Προσωπείο του Αγαμέμνονα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Το Προσωπείο του Αγαμέμνονα, Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών

Το προσωπείο του Αγαμέμνονα είναι ένα εύρημα της ανασκαφής των Μυκηνών το 1876 από τον Ερρίκο Σλήμαν. Είναι ένα χρυσό νεκρικό προσωπείο και βρέθηκε πάνω στο πρόσωπο ενός σώματος που βρίσκονταν ενταφιασμένο στον ταφικό θάλαμο Ε' του ταφικού περιβόλου Α' των Μυκηνών. Ο Σλήμαν πίστευε ότι ανακάλυψε τη σορό του θρυλικού αρχαίου βασιλιά Αγαμέμνονα, από όπου το εύρημα πήρε την ονομασία του. Σύγχρονες αρχαιολογικές μελέτες απέδειξαν ότι το προσωπείο ανάγεται στο 1550-1500 π.Χ., περίοδος κατά τρεις αιώνες περίπου προγενέστερη από την εποχή που ο Αγαμέμνονας υποτίθεται ότι έζησε. Ωστόσο, το όνομα του προσωπείου παρά την ανακάλυψη παρέμεινε. Σήμερα το προσωπείο εκτίθεται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας.

Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το προσωπείο είναι ένα από τα 5 που ανακαλύφθηκαν στις Μυκήνες, τρία στον τάφο Δ' και δύο στον τάφο Ε'. Εικάζεται ότι οι μάσκες από χρυσό ή προσωπίδες που κάλυπταν το πρόσωπο των νεκρών βασιλέων, χρησιμοποιούνταν για να προστατεύονται οι νεκροί από κακές επιρροές. Εκτός από τις μάσκες, τα άκρα δύο παιδιών που βρέθηκαν στον τάφο Γ' είναι καλυμμένα με χρυσό φύλλο. Οι τάφοι αυτοί είναι αναμφισβήτητα βασιλικοί, αφού οι ποσότητες του χρυσού που χρησιμοποιήθηκαν και η εξαιρετικής τέχνης λάξευση δείχνουν ότι προορίζονταν για άτομα με ιδιαίτερα υψηλή κοινωνική θέση και πλούτο. Εκτός από τους ευγενείς βρέθηκαν και σώματα ανδρών που δεν ήταν καλυμμένα με μάσκες. Εικάζεται ότι ήταν στρατιώτες, εξαιτίας των όπλων που βρέθηκαν να κρατούν.

Αυθεντικότητα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ερρίκος Σλήμαν

Στα τέλη του 20ου αιώνα και στις απαρχές του 21ου αιώνα η αυθεντικότητα του προσωπείου αμφισβητήθηκε επίσημα. Το περιοδικό Αρχαιολογία, φιλοξένησε μία σειρά άρθρων που κάλυψαν εκτενώς την αρχαιολογική διαμάχη [1][2]. Την περίοδο της ανασκαφής στις Μυκήνες η Εθνική Αρχαιολογική Υπηρεσία ανέθεσε στον Παναγιώτη Σταματάκη την επίβλεψη των ανασκαφών του Σλήμαν φοβούμενη προβληματα αυθεντικότητας, σαν αυτά που ανέκυψαν μετά την ανασκαφή της Τροίας από τον Σλήμαν. Οι κατήγοροι του Σλήμαν επικεντρώνουν τα επιχειρήματά τους στη φήμη του Σλήμαν ότι συνήθιζε να εμπλουτίζει τις ανασκαφές του, με ευρήματα άλλων ανασκαφών και στην τεχνική κατασκευής του προσωπείου που παραπέμπει σε πλαστογραφία[3][4]. Οι υπερασπιστές του Σλήμαν επισημαίνουν ότι η ανασκαφή είχε κλειστεί το διήμερο 26-27 Νοεμβρίου λόγω της Κυριακάτικης αργίας και μιας βροχής που ενέκυψε. Οi τρεις πρώτες προσωπίδες ανεκαλύφθησαν την 28η του Νοεμβρίου ενώ το συγκεκριμένο προσωπείο βρέθηκε την 30η υπό την παρουσία πολλών μαρτύρων, όπως αποκαλύπτει το ημερολόγιο του Σταματάκη. Επίσης, αναφέρουν ότι τα τεχνικά χαρακτηριστικά του προσωπείου είναι παρόμοια με αυτά άλλων ευρημάτων της ανασκαφής όπως η χρυσή κεφαλή λιονταριού που βρέθηκε στον τάφο Δ' και καταλήγουν ότι οι κατήγοροι του Σλήμαν ωθούνται στις εικασίες τους, βασιζόμενοι σε προσωπικά κριτήρια[5][6].

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Behind the Mask of Agamemnon July/August 1999». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Απριλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2007. 
  2. «The Case for Authenticity». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Μαρτίου 2011. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2007. 
  3. «Is the Mask a Hoax?». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαρτίου 2011. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2007. 
  4. «Insistent Questions». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Μαρτίου 2011. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2007. 
  5. «Not A Forgery. How about a Pastiche?». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Αυγούστου 2012. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2007. 
  6. «Epilogue». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Αυγούστου 2012. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2007.