Πολυσυντροφικότητα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Το δημοφιλέστερο σχέδιο σημαίας υπερηφάνειας της Πολυσυντροφικότητας, από τον Τζίμ Έβανς το 1995. Τρείς οριζόντιες γραμμές. Από πάνω προς τα κάτω: Μπλέ, κόκκινη, μαύρη. Στην κόκκινη (μεσάια) γραμμή στο κέντρο της σημαίας βρίσκεται το ελληνικό γράμμα "π", αρχικό της λέξης "Πολυσυντροφικότητα".
Το δημοφιλέστερο σχέδιο σημαίας υπερηφάνειας της Πολυσυντροφικότητας, από τον Τζίμ Έβανς το 1995.[1]
Η ατελειωτη καρδιά.

H πολυσυντροφικότητα είναι η πρακτική ή η επιθυμία για στενές σχέσεις με περισσότερα από ένα άτομα, με τη γνώση όλων των εταίρων.[2][3] Η πολυσυντροφικότητα έχει περιγραφεί ως «συναινετική, ηθική, και υπεύθυνη μη-μονογαμία».[4][5][6]

Οι άνθρωποι που ταυτίζονται ως πολυσυντροφικοί (polyamorous) απορρίπτουν την άποψη ότι η σεξουαλική και σχεσιακή αποκλειστικότητα είναι απαραίτητες για βαθιά αφοσιωμένες, μακροπρόθεσμες σχέσεις αγάπης.[7] Αυτοί που είναι ανοικτοί ή συναισθηματικά κατάλληλοι για πολυσυντροφικότητα, μπορεί να ξεκινήσουν μια πολυγαμική σχέση όταν είναι μονό ή ήδη σε μια μονογαμική ή ελεύθερη σχέση.

Οι πολυσυντροφικες σχέσεις είναι ποικίλες,[8][9] αντανακλώντας τις επιλογές και τις φιλοσοφίες των ατόμων που εμπλέκονται, αλλά με επαναλαμβανόμενα χαρακτηριστικά ή αξίες, όπως την αγάπη, την οικειότητα, την εντιμότητα, την ακεραιότητα, την ισότητα, την επικοινωνία και τη δέσμευση.

Σύγχυση δημιουργείται όταν η πολυσυντροφικότητα χρησιμοποιείται πλημμελώς με την ευρύτερη έννοια, ως γενικός όρος για διάφορες μορφές συναινετικά μη μονογαμικών, πολλαπλών σχέσεων[ασαφές] με τους εταίρους (συμπεριλαμβανομένου του polyamory), ή συναινετικές μη αποκλειστικές σεξουαλικές ή ρομαντικές σχέσεις.[10]

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Thomas, Melody (22 Απριλίου 2019). «Pretty poly: Why non-monogamous relationships are all the rage». The Spinoff. TheSpinoff. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2022. 
  2. Sheff, Elisabeth (2016). When Someone You Love Is Polyamorous: Understanding Poly People and Relationships. Portland, Oregon: Thorntree Press. 
  3. Haritaworn, J.; Lin, C.-j.; Klesse, C. (2016-08-15). «Poly/logue: A Critical Introduction to Polyamory». Sexualities 9 (5): 515–529. doi:10.1177/1363460706069963. 
  4. Morning Glory Zell-Ravenheart. A Bouquet of Lovers (1990)
  5. Klesse, C. (2016-08-15). «Polyamory and its 'Others': Contesting the Terms of Non-Monogamy». Sexualities 9 (5): 565–583. doi:10.1177/1363460706069986. 
  6. Keenan, Jillian (June 13, 2013). «Marry Me. And Me: The case for polyamory. And while we’re at it, let’s privatize marriage.». Slate. http://www.slate.com/articles/double_x/doublex/2013/06/polyamory_should_be_legal_it_s_consensual_and_fine_for_children.html. 
  7. Klesse, C. (2011). «Notions of love in polyamory—Elements in a discourse on multiple loving». Laboratorium 3 (2): 4–25. http://www.soclabo.org/index.php/laboratorium/article/view/250/588. 
  8. Helen Echlin (November 14, 2003). «When two just won't do». The Guardian. https://www.theguardian.com/world/2003/nov/14/gender.uk. Ανακτήθηκε στις March 27, 2007. «For most people, the biggest stumbling block to polyamory is jealousy. But polys try to see jealousy less as a green-eyed monster than as an opportunity for character-building» 
  9. Schippers, Mimi (2017). Beyond Monogamy: Polyamory and the Future of Polyqueer Sexualities. NYU Press. 
  10. «Poly glossary». PolyMatchMaker.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιουλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2017.