Πατριάρχης Μόσχας Ποιμήν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πατριάρχης Μόσχας Ποιμήν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Патриарх Пимен (Ρωσικά)
Γέννηση23  Ιουλίου 1910[1][2][3]
Kobylino
Θάνατος3  Μαΐου 1990[1][2][3]
Μόσχα
Τόπος ταφήςΛαύρα Τρόιτσε-Σεργκίγεβα
Χώρα πολιτογράφησηςΡωσική Αυτοκρατορία
Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών
ΘρησκείαΑνατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΡωσικά[4][5]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταιερέας
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςπρωθυπολοχαγός
Πόλεμοι/μάχεςΒ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΠατριαρχείο Ρωσίας (1971–1990)
μητροπολίτης
ΒραβεύσειςΑστέρας της Λαϊκής Φιλίας (1983)
Τάγμα του Λευκού Ρόδου της Φινλανδίας
τάγμα του Κόκκινου Λαβάρου της Εργασίας (6  Ιουλίου 1977)
Τάγμα της Φιλίας των Λαών (1980)
μετάλλιο «Για την υπεράσπιση της Μόσχας»
Τάγμα του Αγίου Σέργιου του Ράντονεζ 1ης τάξης
Βραβείο της Φιλίας (24  Οκτωβρίου 1985)[6]
Εθνικό Τάγμα του Κέδρου
d:Q102048138
τάγμα του Κόκκινου Λαβάρου της Εργασίας (22  Ιουλίου 1985)
τάγμα του Κόκκινου Λαβάρου της Εργασίας (3  Ιουνίου 1988)
Τάγμα του Αγ. Πρίγκηπα Βλαδίμηρου
Τάγμα του Αγίου Σέργιου του Ραντονέζ
Grand Cross of the Order of the Holy Lamb[7]
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Πατριάρχης Ποιμήν (ρωσικά: Патриарх Пимен‎‎, κατά κόσμον Σεργκέι Μιχάιλοβιτς Ιζβέκοφ, ρωσικά: Сергей Михайлович Извеков, 23 Ιουλίου 1910 - 3 Μαΐου 1990) ήταν Πατριάρχης Μόσχας και Πασών των Ρωσιών για δεκαοκτώ έτη, από το 1971 έως το 1990.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στο χωριό Κομπύλινο, Καλούγκα κυβερνείο. Σε ηλικία 17 ετών έγινε μοναχός, και πέρασε μεγάλο μέρος της ζωής του σε διάφορα μοναστήρια. Πήρε καμία επίσημη θεολογική κατάρτιση.

Στις 17 Νοεμβρίου 1957 χειροτονήθηκε Επίσκοπος Μπάλτας, βικάριος της Επισκοπής Χερσώνος και Οδησσού.

Στις 26 Δεκεμβρίου 1957 εξελέγη Επίσκοπος Δμίτροβου, Βικάριος της Επισκοπής Μόσχας.

Την 1 Νοεμβρίου 1959 ανέλαβε τοποτηρητής της Επισκοπής Κοστρομά.

Επίσης στο διάστημα από το 1959 μέχρι το 1962 διετέλεσε κατά καιρούς τοποτηρητής των Επισκοπών Λουγκάνσκ, Σμολένσκ και Ταμπώβου.

Τον Ιούλιο του 1960 διορίστηκε Αρχιγραμματέας του Πατριαρχείου Ρωσίας και στις 23 Νοεμβρίου 1960 προήχθη στο βαθμό του Αρχιεπισκόπου.

Στις 16 Μαρτίου 1961 εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Τούλας και Μπελιώβου εγκαταλείποντας τη θέση του Αρχιγραμματέα.

Στις 14 Νοεμβρίου 1961 προήχθη στο βαθμό του Μητροπολίτη και τοποθετήθηκε στην Επισκοπή Λένινγκραδ και Λαδόγκας.

Στις 9 Οκτωβρίου 1963 εξελέγη Μητροπολίτης Κρουτίτσης και Κολόμνας.

Στις 18 Απριλίου 1970 μετά από το θάνατο του Πατριάρχη Αλεξίου Α΄ ανέλαβε τοποτηρητής του Πατριαρχικού θρόνου και στις 2 Ιουνίου 1971 εξελέγη Πατριάρχης Μόσχας και πάσης Ρωσίας.

Ο Πατριάρχης Ποιμήν είχε πραγματοποιήσει επίσημη ειρηνική επίσκεψη το 1972 στην Εκκλησία της Ελλάδος, όπου ο τότε Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Α' (Κοτσώνης) τον παρασημοφόρησε με την ανώτατη τιμή της Ελλαδικής Εκκλησίας[8].

Εκοιμήθη μετά από μακρά ασθένεια στις 3 Μαΐου 1990 στη διαμονή του στη Μόσχα.

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • архим. Дионисий (Шишигин) (2010). Былое пролетает… Патриарх Пимен и его время (στα Ρωσικά). М.: ГУП Экономика. ISBN 978-5-699-47609-1. 
  • Никитин, Валентин (2011). Патриарх Пимен. Путь, устремленный ко Христу (στα Ρωσικά). М.: Эксмо. ISBN 978-5-699-47609-1. 

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]