Πρόκλος Κωνσταντινουπόλεως
| Πρόκλος Κωνσταντινουπόλεως | |
|---|---|
 Πρόκλος Κωνσταντινουπόλεως | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 390 (περίπου) |
| Θάνατος | 446 Κωνσταντινούπολη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βυζαντινή Αυτοκρατορία Αρχαία Ρώμη |
| Θρησκεία | Ανατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία[1] |
| Eορτασμός αγίου | 24 Οκτωβρίου |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Κοπτική γλώσσα[2] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αρχιεπίσκοπος καθολικός ιερέας |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως (434–446) Aρχιεπίσκοπος της Καθολικής Εκκλησίας[3] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Πρόκλος ήταν Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως από το 434 έως το 446.
Φημισμένος για την ρητορική του δεινότητα, ο Πρόκλος έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διαμάχη του Νεστοριανισμού και στην θεολογία της αναπτυσσόμενης τότε λατρείας της Θεοτόκου. Τιμάται ως άγιος από την Ορθόδοξη και την Καθολική Εκκλησία.
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Πρόκλος γεννήθηκε γύρω στο 390 και έγινε αναγνώστης στην Κωνσταντινούπολη σε νεαρή ηλικία. Σπούδασε ρητορική και κλασικούς συγγραφείς σε ιδιώτες διδασκάλους και επηρεάστηκε από Αλεξανδρινούς διανοουμένους που ζούσαν στην Πόλη[4]. Ήταν ο επιφανέστερος μαθητής του Ιωάννη Χρυσοστόμου.
Χειροτονήθηκε διάκονος και ιερέας από τον Πατριάρχη Αττικό, ενώ το 426 χειροτονήθηκε από τον Πατριάρχη Σισίνιο Μητροπολίτης Κυζίκου. Η θέση όμως καταλήφθηκε από κάποιον Δαλμάτιο, λόγω των ανωμαλιών της εποχής, έτσι ο Πρόκλος, χωρίς να στενοχωρηθεί, παρέμεινε στην Κωνσταντινούπολη, όπου κήρυττε. Διακρινόταν για την αγιότητα και τη μετριοπάθειά του, καθώς και για το δυνατό κήρυγμά του.
Όταν πέθανε ο Πατριάρχης Μαξιμιανός, το 434, εξελέγη πανηγυρικά Πατριάρχης, πριν ακόμη ταφεί ο προκάτοχός του[5]. Κατά τη διάρκεια της Πατριαρχείας του, πολλοί Νεστοριανοί επέστρεψαν στην Ορθοδοξία. Στις 27 Ιανουαρίου[α] του 438 πραγματοποίησε την ανακομιδή των λειψάνων του Ιωάννη του Χρυσοστόμου στην Κωνσταντινούπολη και τα τοποθέτησε στο Άγιο Βήμα του ναού των Αποστόλων. Κατά τη διάρκεια της Πατριαρχίας του καθιερώθηκε ο τρισάγιος ύμνος στις εκκλησίες.
Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Λυχνία ὡς δίπυρσος τῶν θεϊκῶν δωρεῶν, ἀκτῖσι τῆς χάριτος φωταγωγοῦσιν ἡμᾶς πατέρες οἱ ἔνθεοι, Πρόκλος τοῦ Βυζαντίου, ὁ σοφὸς ποιμενάρχης, Γρηγόριος ὁ θεόφρων, Δεκαπόλεως γόνος· διὸ μετὰ προθυμίας τούτοις προσέλθωμεν..jpg)
Η Ορθόδοξη Εκκλησία τον έχει ανακηρύξει άγιο και τιμά τη μνήμη του στις 24 Οκτωβρίου και στις 20 Νοεμβρίου. Απότμημα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου βρίσκεται στην Ιερά Μονή Κύκκου στην Κύπρο[6].
Υποσημειώσεις και παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Υποσημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Η ημερομηνία αυτή εορτάζεται από την Ορθόδοξη Εκκλησία ως ανακομιδή των λειψάνων του Ιωάννη του Χρυσοστόμου μέχρι σήμερα.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Catholic-Hierarchy.org» (Αγγλικά) Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. procius. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2021.
- ↑ «Identifiants et Référentiels». (Γαλλικά) IdRef. Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2020.
- ↑ procius.
- ↑ Constas 2003, σελ. 10-16.
- ↑ Μανουήλ Γεδεών, σελ. 181.
- ↑ «Εορτολόγιο 2020 | 20 Νοεμβρίου σήμερα γιορτάζει ο Άγιος Πρόκλος αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινούπολης | Εορτολόγιο 2020». Ορθοδοξία | orthodoxia.online. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2020.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Constas, Nicholas (2003). Proclus of Constantinople and the cult of the Virgin in late antiquity : homilies 1-5, texts and translations. Brill. ISBN 90-04-12612-0. OCLC 801325432.
- Γεδεών, Μανουήλ (1885). Πατριαρχικοί Πίνακες: Ειδήσεις ιστορικαί βιογραφικαί περί των Πατριαρχών Κωνσταντινουπόλεως: από Ανδρέου του Πρωτοκλήτου μέχρις Ιωακείμ Γ' του από Θεσσαλονίκης, 36-1884. Κωνσταντινούπολη: Lorenz & Keil.
- Αγιολόγιον Αρχειοθετήθηκε 2008-02-26 στο Wayback Machine.
- Ενοριακά νέα[νεκρός σύνδεσμος]
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Πιτταράς Θεόδωρος: «Η Χριστολογία του Πρόκλου Κωνσταντινουπόλεως καί η συμβολή του στη διαμόρφωση του Χριστολογικού δόγματος κατά τό πρώτο ήμισυ του Ε΄ Αιώνος», διδακτορική διατριβή, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ), Θεολογική Σχολή, Τμήμα Θεολογίας, 2007
.svg)
|