Ράσελ Άλαν Χαλς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ράσελ Άλαν Χαλς
Γέννηση28  Νοεμβρίου 1950[1][2][3]
Νέα Υόρκη
ΥπηκοότηταΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης στο Άμχερστ, Κούπερ Γιούνιον και Λύκειο Επιστημών του Μπρονξ
ΒραβεύσειςΒραβείο Νόμπελ Φυσικής (1993), συνεργάτης της Αμερικανικής Εταιρείας Φυσικής και μέλος της Αμερικανικής Ένωσης για την Προώθηση της Επιστήμης
Επιστημονική σταδιοδρομία
Ερευνητικός τομέαςφυσική
Ιδιότητααστρονόμος, φυσικός, αστροφυσικός και ερευνητής
Διδακτορικός καθηγητήςΤζόσεφ Χούτον Τέιλορ

Ο Ράσελ Άλαν Χαλς (Russell Alan Hulse, γεννημένος 28 Νοεμβρίου 1950) είναι Αμερικανός φυσικός και βραβευμένος το 1993 με το νόμπελ φυσικής, από κοινού με τον σύμβουλο της διατριβής του Τζόσεφ Χούτον Τέιλορ για την ανακάλυψη του δυαδικού πάλσαρ PSR B1913+16. Πιο συγκεκριμένα βραβεύτηκε για «την ανακάλυψη ενός νέου τύπου πάλσαρ, μια ανακάλυψη η οποία έχει ανοίξει το δρόμο για νέες δυνατότητες στη μελέτη της βαρύτητας». Είναι ειδικός στα πάλσαρ και στα βαρυτικά κύματα.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Χαλς γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη και φοίτησε στο επιστημόνικο λύκειο του Μπρονξ και στο Κούπερ Γιούνιον πριν μετακομίσει στο Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης στο Άμχερστ (διδακτορικό στη φυσική το 1975). Ενώ εργαζόταν στη διδακτορική διατριβή του, ήταν υπότροφος στο Ραδιοτηλεσκόπιο του Αρεσίμπο στο Πουέρτο Ρίκο, το οποίο διαχειριζόταν τότε το πανεπιστήμιο Κορνέλ.[4] Εκεί εργάστηκε μαζί με τον Τέιλορ σε μια μεγάλης κλίμακας έρευνα για πάλσαρ. Κατά τη διάρκεια αυτής της εργασίας βρέθηκε το πρώτο δυαδικό πάλσαρ.

Το 1974, ο Χαλς και ο Τέιλορ ανακάλυψαν το δυαδικό πάλσαρ PSR B1913+16, το οποίο αποτελείται από ένα πάλσαρ και ένα σκοτεινό συνοδό αστέρα. Οι Χαλς, Τέιλορ και άλλοι συνεργάτες χρησιμοποίησαν αυτό το πρώτο δυαδικό πάλσαρ για ελέγχους μεγάλης ακρίβειας στη γενική σχετικότητα, δείχνοντας την ύπαρξη της βαρυτικής ακτινοβολίας, όπως αποκαλείται η ενέργεια που μεταφέρουν τα βαρυτικά κύματα. Το 1979, οι ερευνητές ανακοίνωσαν την ύπαρξη μικρών μεταβολών την τροχιά του πάλσαρ όπως αυτές προβλέπονταν από τη γενική σχετικότητα, αποδεικνύοντας ότι το σύστημα εκπέμπει βαρυτικά κύματα. Αυτή ήταν η πρώτη πειραματική απόδειξη της ύπαρξης των κυμάτων.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]