Πέτρος Β΄ της Γιουγκοσλαβίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πέτρος Β΄
Περίοδος9 Οκτωβρίου 1934 - 29 Νοεμβρίου 1945
ΠροκάτοχοςΑλέξανδρος Α΄
ΔιάδοχοςΚατάργηση της μοναρχίας
ΑντιβασιλέαςΠαύλος (1934 - 1941)
Γέννηση6 Σεπτεμβρίου 1923
Βελιγράδι, Βασίλειο των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων
Θάνατος3 Νοεμβρίου 1970 (47 ετών)
Ντένβερ, Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Τόπος ταφήςΕκκλησία του Αγίου Γεωργίου του Όπλενατς
ΣύζυγοςΑλεξάνδρα της Ελλάδας
ΕπίγονοιΑλέξανδρος
ΟίκοςΚαραγεώργεβιτς
ΠατέραςΑλέξανδρος Α΄ της Γιουγκοσλαβίας
ΜητέραΜαρία της Ρουμανίας
ΘρησκείαΣέρβος Ορθόδοξος
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Πέτρος Β΄ της Γιουγκοσλαβίας (Петар II Карађорђевић, 6 Σεπτεμβρίου 1923 – 3 Νοεμβρίου 1970), επίσης γνωστός και ως Πέτρος Β΄ Καραγεώργεβιτς, ήταν ο τελευταίος Βασιλιάς της Γιουγκοσλαβίας, ο οποίος ανέλαβε τα ηνία της χώρας μετά τη δολοφονία του πατέρα του το 1934 και εκθρονίστηκε από το καθεστώς του Τίτο το 1945.[1][2][3][4]

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Πέτρος γεννήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 1923 στο Βελιγράδι και ήταν ο γιος του βασιλιά Αλεξάνδρου Α΄ της Γιουγκοσλαβίας και της βασίλισσας Μαρίας των Χόεντσολερν-Ζίγκμαρινγκεν, κόρης του βασιλιά της Ρουμανίας Φερδινάνδου Α΄ και της βασίλισσας Μαρία της Ρουμανίας.[3] Κατά τη βάπτισή του ανάδοχοι ήταν ο βασιλιάς Γεώργιος Ε΄ του Ηνωμένου Βασιλείου και η τότε πριγκίπισσα Ελισάβετ του Ηνωμένου Βασιλείου.[3]

Ο πρίγκιπας αρχικά εκπαιδεύτηκε ιδιωτικά στο παλάτι του Βελιγραδίου και, έπειτα, στο Σχολείο Σαντρόιντ του Γουίλτσερ.[3] Στις 9 Οκτωβρίου 1934, όντας σε ηλικία 11 ετών, ανήλθε στο γιουγκοσλαβικό θρόνο, έπειτα από τη δολοφονία του πατέρα του βασιλιά Αλεξάνδρου Α΄ στη Μασσαλία, κατά τη διάρκεια επίσημης επίσκεψης στη Γαλλία.[3] Εξαιτίας του νεαρού της ηλικίας του νέου μονάρχη, συστάθηκε μια αντιβασιλεία με αντιβασιλέα τον ξάδελφο του πατέρα του πρίγκιπα Παύλο της Γιουγκοσλαβίας.[3][5]

Παρά το γεγονός ότι ο βασιλιάς Πέτρος και οι σύμβουλοί του ήταν εντελώς ενάντιοι στη Ναζιστική Γερμανία, ο αντιβασιλέας Παύλος ενέταξε στις 25 Μαρτίου 1941 το Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας στο Τριμερές Σύμφωνο του Άξονα.[3] Δύο ημέρες αργότερα, ο βασιλιάς Πέτρος, σε ηλικία 17 ετών, ανακηρύχθηκε ενήλικος και, με την υποστήριξη των Βρετανών, απέκτησε την εξουσία μέσω πραξικοπήματος.[3][6]

Αναβάλλοντας την Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα, η Γερμανία επιτέθηκε ταυτόχρονα στη Γιουγκοσλαβία και την Ελλάδα, στις 6 Απριλίου 1941. Η γιουγκοσλαβική κυβέρνηση αναγκάστηκε να παραδοθεί στις 17 Απριλίου.[3][7] Εδάφη της Γιουγκοσλαβίας προσαρτήθηκαν από την Ιταλία, τη Βουλγαρία, την Ουγγαρία και τη Γερμανία, ενώ σε άλλα εγκαταστάθηκαν κυβερνήσεις μαριονέτες των κατοχικών δυνάμεων.

Ο Πέτρος αυτοεξορίστηκε από τη χώρα μαζί με την κυβέρνησή του, έπειτα από την εισβολή των δυνάμεων του Άξονα.[3][8] Αρχικά, ο Γιουγκοσλάβος βασιλιάς και οι υπουργοί της κυβέρνησής του κατέφυγαν στην Ελλάδα, ενώ κατέληξαν στο Κάιρο της Αιγύπτου.[3][9] Τον Ιούνιο του 1941 ο Πέτρος έφτασε στο Λονδίνο, όπου βρίσκονταν ήδη πολλές άλλες εξόριστες κυβερνήσεις της κατεχόμενης Ευρώπης.[3]

