ευαγγέλια, ακόμα και από αναλυτές οι οποίοι απορρίπτουν τις αναλύσεις του σχετικά με τον συμβατικό ρητορικό τρόπο ή των αφηγηματικών κεφαλαίων και τις ιστορικά προσανατολισμένες αρχές που αποκαλούνται «κριτικές φόρμες», των οποίων ο Μπούλτμαν υπήρξε υπέρμαχος.

Επίσης ήταν μέλος της Ομολογητικής Εκκλησίας[14] και διατήρησε κριτική στάση προς τον εθνικοσοσιαλισμό. Μίλησε ενάντια στην κακομεταχείριση των Εβραίων, ενάντια στις εθνικιστικές υπερβολές και ενάντια στην απόλυση των μη-Άριων Χριστιανών υπουργών.

Θεολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συνεργάτης στην αρχή του γνωστού Ελβετού θεολόγου Καρλ Μπαρτ που με τη διαλεκτική θεολογία του ή θεολογία της κρίσεως αντιτέθηκε στη φιλεύθερη προτεσταντική θεολογία του 19ου αιώνα και στράφηκε προς πνευματικότερα επίπεδα κατανόησης της Αγίας Γραφής Αργότερα θα διαχωρίσει τη θέση του εκπροσωπώντας μια περισσότερο ανθρωπολογική και υπαρξιακή ερμηνεία της Αγίας Γραφής με τη βοήθεια της φιλοσοφικής σκέψεως και ορολογίας του Μάρτιν Χάιντεγκερ.

Το 1941 εφάρμοσε τις «κριτικές φόρμες» στο Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον, στο οποίο και διέκρινε παρουσία «χαμένων» σημείων στα οποία ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, πίστευε πως εξαρτήθηκε. Αυτή η μονογραφία, που είναι ιδιαίτερα αμφισβητούμενη ακόμα και σήμερα, αποτέλεσε ορόσημο στην έρευνα πάνω στον ιστορικό Ιησού. Το ίδιο έτος με τη διατριβή του σχετικά με την Καινή Διαθήκη και τη Μυθολογία, πρότεινε στους μεταφραστές, για το πρόβλημα της απομυθοποίησης του μηνύματος της Καινής Διαθήκης, να αντικαταστήσουν την παραδοσιακή θεολογία με τη φιλοσοφία του συναδέλφου του και φιλοσόφου Μάρτιν Χάιντεγκερ, ώστε να καταστεί προσιτή στο σύγχρονο μορφωμένο ακροατήριο, η πραγματικότητα των διδασκαλιών του Χριστού. Ο Μπούλτμαν παρέμεινε πεπεισμένος πως η αφήγηση της ζωής του Ιησού, προσέφερε θεολογία με μορφή ιστορικής διήγησης. Έτσι τα μαθήματά του, διδάχθηκαν αυστηρώς σε μια οικεία μυθική γλώσσα. Δεν απέκλειε βέβαια και την παραδοσιακή ερμηνεία, αλλά στόχο είχε μια πιο κατανοητή γλώσσα για το σύγχρονο άνθρωπο. Ο Μπούλτμαν επίσης πίστευε, πως η πίστη έπρεπε να γίνει μια καθημερινή πραγματικότητα και αυτό διότι οι άνθρωποι εμφανίζονταν διαρκώς απογοητευμένοι. Ανέφερε μάλιστα χαρακτηριστικά: «Η πίστη πρέπει να είναι μια καθορισμένης ζωτικής σημασία πράξη θέλησης και όχι μια μια επιλογή και "αρχαίων αποδείξεων"».[15]

Μερικοί μελετητές έκριναν τον Μπούλτμαν και άλλους κριτικούς για τον υπερβολικό σκεπτικισμό σχετικά με την ιστορική αξιοπιστία των αφηγημάτων των Ευαγγελίων. Ο αντίκτυπος των ισχυρισμών του δεν είχε γίνει αισθητός μέχρι την αγγλική δημοσίευση του βιβλίου «Κήρυγμα και Μύθος» το 1948.

Εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Rudolph Bultmann: Ιστορία και εσχατολογία. Η αιωνιότητα ως παρόν, μτφρ. Αλέξανδρος Κοσματόπουλος, εισαγωγή Παντελής Καλαϊτζίδης, εκδ. «Ίνδικτος», Αθήνα 2008

Υποσημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
  2. 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) SNAC. w6xk8pnw. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 3,2 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. bultmann-rudolf-karl. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 10  Δεκεμβρίου 2014.
  5. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30  Δεκεμβρίου 2014.
  6. LIBRIS. 26  Σεπτεμβρίου 2012. libris.kb.se/katalogisering/31fhh87m36294j1. Ανακτήθηκε στις 24  Αυγούστου 2018.
  7. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11930479v. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  8. CONOR.SI. 10131043.
  9. Ανακτήθηκε στις 8  Ιουλίου 2019.
  10. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 25  Ιουνίου 2015.
  11. BeWeB. 1570. Ανακτήθηκε στις 5  Φεβρουαρίου 2021.
  12. Ανακτήθηκε στις 14  Ιουνίου 2019.
  13. Ιωάννη Καραβιδόπουλου,Νεκρολογία Rudolph Bultmann Δελτίο Βιβλικών Μελετών ,τομ.4 τ/χ.2(1976)σελ.214
  14. Kelley, Shawn (2002). Racializing Jesus: Race, Ideology and the Formation of Modern Biblical Scholarship. Routledge. σελίδες 155. ISBN 0415154022. 
  15. Bultmann, Rudolf. New Testament and Mythology and Other Basic Writings. ed. Schubert M. Ogden. Philadelphia: Fortress, 1984. pg 3