Νομός Αργυροκάστρου (Ελλάδα)

Ο Νομός Αργυροκάστρου ήταν νομός της Ελλάδας από το 1914 έως το 1916^[1] που βρισκόταν στη Βόρεια Ήπειρο και ήταν ο ένας από δύο νομούς της περιοχής. Βρισκόταν στο βορειοδυτικό άκρο της χώρας και πιο συγκεκριμένα ήταν ένας από τους πέντε νομούς της γεωγραφικής περιφέρειας της Ηπείρου στα σύνορα με την τότε νεοσύστατη Αλβανία, και δυτικά βρεχόταν από το Ιόνιο Πέλαγος, καταλαμβάνοντας την σημερινή Αλβανική Ριβιέρα. Ανήκε στους ακριτικούς νομούς της χώρας, και ταυτιζόταν γεωγραφικά με την Χαονία. Πρωτεύουσα του νομού ήταν το ομώνυμο Αργυρόκαστρο.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Βόρεια Ήπειρος απελευθερώθηκε το 1913 κατά τον Β΄ Βαλκανικό Πόλεμο αλλά προσαρτήθηκε επίσημα στο Ελληνικό κράτος στις 20 Μαρτίου 1916^[2]. Η Βόρεια Ήπειρος χωρίστηκε σε δύο νομούς, τον Νομό Αργυροκάστρου και τον Νομό Κορυτσάς. Νομάρχης Αργυροκάστρου είχε διορισθεί ο Τρ. Κ. Κριωνάς^[3] και πρωτεύουσα του νομού ήταν το Αργυρόκαστρο. Ο νομός σταμάτησε να υπάρχει όταν τα εδάφη του προσαρτήθηκαν επίσημα στην Αλβανία στις 26 Μαΐου 1918^[4].

Σήμερα τα εδάφη του τέως ελληνικού νομού αποτελούν τους δύο από τους δώδεκα σημερινούς Αλβανικούς νομούς Αργυροκάστρου και Αυλώνα που έχουν διαφορετική έκταση.

Πόλεις και χωριά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σημαντικές πόλεις του Νομού Αργυροκάστρου, εκτός από το Αργυρόκαστρο, ήταν οι ιστορικές πόλεις Άγιοι Σαράντα, Δέλβινο, Λεσκοβίκι, Πρεμετή, Τεπελένι και Χειμάρρα. Στον Νομό Αργυροκάστρου, ανήκαν επίσης διοικητικά τα χωριά της Δρόπολης (με σημαντικότερα την Δερβιτσάνη, τους Βουλιαράτες και Καλογοράτζη), και ορισμένα του Πωγωνίου (Σωπική, Σχωριάδες, Πολύτσανη, Τσιάτιστα, Μαυρόγυρο και Χλωμό). Επίσης ανήκε στον Νομό και το Βουθρωτό.