Ο.Φ. Ερμής Κορυδαλλού

Προσθήκη συνδέσεων
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Για άλλες χρήσεις, δείτε: Ερμής.
Ο.Φ. Ερμής Κορυδαλλού
ΌνομαΌμιλος Φιλάθλων Ερμής Κορυδαλλού[1]
Ίδρυση1928
Χρώματα               Μπλε, Λευκό, Κόκκινο
Ιστοσελίδαermiskorydalloufc.gr

Ο Ο. Φ. Ερμής Κορυδαλλού είναι ιστορικό αθλητικό σωματείο που εδρεύει στον Κορυδαλλό. Επίσημο έτος ίδρυσής του είναι το 1928 και έχει Αριθμό Μητρώου Ε.Π.Ο. 203.[2] Έμβλημά του είναι η κεφαλή του θεού Ερμή της Ελληνικής μυθολογίας, του οποίου το όνομα φέρει και η ονομασία του συλλόγου και χρώματά του είναι το μπλε, το λευκό και το κόκκινο.[3] Έδρα του αποτελεί το στάδιο ΔΑΚ Κορυδαλλού, χωρητικότητας 1100 θέσεων.[4] Ανήκει στη δύναμη της Ε.Π.Σ. Πειραιώς και κατά το παρελθόν έχει αγωνιστεί στο 4ο επίπεδο του ελληνικού ποδοσφαίρου, το πρωτάθλημα της Δ΄ Εθνικής και πιο πρόσφατα σε αυτό της Γ΄ Εθνικής Ερασιτεχνικής κατηγορίας.

Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο.Φ. Ερμής Κορυδαλλού
Επίσημη ονομασίαΌμιλος Φιλάθλων Ερμής Κορυδαλλού[5]
Ίδρυση1928
ΈδραΚορυδαλλός Αττικής, Ελλάδα
ΣτάδιοΔημοτικό Στάδιο Κορυδαλλού
ΠρόεδροςΑποστόλης Τσιριωτάκης
ΠροπονητήςΝίκος Μανικιώτης
ΠρωτάθλημαΑ΄ Κατηγορία Ε.Π.Σ. Πειραιά
Ιστότοποςermiskorydalloufc.gr
Πρώτη εμφάνιση
wikidata (π • σ • ε )
Επετειακό έμβλημα το 2018, για τα 90 χρόνια του συλλόγου.

Ιδρύθηκε το 1928 στην Κοκκινιά του Πειραιά ως «Ερμής Κοκκινιάς» και το καλοκαίρι του 1930 στον τύπο της εποχής αναφέρεται η μεταφορά της έδρας του στον Κορυδαλλό, έπειτα από σχετικές προτάσεις των διοικούντων του και η μετονομασία του σε «Ερμής Κορυδαλλού».[6] Για δύο δεκαετίες έπειτα από την ίδρυση του αποτελούσε ανεπίσημο σωματείο και αγωνίστηκε σε πλήθος φιλικών αγώνων με άλλα ανεπίσημα σωματεία κυρίως του Πειραιά και της Αθήνας,[7][8][9][10][11][12][13][14] γειτονικών περιοχών[15] αλλά και νησιών που περιόδευσε όπως στη Σαλαμίνα,[16] στη Σύρο,[17] καθώς και σε διάφορα ανεξάρτητα συνοικιακά πρωταθλήματα Κοκκινιάς που διοργανώνονταν με συμμετοχή των υπόλοιπων ανεξάρτητων σωματείων της ευρύτερης περιοχής μεταξύ των οποίων οι Πρωτέας, Χαλκηδόνα κ.α.[18][19]

Το 1948, ύστερα από 20 χρόνια μετά την ίδρυσή του, αναγνωρίζεται επίσημα από την Ε.Π.Ο. με Αριθμό Μητρώου Ε.Π.Ο. 203[20][21] και εντάσσεται στην Ε.Π.Σ. Πειραιά, ξεκινώντας την επίσημη αγωνιστική του πορεία από την περίοδο 1948-49. Την περίοδο 1985-86 αγωνίστηκε στην Α΄ Κατηγορία για πρώτη φορά στην ιστορία του και επέστρεψε την περίοδο 1989-90, όποτε και τερμάτισε στη 2η θέση του Β΄ Ομίλου και κέρδισε την άνοδο στην Δ΄ Εθνική κατηγορία για πρώτη φορά στην ιστορία του. Αξιοσημείωτο είναι πως το 1959 ο αγώνας του με αντίπαλο τη Δόξα Πειραιά για το πρωτάθλημα της Β΄ Κατηγορίας Ε.Π.Σ. Πειραιά συμπεριλήφθηκε στο πρώτο δελτίο ΠΡΟ-ΠΟ του ΟΠΑΠ της 1ης Μαρτίου 1959.[22]

