Πειραματική γλωσσολογία

Η πειραματική γλωσσολογία είναι ο κλάδος της γλωσσολογίας που μελετά θεωρίες γλωσσικών αναπαραστάσεων βασισμένες σε ποιοτικές αποδείξεις. Αυτές οι αποδείξεις μπορεί να είναι πειραματικές, με την αυστηρή έννοια του όρου, ή παραγόμενες από σώματα κειμένου. Σε κάθε περίπτωση, η εγκυρότητα των υποθέσεων της πειραματικής γλωσσολογίας πρέπει να ελεγθεί χρησιμοποιώντας επαγωγική στατιστική προκειμένου να εξαχθούν γενικά συμπεράσματα από ένα τυχαίο δείγμα συμμετεχόντων σε ένα πείραμα ή γλωσσικών εκφράσεων ή και από τα δύο. Η πειραματική γλωσσολογία ασχολείται κυρίως με γλωσσικές αναπαραστάσεις και με τους αντίστοιχους περιορισμούς τους, Υπάρχει μία θεμελιώδης σχέση με την ποσοτική γλωσσολογία, καθώς και τα δύο πεδία εστιάζουν στον έλεγχο μαθηματικών μοντέλων μέσω σωμάτων κειμένου ή ψυχολογικών πειραμάτων.

Διάκριση πειραματικής γλωσσολογίας-ψυχογλωσσολογίας

Ένας κλάδος με τον οποίο είναι στενά συνδεδεμένη η πειραματική γλωσσολογία είναι η ψυχογλωσσολογία. Και οι δύο κλάδοι έχουν κοινές προσεγγίσεις των γλωσσικών φαινομένων μέσω πειραματικών μεθόδων και ένα μεγάλο μέρος της έρευνας που έχει εκδοθεί στην ψυχογλωσσολογία είναι κεντρικό στα ερευνητικά ερωτήματα που θέτει η πειραματική γλωσσολογία. Παρόλα αυτά, η διάκριση μεταξύ των δύο κλάδων έγκειται στο γεγονός ότι η ψυχογλωσσολογία εστιάζει στις γενικές αρχές της επεξεργασίας της γλώσσας και στους γενικούς γνωσιακούς μηχανισμούς, όπως οι περιορισμοί της μνήμης ή οι εκτελεστικές λειτουργίες του εγκεφάλου, ενώ η πειραματική γλωσσολογία ασχολείται κυρίως με γλωσσικές αναπαραστάσεις και τους αντίστοιχους περιορισμούς τους, οι οποίες προκαλούν την ποικιλομορφία των γλωσσικών εκφράσεων.