Ράδιο Νέστωρ
 |
Ένας κύριος συντάκτης αυτού του λήμματος φαίνεται να έχει σύγκρουση κινήτρων με το θέμα του. |
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Το Ράδιο Νέστωρ ήταν ραδιοφωνικός σταθμός που λειτούργησε στη Θεσσαλονίκη για μια δεκαετία από το 1958 έως το 1968 με έδρα τον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου, με την ευθύνη του ομώνυμου Αθλητικού-Μορφωτικού Συλλόγου "Νέστωρ" και την ευγενή τεχνική συνδρομή της Φωνής της Αμερικής VOA Περαίας Θεσσαλονίκης. Υπεύθυνος της μελέτης και εγκατάστασης του σταθμού στον Άγιο Δημήτριο ήταν ο ιδρυτικός πρόεδρος του Α.Μ.Σ. "Νέστωρ" και αρμόδιος επικοινωνίας της Μητρόπολης, θεολόγος και ηλεκτρονικός, Παναγιώτης Κίσκιλας.
Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εγκατάσταση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Ράδιο Νέστωρ εμπνεόμενο από το θάρρος επικοινωνίας του Αγίου Νέστορα «εν τω σταδίω θαρρύνας τον Νέστορα», με την συμπαράσταση του καινοτόμου διδάκτορα Πανεπιστημίου Φιλαδέλφειας ΗΠΑ, Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Παντελεήμονα Παπαγεωργίου (1951-1968) εγκαταστάθηκε στο κάτω βόρειο υπερώο του Ιερού Ναού Αγίου Δημητρίου και λειτουργούσε με καλή εμβέλεια και ευκρίνεια ορισμένες ώρες την εβδομάδα και τις Κυριακές, όπως περίπου παλαιότερα και το ΡΑΔΙΟ ΤΣΙΓΓΙΡΙΔΗ. Την κατασκευή και εγκατάσταση του ραδιοσταθμού ανέλαβαν οι ραδιοτεχνικοί Νίκος Λάλας (Φωνή της Αμερικής) και Παναγιώτης Κίσκιλας (Α.Μ.Σ. Νέστωρ) με το αναγκαίο εθελοντικό προσωπικό εκφώνησης, ροής, συντάκτες κειμένων, εξωτερικούς συνεργάτες και ραδιοφίλους.
Μεγάλη συμβολή στη δημιουργία του ραδιοφωνικού σταθμού εκτός από τον Αθλητικό-Μορφωτικό Σύλλογο «ΝΕΣΤΩΡ», είχαν η Ιερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης, ο υπεύθυνος της Αποστολικής Διακονίας Αθηνών Δημήτρης Φερούσης, ο τεχνικός Διευθυντής του Ε.Ι.Ρ. Θεσσαλονίκης Γιάννης Ντισλής, οι τεχνικοί διευθυντές του Ράδιο Ενόπλων Αθηνών Στράτος Τσαμούσης και Ράδιο Ενόπλων Θεσσαλονίκης Μενέλαος Παμπουκίδης, ο αντιπρόσωπος της Philips Θεσσαλονίκης Νέστωρ Τέλλογλου, ο ραδιοτεχνικός της «Φωνής της Αμερικής» Νίκος Χατζόπουλος, ο τελειόφοιτος Φυσικής Γιώργος Δούκας, ο ηλεκτρονικός του Ο.Τ.Ε. Θανάσης Τριανταφύλλου, οι ραδιοτεχνικοί Γιώργος Κεραμίδας, Νούλης Λαμπούδης, Γιάννης Ηλιάδης και ο αντιπρόσωπος του NAGRA Κώστας Σταυρινίδης.
Προσπάθειες για αδειοδότηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Νόμος για την παροχή άδειας λειτουργίας ραδιοφωνικού σταθμού ήταν απόλυτα αυστηρός και έδινε το δικαίωμα παραχώρησης ραδιοσυχνότητας μεσαίων κυμάτων αποκλειστικά στο Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας, που απαντούσε πάντοτε αρνητικά σε κάθε αίτηση, ιδιώτη ή Συλλόγου. Ωστόσο το "Ράδιο Νέστωρ" της Θεσσαλονίκης, του ομώνυμου Αθλητικού Μορφωτικού Συλλόγου της συμπρωτεύουσας, παρά τα ραδιογωνιόμετρα, ως εγκατεστημένο εντός Ιερού Ναού, εκπέμπει κανονικά από το 1958. Το τμήμα ραδιοερασιτεχνών του Συλλόγου, μετά την άρνηση του Ε.Ι.Ρ., απευθύνθηκε στην Ε.Β.U. και ζήτησε τιμής ένεκεν να εκπέμψει στην πρώτη βαλκανική ραδιοσυχνότητα μεσαίων κυμάτων από το 1928, του πρωτοπόρου Ραδιοσταθμού ΡΑΔΙΟ ΤΣΙΓΓΙΡΙΔΗ στους 1332 χιλιοκύκλους ή στα 225 μέτρα. Υπήρξε επανειλημμένη τηλεφωνική επικοινωνία με την ΕΒU και στις αρχές του 1967 αναμενόταν από την Ελβετία η σχετική αλληλογραφία.
Τεχνικός εξοπλισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η εγκατάσταση του ραδιοσταθμού περιελάμβανε 2 ηχομονωμένους χώρους με μικρό χρόνο αντήχησης, ένα για τον έλεγχο κυρίου και εφεδρικού πομπού και ένα για το εκφωνητήριο.
