Ορέστης Κανέλλης
| Ορέστης Κανέλλης | |
|---|---|
 | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Ορέστης Κανέλλης (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1910 Σμύρνη |
| Θάνατος | 1979 Αθήνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Σπουδές | Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και Ακαδημία της Γκραντ Σωμιέρ |
| Ιδιότητα | ζωγράφος |
Ο ζωγράφος Ορέστης Κανέλλης γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1910. Θεωρείται «ένας από τους σημαντικότερους ζωγράφους της Λέσβου», στην οποία μεγάλωσε και θεωρούσε πατρίδα του[1]. Απεβίωσε το 1979 στην Αθήνα.
Βίος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τελείωσε το Γυμνάσιο στη Μυτιλήνη, τη δεύτερη πατρίδα του, μετά την Μικρασιατική καταστροφή και φοίτησε για δύο χρόνια στο τμήμα της Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, την οποία εγκατέλειψε για να μεταβεί στο Παρίσι [2]. Στο Παρίσι σπούδασε στις ελεύθερες Ακαδημίες Μπριανσόν και Γκραντ-Σομιέρ (Academia De La grande Chaumiere). Εκεί συνάντησε έναν από τους σημαντικότερους μέντορες της τέχνης του και από τους κυριότερους δασκάλους του τον Γεώργιος Γουναρόπουλος[3]. Υπήρξε συνιδρυτής των ομάδων Στάθμη (μαζί με τον Τάκη Ελευθεριάδη[4]) και Τέχνη Β. Έζησε στην Πέτρα Λέσβου όπου νυμφεύτηκε την κα Νταίζη Ραπτέλλη. Έγραφε τεχνοκριτικά άρθρα στο περιοδικό Ζυγός, συμμετέχοντας έτσι στην εικαστική ζωή της Αθήνας[5]. Αναφέρεται ως νεανικός φίλος του Ν. Καββαδία[6]
Έργο και επιδράσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Συμμετείχε σε Πανελλήνιες εκθέσεις (1936-74) και πραγματοποίησε δεκαεννέα ατομικές. Επίσης στις εκθέσεις της Στάθμης και της Τέχνης. Έλαβε μέρος στις εκθέσεις Μπιενάλε (Βενετία 1934, Αλεξάνδρεια 1954) και Διεθνείς Εκθέσεις (Νέα Υόρκη 1958, Λουγκάνο 1962, Βρυξέλλες 1964).
Θέματά των έργων του ήταν κυρίως τα τοπία και ο άνθρωπος, δημιουργώντας ελαιογραφίες και υδατογραφίες. Το έργο του χαρακτηρίζεται από ποιητικό λυρισμό. Επηρεάστηκε από το γαλλικό εξπρεσιονισμό του Ντεραίν και του Σουτίν. Εκτός από τα τοπία και τους ελαιώνες, έλκεται από τις μάνες και τα αδύναμα παιδιά της Κατοχής[4]. Η προτίμηση στο κίτρινο χρώμα δίνει έναν υποβλητικό τόνο στα έργα του. Το 1978 η Εθνική Πινακοθήκη τον τίμησε με αναδρομική έκθεση των έργων του. Πέθανε το 1979 στην Αθήνα. Εκτός από τη ζωγραφική ασχολήθηκε και με τη λιθογραφία[3].
Έργα του υπάρχουν στην Εθνική Πινακοθήκη Αθηνών, στις Πινακοθήκες των Δήμων Αθηναίων, Μυτιλήνης, Ρόδου, Ιωαννίνων, Καλαμάτας, Κουτσίγρα, στην Τράπεζα της Ελλάδος, στην Εθνική Τράπεζα, στο Υπουργείο Παιδείας, κ.ά. Ήταν μέλος του Ε.Ε.Τ.Ε. [7]
Παραπομπές σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Ορέστης Κανέλλης». Μουσείο Teriade. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2015.
- ↑ Λεύκωμα Έκθεση Λέσβιων Ζωγράφων, Βιογραφίες Καλλιτεχνών Έκδοση του Επιμελητηρίου Λέσβου και του Φιλοτεχνικού Ομίλου Μυτιλήνης «Ο ΘΕΟΦΙΛΟΣ», Μυτιλήνη 2002
- ↑ 3,0 3,1 «Κανέλλης Ορέστης (1910 Σμύρνη - 1979 Αθήνα)». Εθνική Πινακοθήκη. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2015.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ 4,0 4,1 Μεσσηνέζη, Καίτη. «Ορέστης Κανέλλης». Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2015.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «Ορέστης Κανέλλης». Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας Μουσείο Γ.Ι. Κατσίγρα. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2015.
- ↑ Αλκμάν. «Νίκος Καββαδίας-Ορέστης Κανελλης». Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2015.
- ↑ Λεύκωμα Έκθεση Λέσβιων Ζωγράφων, Βιογραφίες Καλλιτεχνών Έκδοση του Επιμελητηρίου Λέσβου και του Φιλοτεχνικού Ομίλου Μυτιλήνης «Ο ΘΕΟΦΙΛΟΣ», Μυτιλήνη 2002
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος
- Λεύκωμα Έκθεση Λέσβιων Ζωγράφων, Βιογραφίες Καλλιτεχνών Έκδοση του Επιμελητηρίου Λέσβου και του Φιλοτεχνικού Ομίλου Μυτιλήνης «Ο ΘΕΟΦΙΛΟΣ», Μυτιλήνη 2002
- Επίσημη Ιστοσελίδα του Φιλοτεχνικού Ομίλου Μυτιλήνης "Ο Θεόφιλος" με ψηφιοποιημένο όλο το αρχειακό υλικό του από το 1977