Πλουτώνιο-238
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Πλουτώνιο-238 | |
|---|---|
 Σβόλος οξειδίου του πλουτωνίου-238, λάμποντας κάτω από την δική του θερμότητα | |
| Γενικά | |
| Όνομα, Σύμβολο | Πλουτώνιο-238,238Pu |
| Νετρόνια | 144 |
| Πρωτόνια | 94 |
| Πληροφορίες νουκλεϊδίου | |
| Αφθονία στη φύση | 0% (τεχνητό) |
| Ημιζωή | 87,74 χρόνια |
| Γονικά ισότοπα | 242Cm (α) 238Np (β-) 238Am |
| Προϊόντα διάσπασης | 234U |
| Μάζα ισότοπου | 238.049553 u |
| Είδος ραδιενέργειας | Ενέργεια διάσπασης |
| Άλφα διάσπαση | 5,593 MeV |
Το Πλουτώνιο-238 είναι ένα ραδιενεργό ισότοπο του πλουτωνίου με διάρκεια ημιζωής 87,7 χρόνια. Επειδή είναι ένα πολύ ισχυρός πομπός ακτίνων άλφα που δεν εκπέμπουν σημαντικές ποσότητες άλλων, περισσότερο διεισδυτικών και έτσι πιο προβληματικών ακτινοβολιών, αυτό το ισότοπο χρησιμοποιείται στις θερμοηλεκτρικές γεννήτριες ραδιοϊσοτόπων (ΘΓΡ) και ραδιοϊσοτοπικές μονάδες θέρμανσης. Ένα γραμμάριο πλουτωνίου-238 παράγει περίπου 0,5 βατ ενέργειας.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το πλουτώνιο-239 ήταν το πρώτο ισότοπο του πλουτωνίου που ανακαλύφθηκε. Συντέθηκε από τον Γκλεν Σίμποργκ και τους συνεργάτες του το 1941 με βομβαρδισμό ουρανίου-238 με πυρήνες δευτερίου (υδρογόνο-2), παράγοντας Ποσειδώνιο-238, που στη συνέχεια διασπάστηκε σε πλουτώνιο-238. Το πλουτώνιο-238 διασπάται σε ουράνιο-234 και στην συνέχεια κατά μήκους της σειράς του ραδίου σχηματίζει μόλυβδο-206.
Παραγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο πυρηνικός αντιδραστήρας πλουτωνίου με χρησιμοποιημένο πυρηνικό καύσιμο περιέχει διάφορα ισότοπα του πλουτωνίου. Το πλουτώνιο-238 αποτελεί το ένα ή το δύο τοις εκατό, αλλά μπορεί να είναι υπεύθυνο για μεγάλο μέρος της βραχυπρόθεσμης θερμότητας διάσπασης, λόγω της βραχείας διάρκειας ημιζωής του. Η παραγωγή αυτή του 238Pu για τους ΘΓΡ γιατί θα χρειάζεται ισοτοπικός διαχωρισμός, που αποτελεί δυσκολία.