Ο ραδιοπομπός, ελληνικής σχεδίασης και κατασκευής, μεσαίων κυμάτων, ισχύος 1.5 KW, είχε τέσσερις λυχνίες 813 στην έξοδο, ανοδική τάση 3000 Volt, οριζόντια κεραία ανεστραμμένου L Μαρκόνι στο μήκος της στέγης του ναού και αποτελούσε ένα ικρίωμα (rack) διαστάσεων 1,8 Χ 0,6 Χ 0,4 μ. Στο ξεκίνημα των ραδιοεκπομπών του ΡΑΔΙΟ ΝΕΣΤΩΡ, στην αρχή της δεκαετίας 1960 χρησιμοποιήθηκε δοκιμαστικά ο ραδιοπομπός των Διαβιβάσεων ΒC 610 με ισχύ εξόδου 300 watt.
Ο τελικός πομπός μεσαίων κυμάτων, λόγω της απαγορεύσεως εισαγωγής έτοιμου μηχανήματος έγινε με ευρωπαϊκά και αμερικανικά ηλεκτρονικά υλικά και με βάση τη σύνθεση σχεδίων των καλύτερων ξένων κατασκευαστών με την τεχνική συνδρομή και της Φωνής της Αμερικής - VOA Περαίας Θεσσαλονίκης.
Το ΡΑΔΙΟ ΝΕΣΤΩΡ είχε ραδιοθάλαμο με όρθιο πιάνο για ηχογραφημένες αναμεταδόσεις, σε Studio του κέντρου της Θεσσαλονίκης, οδός Μητροπόλεως 57, με καλή ακουστική απόκριση ηχομόνωσης και θάλαμο ελέγχου, κονσόλα ελληνικής κατασκευής, πικ-απ πλατώ THORENS και GARRARD, μαγνητόφωνα REVOX, STELLAVOX, UHER και NAGRA. Εκφωνητές του σταθμού ήταν ο Βασίλειος Γιούλτσης, ο Δημήτριος Νικηφόρος και ο Θεόφιλος Μανωλάκης.
Πρόγραμμα και απήχηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το πρόγραμμα του ΡΑΔΙΟ ΝΕΣΤΩΡ ήταν περίπου παραπλήσιο με του προπολεμικού πρωτοποριακού Σταθμού ΡΑΔΙΟ ΤΣΙΓΓΙΡΙΔΗ με ομιλίες, μουσική πληροφορίες για τον αθλητισμό και τα σπορ, μετάδοση λειτουργίας και θρησκευτικών προγραμμάτων, συζητήσεις για επίκαιρα θέματα και σχόλια για τους νέους.
Από το ΡΑΔΙΟ ΝΕΣΤΩΡ ακούστηκαν το συγκρότημα δημοτικής παραδοσιακής μουσικής Σαμαρά, χορωδιακά σύνολα όπως ο Βυζαντινός Χορός του Βασίλη Παπακωνσταντίνου, η Πανεπιστημιακή Χορωδία του Γιάννη Μάντακα, μουσικά κομμάτια του Αιμίλιου Ριάδη, του Νίκου Μπιλιλή και άλλων Θεσσαλονικέων συνθετών.
Το ΡΑΔΙΟ ΝΕΣΤΩΡ έπαιρνε αρκετές επιστολές και είχε απήχηση μεταξύ των ακροατών του για την επιμέλεια και το προοδευτικό του πρόγραμμα που ακουγόταν με καλές συνθήκες λήψεως από τα Δωδεκάνησα έως τον Έβρο. Το μέλλον της εξέλιξής του προβλεπόταν επιτυχημένο εάν δεν διέκοπτε κάτω από αντίξοες λόγω της δικτατορίας περιστάσεις την λειτουργία του.
Τελευταία εκπομπή του ήταν το ορατόριο "Κύριλλος και Μεθόδιος" του Νίκου Αστρινίδη που ηχογραφήθηκε με NAGRA το 1966 στην αίθουσα της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών. Η τελευταία αποφώνηση του ραδιοσταθμού Εδώ Ραδιο Νέστωρ Αγίου Δημητρίου Θεσσαλονίκης επί συχνοτήτος Τσιγγιρίδη μεσαίων κυμάτων 225 μέτρων, αγαπητοί μας ακροαταί χαίρετε πάντοτε χαίρετε με ηχητικό σήμα από καμπάνες, τροπάριο του Αγίου και την εισαγωγή από τον Ορφέα του Μοντεβέρντι ακούστηκε τον Φεβρουάριο του 1968.
Σήμερα ο πομπός του "ΡΑΔΙΟ ΝΕΣΤΩΡ" που είχε διαλυθεί στην δικτατορία, επανασυναρμολογημένος, βρίσκεται στο Μουσείο Ραδιοφωνίας Θεσσαλονίκης στη Διεθνή Έκθεση και πανομοιότυπο της κατασκευής είναι στο Μουσείο Ραδιοφωνίας Αθήνα 9.84 στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων στο Γκάζι.
Εξωτερικά άρθρα και αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σχετικά βιβλία και δημοσιεύσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Πλέχοβα Όλγα: Το Πρώτο Ελληνικό Ραδιόφωνο, εκδόσεις Μπαρμπουνάκης 2002, ISBN 960-267-107-6
- Κίσκιλας Παναγιώτης: Μέρες Ραδιοφωνίας, αυτοέκδοση Αθήνα 2003, ISBN 978-960-93-6151-4
- ΕΡΤ3 "ΗΜΕΡΕΣ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟΥ" 7-10 Νοεμβρίου 2006, Θεσσαλονίκη
- ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 31 Αυγούστου 2008, «80 ΧΡΟΝΙΑ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ»
- ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 7 Αυγούστου 2009, «ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΦΩΝΩΝ»
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||