Ο βασιλιάς ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, πριν να ενταχθεί στην Βρετανική Βασιλική Αεροπορία.[3] Το 1942 πραγματοποίησε επίσκεψη στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά, όπου συναντήθηκε με τον πρόεδρο Φραγκλίνο Ρούζβελτ και τον Καναδό πρωθυπουργό Γουίλιαμ Λίον Μακένζι Κινγκ. Η περιοδεία του δεν πέτυχε το στόχο της εξασφάλισης της υποστήριξης των Συμμάχων για την εξόριστη γιουγκοσλαβική κυβέρνηση.[10] Ο Ρούζβελτ και ο Τσώρτσιλ είχαν ήδη εκφράσει την υποστήριξή τους προς τους κομμουνιστές Παρτιζάνους του Γιόσιπ Μπροζ Τίτο.[3]

Ο Πέτρος, εν τω μεταξύ, παντρεύτηκε στο Λονδίνο στις 20 Μαρτίου 1944 την τρίτη εξαδέλφη του, πριγκίπισσα Αλεξάνδρα της Ελλάδας, κόρη του βασιλιά Αλέξανδρου και της Ασπασίας Μάνου.[3][11] Μαζί απέκτησαν έναν γιο, τον πρίγκιπα Αλέξανδρο, γεννημένο στις 17 Ιουλίου 1945.[3][12]

Ο Πέτρος εκθρονίστηκε από την Κομμουνιστική Συντακτική Συνέλευση της Γιουγκοσλαβίας, στις 29 Νοεμβρίου 1945.[3] Μετά τον πόλεμο, εγκαταστάθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες.[3] Έπειτα από πολλά χρόνια, κατά τα οποία έπασχε από κίρρωση του ήπατος, πέθανε στο Ντένβερ στις 3 Νοεμβρίου 1970, σε ηλικία 47 ετών.[3] Αιτία του θανάτου του ήταν μια αποτυχημένη μεταμόσχευση ήπατος. Ενταφιάστηκε στο Μοναστήρι του Αγίου Σάββα στο Λίμπερτιβιλ του Ιλινόις.[3][13][14] Το 2013 η σορός του επαναπατρίσθηκε στη Σερβία και ενταφιάστηκε στην Εκκλησία του Αγίου Γεωργίου του Όπλενατς.[3][15]

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νυμφεύτηκε στις 20 Μαρτίου 1944 στο Λονδίνο την Αλεξάνδρα πριγκίπισσα της Ελλάδας, κόρη του Αλεξάνδρου βασιλιά της Ελλάδας και είχε τέκνο:

  • Αλέξανδρος γενν. 1945, διάδοχος της Γιουγκοσλαβίας. Νυμφεύτηκε πρώτα τη Μαρία ντα Γκλόρια της Ορλεάνης-Μπραγκάνσα και μετά την Αικατερίνη Μπατή.

Πρόγονοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρόγονοι του Πέτρου Β΄ της Γιουγκοσλαβίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Αλέξανδρος Καραγεώργεβιτς της Σερβίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Πέτρος Α΄ της Σερβίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Περσίντα Νενάντοβιτς
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Αλέξανδρος Α΄ της Γιουγκοσλαβίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Νικόλαος Α΄ του Μαυροβουνίου
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ζόρκα του Μαυροβουνίου Πετρόβιτς-Νιέγκος
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Μιλένα Βούκοτιτς
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Πέτρος Β΄ της Γιουγκοσλαβίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Λεοπόλδος του Χοεντσόλερν
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Φερδινάνδος της Ρουμανίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Αντωνία της Πορτογαλίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Μαρία της Ρουμανίας (1900-1961)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Αλφρέδος της Σαξονίας-Κόμπουργκ & Γκότα (1844-1900)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Μαρία της Σαξονίας-Κόμπουργκ & Γκότα
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Μεγάλη Δούκισσα Μαρία Αλεξάνδροβνα της Ρωσίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ http://www.worldstatesmen.org/Serbia.html
  2. ↑ http://www.hssaatio.fi/wp-content/uploads/2015/10/European_Pirate_Parties_and_the_Politics_of_Communication.pdf
  3. ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 3,11 3,12 3,13 3,14 3,15 3,16 3,17 3,18 3,19 3,20 http://www.royalfamily.org/dynasty/hm-king-peter-ii-of-yugoslavia/
  4. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Σεπτεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2016. 
  5. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Μαρτίου 2018. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2016. 
  6. ↑ http://www.bbc.com/news/world-europe-22671634
  7. ↑ https://artemisiasroyalden.wordpress.com/2013/01/18/peter-ii-of-yugoslavia-and-alexandra-of-greece-and-denmark/
  8. ↑ http://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/europe/serbia/10022862/Yugoslavias-exiled-Queen-returns-home-at-long-last.html
  9. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2016. 
  10. ↑ https://www.britannica.com/biography/Peter-II-king-of-Yugoslavia
  11. ↑ http://www.unofficialroyalty.com/king-peter-ii-of-yugoslavia/
  12. ↑ http://edition.cnn.com/2014/12/18/world/europe/serbian-crown-prince/
  13. ↑ http://photoblog.nbcnews.com/_news/2013/01/23/16664297-only-european-king-buried-on-us-soil-goes-back-home?lite
  14. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2016. 
  15. ↑ http://www.bbc.co.uk/news/world-europe-22671634
Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Πέτρος_Β΄_της_Γιουγκοσλαβίας&oldid=9870571"