Συνολικά στην ιστορία του μετράει 8 συμμετοχές (1990-91, 2001-02, 2002-03, 2003-04, 2004-05, 2005-06, 2006-07, 2007-08) στο πρωτάθλημα της Δ΄ Εθνικής κατηγορίας.[23] Επίσης, έχει κατακτήσει μια φορά το πρωτάθλημα της Ε.Π.Σ. Πειραιά (2000-01) και έχει υπάρξει 2 φορές (1999-00 και 2001-02) φιναλίστ του Κυπέλλου Ε.Π.Σ. Πειραιά. Την αγωνιστική περίοδο 2018-19 υπήρξε για 3η φορά στην ιστορία του φιναλίστ του Κυπέλλου Ε.Π.Σ. Πειραιά με αντίπαλο στον τελικό τον Εθνικό Πειραιά, ενώ την ίδια χρονιά αναδείχθηκε πρωταθλητής Ε.Π.Σ. Πειραιά για 2η φορά στην ιστορία του και κέρδισε την άνοδο στην Γ΄ Εθνική Ερασιτεχνική κατηγορία, η οποία έπειτα την αναδιάρθρωση του 2019 αποτέλεσε την 4η τη τάξει εθνική κατηγορία, όπου και αγωνίστηκε τη σεζόν 2019-20, γνωρίζοντας ωστόσο τον υποβιβασμό στην Α΄ κατηγορία της Ε.Π.Σ. Πειραιά. Τη σεζόν 2021-22 υποβιβάστηκε στη Β΄ Κατηγορία, για να κατακτήσει την επόμενη το πρωτάθλημα στον 2ο όμιλο και την επάνοδο στην κορυφαία κατηγορία της Ε.Π.Σ. Πειραιά.[24]

Έχει αναδείξει αρκετούς ποδοσφαιριστές, με σημαντική καριέρα στις εθνικές επαγγελματικές κατηγορίες.[25] Ενδεικτικά μερικοί από αυτούς είναι: ο σπουδαίος Λάκης Γκλέζος με θητεία σε Προοδευτική, Ολυμπιακό Πειραιώς και Καλλιθέα, ο Νίκος Καρουσάκης που μεταγράφηκε στον Ιωνικό (Α’ Εθνική), ο Χρήστος Μουστογιάννης που μεταγράφηκε στο Αιγάλεω (Α’ Εθνική), ο Στάθης Προβατίδης που μεταγράφηκε στην Προοδευτική (Β’ Εθνική), ο Άγγελος Κασταβριάς που μεταγράφηκε στον Ιωνικό (Γ’ Εθνική) και ο Κώστας Αντωνάτος που μεταγράφηκε στο Βύζαντα Μεγάρων (Γ’ Εθνική). Επίσης μεταξύ άλλων, τη φανέλα του Ερμή Κορυδαλλού φόρεσε ο Στέλιος Βογιατζής με την οποία και τερμάτισε την ποδοσφαιρική του καριέρα.

