Πάπας Κλήμης Β΄
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Πάπας Κλήμης Β΄ | |
|---|---|
 | |
| Από | 25 Δεκεμβρίου 1046 |
| Έως | 9 Οκτωβρίου 1047 |
| Προκάτοχος | Γρηγόριος ΣΤ΄ |
| Διάδοχος | Βενέδικτος Θ΄ |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση | 1005 Χόρνμπουργκ, Κάτω Σαξωνία, Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία |
| Θάνατος | 9 Οκτωβρίου 1047 (42 ετών) Πέζαρο, Παπικά Κράτη |
Ο Κλήμης Β΄ (Clemens II, 1005 - 9 Οκτωβρίου 1047) ήταν Πάπας από τις 25 Δεκεμβρίου του 1046 έως το θάνατό του. Ήταν ο πρώτος από μία σειρά αναμορφωτών παπών από τη Γερμανία.
Γεννήθηκε ως Σούιντγκερ φον Μορσλέμπεν (Suidger, Graf von Morsleben und Hornburg) (στο Χόρνμπουργκ της Κάτω Σαξωνίας στη Γερμανία. Ήταν γιος του Κόμη Κόνραντ του Μορσλέμπεν και του Χόρνμπουργκ και της συζύγου του, Αμουλάρντ.
Το 1040 έγινε επίσκοπος του Μπάμπεργκ. Το 1046 συνόδευσε τον Βασιλιά Ερρίκο Γ΄ στην εκστρατεία του στην Ιταλία και τον Δεκέμβριο συμμετείχε στη Σύνοδο του Σούτρι, η οποία καθαίρεσε τους πρώην πάπες Βενέδικτο Θ΄ και Σίλβεστρο Γ΄ και έπεισε τον Γρηγόριο ΣΤ΄ να παραιτηθεί. Ο Βασιλιάς Ερρίκος πρότεινε τον Σουίντιγκερ και η σύνοδος τον εξέλεξε και έλαβε το όνομα Κλήμης Β΄. Αμέσως μετά την εκλογή, ο Ερρίκος και ο νέος Πάπας πήγαν στη Ρώμη, όπου ο Κλήμης έστεψε τον Ερρίκο Γ΄ Αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
Το σύντομο ποντιφικάτο του Κλήμη Β΄ άρχισε με τη Σύνοδο της Ρώμης το 1047, η οποία βελτίωσε την κατάσταση στη Ρωμαϊκή Εκκλησία, κυρίως με διατάγματα κατά της σιμωνίας. Επιπλέον λύθηκε και η διαμάχη για την προτεραιότητα μεταξύ των επισκοπικών εδρών της Ραβέννας, του Μιλάνου και της Ακουηλία, υπέρ της Ραβέννας
Η εκλογή του δέχτηκε αργότερα κριτική από την αναμορφωτική ομάδα της παπικής αυλής, εξαιτίας της βασιλικής ανάμιξης στη διαδικασία και του γεγονότος ότι ο νέος Πάπας ήταν ήδη επίσκοπος άλλης επισκοπής. Αντίθετα με τη μετέπειτα πρακτική, η Κλήμης κράτησε την παλιά επισκοπική έδρα, έτσι ήταν επίσκοπος Ρώμης και επίσκοπος Μπάμπεργκ ταυτόχρονα.
Ο Κλήμης συνόδευσε τον Αυτοκράτορα στη θριαμβική πορεία του στη Νότια Ιταλία και επέβαλε στο Μπενεβέντο Ακοινωνησία για την άρνηση της πόλης να τους ανοίξει τις πύλες. Πηγαίνοντας με τον Ερρίκο στη Γερμανία αγιοποίησε τη Βιμποράντα, μια μοναχή του Αβαείου του Αγίου Γάλλου που μαρτύρησε από τους Ούνους το 925. Πέθανε κατά την επιστροφή του στη Ρώμη και τάφηκε κοντά στο Πέσαρο τον Οκτώβριο του 1047. Το λείψανό του μεταφέρθηκε στο Μπάμπεργκ και ενταφιάστηκε στο δυτικό χοροστάσιο του Καθεδρικού ναού του Μπάμπεργκ. Είναι ο μοναδικός Πάπας που βρίσκεται ενταφιασμένος βορείως των Άλπεων.
Μια πρόσφατη τοξικολογική μελέτη στα λείψανά του επιβεβαίωσε φήμες αιώνων ότι ο Πάπας είχε δηλητηριαστεί με οξικό μόλυβδο. Δεν είναι όμως βέβαιο το αν δολοφονήθηκε ή του χορηγήθηκε ο μόλυβδος σαν φάρμακο, καθώς η τοξικότητα του μολύβδου ήταν άγνωστη εκείνη την εποχή.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- «Πάπας Κλήμης Β΄» στην Καθολική Εγκυκλοπαίδεια του 1913.
|