Το τοπικό ντέρμπι μεταξύ του Ερμή Κορυδαλλού και του Αετού Κορυδαλλού θεωρείται το σπουδαιότερο της πόλης.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ epspeir.gr
  2. ↑ epspeir.gr
  3. ↑ Προφίλ του Συλλόγου, Επίσημη ιστοσελίδα του Συλλόγου
  4. ↑ [1] Αρχειοθετήθηκε 2016-06-26 στο Wayback Machine.Ε.Π.Σ. Πειραιά: Γήπεδο Κορυδαλλού
  5. ↑ epspeir.gr
  6. ↑ "Κατόπιν προτάσεως των προυχόντων της Κορυδαλλούς ο «Ερμής» (Κοκκινιά) μεταφέρει την έδρα του εις Κορυδαλλόν και μετωνομάζεται «Ερμής» (Κορυδαλλού)", Νέοι Καιροί, 14 Ιουνίου 1930, σελ. 2 (ψηφ. σελ. 188)
  7. ↑ Αθλητική Εβδομάς, 16 Αυγούστου 1928, σελ. 21 (ψηφ. σελ. 67)
  8. ↑ Αθλητική Εβδομάς, 12 Σεπτεμβρίου 1928, σελ. 16 (ψηφ. σελ. 109)
  9. ↑ Αθλητική Εβδομάς, 9 Οκτωβρίου 1928, σελ. 7 (ψηφ. σελ. 140)
  10. ↑ «"Ερμής (Κορυδαλλού) 1 - Άρης (Κοκκινιάς) 0", Αθλητικός Τύπος, 2 Δεκεμβρίου 1931, σελ. 3 (ψηφ. σελ. 686)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2019. 
  11. ↑ «"Χαλκιδών Ν. Κοκκινιάς-Ερμής Ν. Κοκκινιάς (γήπεδο Χαλκιδόνος) 1-1", Αθλητικός Τύπος, 14 Οκτωβρίου 1932, σελ. 2 (ψηφ. σελ. 426)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2019. 
  12. ↑ "ΟΙ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΚΟΚΚΙΝΙΑΣ", Αθλητισμός, 2 Νοεμβρίου 1938, σελ. 2 (ψηφ. σελ. 220)[νεκρός σύνδεσμος]
  13. ↑ "ΑΣΤΗΡ ΑΓΙΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ-ΕΡΜΗΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ 2-0", Αθλητισμός, 18 Ιανουαρίου 1939, σελ. 2 (ψηφ. σελ. 30)[νεκρός σύνδεσμος]
  14. ↑ "ΕΡΜΗΣ ΚΟΚΚΙΝΙΑΣ-ΕΝΩΣΙΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΚΟΚΚΙΝΙΑΣ", Αθλητισμός, 16 Ιουνίου 1939, σελ. 2 (ψηφ. σελ. 316)[νεκρός σύνδεσμος]
  15. ↑ «"Ένωσις Ν. Περάμου-Ερμής Ν. Κοκκινιάς 1-1", Αθλητικός Τύπος, 17 Ιουλίου 1931, σελ. 3 (ψηφ. σελ. 462)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2019. 
  16. ↑ «"Πανσαλαμινιακός (Αμπελακίων)-Ερμής (Κοκκινιάς) 1-0", Αθλητικός Τύπος, 17 Ιουνίου 1931, σελ. 3 (ψηφ. σελ. 420)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2019. 
  17. ↑ "ΕΙΣ ΤΗΝ ΣΥΡΟΝ Ο ΠΑΓΚΥΚΛΑΔΙΚΟΣ ΕΝΙΚΗΣΕ ΤΟΝ ΕΡΜΗ Ν. ΚΟΚΚΙΝΙΑΣ", Αθλητισμός, 11 Νοεμβρίου 1938, σελ. 4 (ψηφ. σελ. 236)[νεκρός σύνδεσμος]
  18. ↑ «Αθλητισμός, 10 Ιουλίου 1935, σελ. 2 (ψηφ. σελ. 18)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2019. 
  19. ↑ Νέον Βήμα, 27 Αυγούστου 1936, σελ. 3 (ψηφ. σελ. 155)
  20. ↑ «ΑΜ ΕΠΟ συλλόγων των τριών αρχαιότερων Ενώσεων epslarissa.wordpress.com». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2022. 
  21. ↑ epspeir.gr
  22. ↑ [2]1959: «Το παιδί μίλησε: Προ-Πο!»
  23. ↑ Greece - List of Fourth Level Final Tables 1982-2008 rsssf.com
  24. ↑ Φιέστα ανόδου ο Ερμής Κορυδαλλού- 2-1 τον Πανφαληρικό, stoplekto.gr
  25. ↑ [3] Αρχειοθετήθηκε 2013-04-06 στο Wayback Machine.ΕΡΜΗΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ: ΜΙΑ ΠΡΟΙΚΙΣΜΕΝΗ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ο.Φ._Ερμής_Κορυδαλλού&oldid=10289086"